Leonardo Lavalle

Leonardo Lavalle
Państwo	Meksyk
Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1967 ; Meksyk
Wzrost	188 cm
Gra	leworęczny
Status profesjonalny	1985
Zakończenie kariery	1999
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	1
Najwyżej w rankingu	51 (17 marca 1986)
Australian Open	4R (1989)
Roland Garros	3R (1989)
Wimbledon	2R (1992)
US Open	2R (1986, 1992)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	5
Najwyżej w rankingu	23 (27 kwietnia 1992)
Australian Open	3R (1985)
Roland Garros	SF (1988, 1991)
Wimbledon	F (1991)
US Open	3R (1991)

Leonardo Lavalle Moreno (ur. 14 lipca 1967 w Meksyku) – meksykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Seulu (1988) i Barcelony (1992).

Kariera tenisowa

Startując w turniejach juniorskich wygrał Wimbledon 1985 w grze pojedynczej chłopców oraz US Open 1984 w grze podwójnej chłopców, partnerując Mihnei-Ion Năstase^[1].

Zawodowym tenisistą był w latach 1985–1999.

W grze pojedynczej Lavalle odniósł 1 triumf w zawodach rangi ATP World Tour oraz uczestniczył w 1 finale.

W grze podwójnej jest zwycięzcą 5 turniejów rangi ATP World Tour i finalistą 5 imprez.

Lavalle 2 razy zagrał na igrzyskach olimpijskich. W Seulu (1988) osiągnął 2 rundę w singlu i 1 rundę w deblu (wspólnie z Agustínem Moreno), natomiast w Barcelonie (1992) doszedł do ćwierćfinału w grze pojedynczej i poniósł porażkę w 1 rundzie gry podwójnej (razem z Francisco Macielem)^[2].

Od początku kariery reprezentował Meksyk w Pucharze Davisa. Bilans tenisisty w singlu wynosi 21 zwycięstw i 17 porażek oraz 9 wygranych przy 10 przegranych w deblu.

W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 51. miejscu (17 marca 1986), a w klasyfikacji gry podwójnej na 23. pozycji (27 kwietnia 1992).

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (1–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	23 października 1988	Frankfurt	Dywanowa (hala)	Tim Mayotte	6:4, 4:6, 3:6
Zwycięzca	1.	13 października 1991	Tel Awiw-Jafa	Twarda	Christo Van Rensburg	6:2, 3:6, 6:3

Gra podwójna (5–5)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	12 października 1986	Scottsdale	Twarda	Mike Leach	Scott Davis David Pate	7:6, 6:4
Zwycięzca	2.	4 października 1987	Palermo	Ceglana	Claudio Panatta	Petr Korda Tomáš Šmíd	3:6, 6:4, 6:4
Zwycięzca	3.	4 marca 1990	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Jorge Lozano	Diego Nargiso Nicolás Pereira	6:3, 7:6
Finalista	1.	13 maja 1990	Kiawah Island	Ceglana	Jim Grabb	Scott Davis David Pate	2:6, 3:6
Finalista	2.	7 lipca 1991	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Javier Frana	John Fitzgerald Anders Järryd	3:6, 4:6, 7:6, 1:6
Finalista	3.	13 października 1991	Tel Awiw-Jafa	Twarda	Javier Frana	Michiel Schapers David Rikl	2:6, 7:6, 3:6
Finalista	4.	3 listopada 1991	Búzios	Twarda	Javier Frana	Sergio Casal Emilio Sánchez	6:4, 3:6, 4:6
Zwycięzca	4.	28 lutego 1993	Meksyk	Ceglana	Jaime Oncins	Horacio de la Peña Jorge Lozano	7:6, 6:4
Finalista	5.	18 kwietnia 1993	Charlotte	Ceglana	Javier Frana	Trevor Kronemann Rikard Bergh	1:6, 2:6
Zwycięzca	5.	5 marca 1995	Meksyk	Twarda	Javier Frana	Marc-Kevin Goellner Diego Nargiso	7:5, 6:3

Przypisy

↑ Leonardo Lavalle Bio. atpworldtour.com. [dostęp 2017-05-04]. (ang.).
↑ Leonardo Lavalle Bio, Stats, and Results. sports-reference.com. [dostęp 2017-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 grudnia 2008)]. (ang.).

Bibliografia

Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2017-05-04] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-05-04] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2017-05-04] (ang.).

[1] Leonardo Lavalle Bio. atpworldtour.com. [dostęp 2017-05-04]. (ang.).

[2] Leonardo Lavalle Bio, Stats, and Results. sports-reference.com. [dostęp 2017-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 grudnia 2008)]. (ang.).

[1]

[2]