Montu
Montu (egip. mntw) – w panteonie starożytnego Egiptu lokalne bóstwo Hermonthis i główny bóg Teb[1], popularny w czasach Średniego i Nowego Państwa, później zastąpiony przez Amona[potrzebny przypis].
| bóg rzemiosła wojennego | |
 Sobekemsaf I i bóg Montu, Medamud | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Atrybuty | |
| Wcielenie zwierzęce |
sokół |
| Teren kultu | |
| Szczególne miejsce kultu | |
| ||||
| Montu w hieroglifach |
Był opiekunem rzemiosła wojennego, a jego atrybutami były topór i łuk. Początkowo przedstawiany pod postacią sokoła (wskutek tego zestawiany z Horusem), później wyobrażany jako człowiek o głowie sokoła, na której leżała tarcza słoneczna, a nad nią wznosiły się dwa pióra[2].
Z Montu wiązał się kult byka przy świątyni boga w Hermonthis. Święte zwierzę, imieniem Buchis, musiało być dwubarwne: głowa czarna, a tułów biały[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Dembska Albertyna, 1995: Kultura starożytnego Egiptu: słownik. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
- ↑ Dembska
- ↑ Wilson H., 1999: Lud faraonów. Państ. Inst. Wydawniczy, Warszawa, s. 30, 31