Order Korony Wirtemberskiej

Order Orła Złotego
*Orden des Goldenen Adlers*
	; Awers insygniów wg M. Gritznera w 1893
	; Awers odznaki wg C.P. de Rochemonta w 1841
	; Gwiazda wg C.P. de Rochemonta w 1841
	; Baretka
Ustanowiono	1 stycznia 1806; (zmiana nazwy)
Wycofano	23 września 1818; (zmiana nazwy)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Order Korony Wirtemberskiej
*Orden der Württembergischen Krone*
	; Awers komandorii
	; Awers Krzyża Wielkiego
	; Awers gwiazdy i odznaki
	; Baretka
Ustanowiono	1702 (jako Order Myśliwski); 1805 (jako Order Orła Złotego); 1818 (jako Order Korony Wirtemb.)
Dewiza	„FURCHTLOS UND TREU”; (nieustraszony i wierny)
Poniżej	Order Zasługi Wojskowej
	Multimedia w Wikimedia Commons

Order Korony Wirtemberskiej (niem. Orden der Württembergischen Krone)^[1] – najwyższe odznaczenie Królestwa Wirtembergii, nadawane za szczególnie chwalebną służbę. Odznaczano nim również obcokrajowców^[2].

Order kilkukrotnie zmieniał nazwę. Ustanowiony przez Eberharda Ludwika Wirtemberskiego jako Order Myśliwski (Jagdorden, Ritterorden von der Jagd) w 1702^[3], później nazwany Order Wielki Elektorski Wirtemberski (Churfürstlich-Württembergischen Grossen Orden)^[4]^[5], od 1 stycznia 1806 Order Orła Złotego^[1] (Orden des Goldenen Adlers) i ostatecznie, od 23 września 1818, Order Korony Wirtemberskiej. Po włączeniu królestwa w 1871 roku w skład Cesarstwa Niemieckiego przetrwał jako order domowy dynastii Wirtembergów^[3]^[6].

Synowie wirtemberskiego króla otrzymywali go w dniu siódmych urodzin, a pozostali książęta królewskiej krwi w wieku 17 lat^[2].

W kolejności wirtemberskich odznaczeń znajdował się na pierwszym miejscu, przed Orderem Zasługi Wojskowej^[1]. Jego dewizą były słowa „FURCHTLOS UND TREU” (nieustraszony i wierny)^[2].

Noszony był na amarantowej wstędze orderowej z dwoma wąskimi czarnymi paskami wzdłuż brzegów, a w przypadku głów państw i członków panujących dynastii noszono go na wstędze purpurowej z dwoma czarnymi paskami^[1]. Mógł być nadany z mieczami – za zasługi wojskowe podczas wojny^[7].

Dzielił się początkowo na trzy klasy, a później na pięć klas i dwa medale. Ostateczny, pięcioklasowy podział wraz ze złotym medalem powstał w 1918^[8]: