Patrick Fiori
Patrick Fiori, właśc. Patrick Jean-François Chouchayan[1] (ur. 23 września 1969[2] w Marsylii[3]) – francuski piosenkarz i aktor musicalowy.
Patrick Fiori (2014) | |
Imię i nazwisko |
Patrick Jean-François Chouchayan |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
23 września 1969 |
Pochodzenie |
francusko-ormiańskie |
Zawód |
piosenkarz, aktor |
Aktywność |
od 1987 |
Wydawnictwo |
Tristar (Sony) |
Współpracownicy | |
Garou, Daniel Lavoie, Bruno Pelletier, Lara Fabian | |
Strona internetowa |
Życiorys
edytujUrodził się w Marsylii, jest synem Ormianina Jacques'a Chouchayana i Korsykanki Marie Antoinette Fiori.
Gdy miał 12 lat, wystąpił w musicalu Legenda figurek świętych (La Légende des santonniers). W wieku 16 lat nagrał debiutancki singiel „Stéphanie”[4]. W 1993 zajął czwarte miejsce w finale 38. Konkursu Piosenki Eurowizji, reprezentując Francję z utworem „Mama Corsica”. W 1994 wydał pierwszy album studyjny pt. Puisque c’est l’heure.
W latach 1997–2000 grał kapitana Phoebusa w musicalu Notre Dame de Paris, wspólnie z Garou i Danielem Lavoie odniósł sukces z piosenką „Belle”. Następnie podpisał kontrakt z wytwórnią Sony, pod której szyldem wydał kolejne albumy studyjne: Prends moi (1999), Chrysalide (2000) i Si on chantait plus fort (2005). Z singlem „4 mots sur un piano” przez dwa tygodnie zajmował pierwsze miejsce na francuskich listach przebojów[5].
Życie prywatne
edytujSpotykał się z Julie Zenatti. W latach 1998–2000 był związany z Larą Fabian. W 2007 związał się z Ariane Quatrefages, 3. Wicemiss Francji 2000, którą poślubił w czerwcu 2008[6][7][8]. Mają dwoje dzieci, syna Sevana (ur. 2009)[9] i drugie, urodzone w 2014[10].
Dyskografia
edytujAlbumy studyjne
edytujRok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat[11] | |||
---|---|---|---|---|---|---|
FR [12] |
BE (Fl) [13] |
BE (Wa) [14] |
Swiss Hitparade (Szwajcaria)[15] | |||
1994 | Puisque c'est l'heure | – | – | – | – | |
1995 | Le cœur à l'envers | – | – | – | – | |
1998 | Prends-moi | 17 | – | 14 | – | Francja: 2x złota płyta (200,000) |
2000 | Chrysalide | 11 | – | 8 | 47 | Francja: złota płyta(100,000) |
2002 | Patrick Fiori | 6 | – | 8 | 37 | Francja: 2x złota płyta (200,000) |
2005 | Si on chantait plus fort | 4 | – | 14 | 59 | Francja: złota płyta (100,000) |
2008 | Les choses de la vie | 7 | – | 7 | – | Francja: złota płyta |
2010 | L'instinct masculin | 3 | – | 5 | 56 | Francja: platynowa płyta |
2014 | Choisir | 2 | 112 | 4 | 26 | Francja: złota płyta |
2017 | Promesse | 7 | – | 6 | 19 | Francja: złota płyta |
2020 | Un air de famille |
Albumy kompilacyjne
edytujRok | Album | FR [12] |
BE (Wa) [14] |
Swiss Hitparade (Szwajcaria) |
Sales |
---|---|---|---|---|---|
2007 | 4 Mots | – | 11 | 69 | Francja: złota płyta |
Albumy koncertowe
edytujRok | Tytuł | FR [12] |
BE (Wa) [14] |
Swiss Hitparade (Szwajcaria) |
---|---|---|---|---|
2011 | L'instinct masculin - Live au Dôme de Marseille | 24 | 12 | - |
Single
edytujRok | Tytuł | FR [12] |
BE (Wa) [14] |
Swiss Hitparade (Szwajcaria) |
SNEP | Album |
---|---|---|---|---|---|---|
1987 | „Stephanie” | - | - | - | - | |
1989 | „Le coeur a fleur d'amour” | - | - | - | ||
1993 | „Mama Corsica” | 40 | - | - | Puisque c'est l'heure | |
1994 | „Une goutte d'eau” | - | - | - | ||
1998 | „Belle” (Daniel Lavoie i Garou) | 1 | 1 | - | diamentowa płyta (750,000) | Notre dame de Paris |
„Prends-moi” | - | - | - | Prends-moi | ||
„Elle est” | 9 | 12 | - | srebrna płyta (125,000) | ||
1999 | „J'en ai mis du temps” | 38 | - | - | ||
„Terra umana” | 48 | - | - | Chrysalide | ||
2000 | „Que tu reviennes” | 13 | 10 | - | ||
„Juste une raison encore” | 45 | 13 | - | |||
2002 | „Marseille” | - | - | - | Patrick Fiori | |
2003 | „Je sais où aller” | 13 | 2A | 86 | ||
„Sans bruit” | - | - | - | |||
2005 | „Il parait” | - | - | - | Si on chantait plus fort | |
„Je ne serai jamais” | - | - | - | |||
„Toutes les peines” | 11 | 2A | 37 | |||
2007 | „4 mots sur un piano” (Jean-Jacques Goldman i Christine Ricol) |
1 | 7 | 40 | srebrna płyta (175,000) | |
„Yoenai” | - | 16A | - | |||
2008 | „Liberta” | - | 16A | - | Les choses de la vie | |
2009 | „Merci” | - | 9A | - | ||
2010 | „Peut-être que peut-être” | - | 14 | - | l'Instinct Masculin | |
2011 | „Je viendrai te chercher (Johnny Hallyday)” | - | 17A | - | ||
„L'instinct masculin” | - | 14A | - | |||
„À la vie!” | - | 23A | - | |||
„L'écho des dimanches” (Zucchero) | - | 23A | - | - | ||
2012 | „L'envie d'aimer” (Julien Clerc, Catherine Lara i Liane Foly) |
114 | - | - | ||
„All By Myself” | 140 | - | - | |||
2013 | „Pachamama (la terre mere)” (Anne Etchegoyen i Chœur Aizkoa) | - | - | - | Les voix basques | |
2014 | „Elles” | 59 | 49 | - | Choisir | |
„J'espère que tu vas bien” (Tommy) |
- | 8A | - | |||
2015 | „Corsica” (Patrick Bruel) |
27 | 43 | - |
Przypisy
edytuj- ↑ Patrick Fiori. Listal. [dostęp 2016-03-17]. (ang.).
- ↑ Patrick Fiori. Gala. [dostęp 2016-11-09]. (fr.).
- ↑ Patrick Fiori. FamousFix. [dostęp 2016-11-09]. (ang.).
- ↑ La biographie de Patrick Fiori. Voici.fr. [dostęp 2016-11-09]. (fr.).
- ↑ Patrick Fiori Album Discography. AllMusic. [dostęp 2016-03-16]. (ang.).
- ↑ Patrick Fiori, sa femme Ariane Quatrefages a participé à Miss France. ISoGossip. [dostęp 2016-11-09]. (fr.).
- ↑ Ariane Quatrefages. Voici.fr. [dostęp 2016-11-09]. (fr.).
- ↑ Patrick Fiori: plus que jamais heureux avec sa femme Ariane Quatrefages et leurs deux fils. Terrafemina. [dostęp 2016-11-09]. (fr.).
- ↑ Patrick Fiori : Son "secret de famille" avec sa femme Ariane.... Purepeople. [dostęp 2016-03-16]. (fr.).
- ↑ The Voice Kids : qui sont les enfants de Patrick Fiori?. Telestar.fr. [dostęp 2016-11-09]. (fr.).
- ↑ Certifications des albums. infodisc.fr. [dostęp 2016-03-16]. (fr.).
- ↑ a b c d lescharts.com: Patrick Fiori discography
- ↑ ultratop.be/nl/ – Ultratop Belgian (Flanders) Charts
- ↑ a b c d ultratop.be/fr/ – Ultratop Belgian (Wallonia) Charts
- ↑ Die Offizielle Schweizer Hitparade und Music Community. hitparade.ch. [dostęp 2016-03-16]. (niem.).
Bibliografia
edytuj- Patrick Fiori w bazie Discogs.com (ang.)
- Patrick Fiori w bazie IMDb (ang.)
- Patrick Fiori w bazie Filmweb