Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

Sadżur (hebr. סאג'ור; arab. ساجور; ang. Sajur) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Sadżur
‏סאג'ור‎
Ilustracja
Widok Sadżur
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Północny

Poddystrykt

Akka

Powierzchnia

3,296 km²

Wysokość

364 m n.p.m.

Populacja (2011)
• liczba ludności
• gęstość


3842
1166 os./km²

Nr kierunkowy

+972 4

Położenie na mapie Dystryktu Północnego
Mapa konturowa Dystryktu Północnego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sadżur”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Sadżur”
Ziemia32°56′28″N 35°20′19″E/32,941111 35,338611
Strona internetowa

Położenie

edytuj

Miejscowość Sadżur jest położona na wysokości 364 metrów n.p.m. na wschodnim skraju Doliny Bet ha-Kerem, która stanowi granicę między Dolną Galileą i Górną Galileą. Na północy wznosi się masyw gór Matlul Curim (769 m n.p.m.), oraz góry Har Szezor (886 m n.p.m.) i Har Hod (804 m n.p.m.). W kierunku wschodnim Dolina Bet ha-Kerem przechodzi w Dolinę Chananja, a na południu wznosi się masyw góry Kamon (598 m n.p.m.). Po stronie wschodniej przepływa strumień Rama, po zachodniej strumień Talil, a na południu strumień Szezor. Okoliczny teren opada w kierunku południowo-zachodnim. W otoczeniu Sadżur znajdują się miasto Karmiel, miejscowości Nachf, Peki’in, Bet Dżan i Rama, moszaw Szezor, wsie komunalne Har Chaluc, Haraszim i Michmanim, oraz arabska wieś Kamane. Na południowym zachodzie znajduje się strefa przemysłowa Karmiel.

Podział administracyjny

edytuj

Sadżur jest położona w Poddystrykcie Akki, w Dystrykcie Północnym.

Demografia

edytuj

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2011 roku w Sadżur żyło ponad 3,8 tys. mieszkańców, z czego 99,9% Druzowie i 0,1% Arabowie muzułmanie. Wskaźnik wzrostu populacji w 2011 roku wynosił 0,0%. Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych średnie wynagrodzenie pracowników w Sadżur w 2009 roku wynosiło 4041 szekli (średnia krajowa 7070 szekli)[1][2].

Populacja pod względem wieku (2010)
Wiek (w latach) Procent populacji w %
0 – 4 9,8
5 – 9 11,2
10 – 14 11,5
15 – 19 11,8
20 – 29 17,3
30 – 44 23,0
45 – 59 10,2
60 – 64 1,8
65 – 3,4


Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Historia

edytuj
 
Grób rabina Iszmaela ben Elisza ha-Kohena
 
Budynki w Sadżur

Miejscowość Sadżur jest utożsamiana ze starożytną osadą Sagur, która znajduje się na liście miast zdobytych przez faraona Ramzesa II. W I wieku o żydowskiej miejscowości Sadżur wspominał Talmud i Miszna[3]. Współczesna osada druzyjska została założona w XVIII wieku. Pod koniec XIX wieku francuski podróżnik Victor Guérin opisał Sadżur jako małą wieś druzyjską położoną na wzgórzu otoczonym gajami oliwnymi, oraz uprawami granatów i fig[3]. W wyniku I wojny światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 w sprawie podziału Palestyny przyznawała rejon wioski Sadżur państwu arabskiemu[4]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny na początku 1948 roku do wsi wkroczyły siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całym obszarze Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w październiku 1948 roku Izraelczycy przeprowadzili w tym rejonie operację „Hiram”, i 30 października zajęli Sadżur. W izraelskiej armii służyła już wówczas druzyjska jednostka wojskowa, dlatego oszczędzono Sadżur, nie wysiedlając jej mieszkańców. Dzięki temu wieś zachowała swój pierwotny charakter[5]. W 1992 roku Sadżur otrzymała status samorządu lokalnego[6].

Symbole

edytuj

Herb Sadżur został oficjalnie opublikowany w 1995 roku. Ma on kształt spłaszczonego okręgu, w którego wnętrzu umieszczono wizerunek drzewa oliwkowego. Ilustruje on na tradycyjne źródło utrzymania lokalnej ludności. W tle znajduje się okoliczne góry, spoza których świeci słońce, symbolizujące nadzieję na rozwój miejscowości. Powyżej i poniżej umieszczono nazwę miejscowości w języku hebrajskim i arabskim. Oficjalna flaga jest w kolorze białym z wielokolorowym herbem pośrodku[6].

Polityka

edytuj

Siedziba władz samorządowych znajduje się w południowej części miejscowości.

Architektura

edytuj

Miasteczko posiada typową arabską architekturę, charakteryzującą się ciasną zabudową i wąskimi, krętymi uliczkami. Zabudowa powstawała bardzo chaotycznie, bez zachowania jakiegokolwiek wspólnego stylu architektonicznego.

Kultura

edytuj

W miejscowości jest ośrodek kultury i biblioteka publiczna.

Edukacja i nauka

edytuj

W miejscowości znajduje się szkoła podstawowa. W 2010 roku uczyło się w niej 470 uczniów. Średnia liczba uczniów w klasie wynosiła 25.

Sport i rekreacja

edytuj

Przy szkole znajduje się boisko oraz sala sportowa.

Religia

edytuj

W miejscowości znajdują się groby słynnych rabinów Iszmaela ben Elisza ha-Kohena i Szymona Szezuri.

Gospodarka

edytuj

Podstawą lokalnej gospodarki pozostaje rolnictwo (przede wszystkim uprawy drzew oliwnych), chociaż coraz większą rolę odgrywają usługi i handel. Wielu mieszkańców pracuje w izraelskiej policji i armii. Podejmowane są wysiłki na rzecz pobudzenia turystyki. Wielu mieszkańców pracuje w okolicznych strefach przemysłowych.

Transport

edytuj

Z miasteczka wyjeżdża się na południowy wschód drogą nr 8566, którą dojeżdża się do miejscowości Rama i skrzyżowania z droga nr 85. Lokalną drogą prowadzącą na zachód dojeżdża się do miejscowości Nachf.

Przypisy

edytuj
  1. Dane statystyczne Sadżur. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-04-11]. (hebr.).
  2. Welcome To Sajur. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2013-04-11]. (ang.).
  3. a b Sadżur. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-04-11]. (hebr.).
  4. Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP. [w:] United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2013-04-11]. (ang.).
  5. Chaim Herzog: The Arab-Israeli Wars. New York: Vintage Books/Random House, 1984, s. 89-91. ISBN 0-394-71746-5.
  6. a b Dov Gutterman: Mo'atza Mekomit Sajur. [w:] Flags of the World [on-line]. 2007-07-07. [dostęp 2013-04-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj