Sprinkenhof
Sprinkenhof – budynek biurowy w Kontorhausviertel w Hamburgu, w Niemczech.
nr rej. 29135[1] | |
Sprinkenhof (2016) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
Altstädter Straße 2, 4, 6, 8, 10 |
Typ budynku |
budynek biurowy |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Rozpoczęcie budowy |
1927 |
Ukończenie budowy |
1928 |
Ważniejsze przebudowy |
1930–1932 |
Zniszczono |
1943 |
Odbudowano |
1947–1948 |
Położenie na mapie Hamburga | |
Położenie na mapie Niemiec | |
53°32′53″N 10°00′13″E/53,548056 10,003611 | |
Strona internetowa |
W 2015 roku hamburskie Speicherstadt i Kontorhausviertel z Chilehaus zostały wpisane na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.
Położenie
edytujSprinkenhof znajduje się w najbardziej na północ wysuniętej części centrum Kontorhausviertel położonej na południowym krańcu centrum Hamburga, naprzeciwko Speicherstadt[2] . Gmach stoi pomiędzy Burchardtstrasse i Altstädter Strasse[3].
Adresy gmachu to: Altstädter Straße 2, 4, 6, 8, 10; Burchardplatz 5; Burchardstraße 6, 8, 10, 12, 14; Johanniswall 4, 6; Springeltwiete 1, 2, 3, 4[1].
Historia
edytujSprinkenhof został zbudowany w trzech fazach w latach 1927–1943[4]. Architektami byli niemieccy architekci bracia Hans i Oskar Gerson oraz Fritz Höger[4]. Podczas pierwszej fazy w latach 1927–1928 wzniesiono część środkową, w latach 1930–1932 dobudowano skrzydło zachodnie a w latach 1939–1943 skrzydło wschodnie[2] . Hans Gerson zmarł w 1931 roku podczas drugiej fazy budowy (1930–1932), a jego brat Oskar był prześladowany jako Żyd i od 1933 roku nie mógł pracować w zawodzie architekta[2] . Budowę dokończył Höger, który w 1933 roku wstąpił do NSDAP[2] .
Nazwa Sprinkenhof upamiętnia Johanna Sprinka, który w 1384 roku zakupił działkę, gdzie wzniesiono wieżowiec[2] .
Budynek został częściowo zniszczony w 1943 roku, a następnie odbudowany w latach 1947–1948[5].
W 2015 roku hamburskie Speicherstadt i Kontorhausviertel z Chilehaus zostały wpisane na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO[6].
Architektura
edytujSprinkenhof jest największym budynkiem w Kontorhausviertel i składa się z trzech części: środkowej oraz dwóch skrzydeł bocznych[4]. Każda część ma własny dziedziniec wewnętrzny[3]. Część środkowa powstała jako samodzielny budynek (59 × 71 m), i z 9 piętrami, dorównuje wysokością Chilehaus[3]. Skrzydła liczą po 8 pięter, przy czym związane jest to z innym kątem nachylenia terenu[3].
Gmach charakteryzuje się dekoracyjną fasadą z cegły klinkierowej i elementów terakotowych projektu niemieckiego rzeźbiarza Ludwiga Kunstmanna (1877–1961)[4][7]. Fasada od strony Chilehaus, powstała w pierwszej fazie budowy, ozdobiona jest rombami i medalionami z motywami związanymi z Hamburgiem i branżami, które miały biura w gmachu[4]. Wśród symboli umieszczonych na fasadzie znajdują się m.in. waga, koło, orzeł, statek, zamek, a także pięść zaciskającą złoty młot[2] .
Z powierzchnią użytkową 52 tys. m², Sprinkenhof był swego czasu największym budynkiem biurowym w Europie[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Hamburg, Behörde für Kultur und Medien: Denkmalliste nach § 6 Absatz 1 Hamburgisches Denkmalschutzgesetz vom 05. April 2013, (HmbGVBl S. 142). 2020-12-15, s. 4442–4443. [dostęp 2021-01-20].
- ↑ a b c d e f Allenstein 2010 ↓.
- ↑ a b c d Hamburg Department for Heritage Preservation 2015 ↓, s. 94.
- ↑ a b c d e Short portrait Kontorhaus District. [w:] Hamburg Behörde für Kultur und Medien [on-line]. [dostęp 2021-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-20)]. (ang.).
- ↑ a b Lange 1995 ↓, s. 31.
- ↑ UNESCO: Speicherstadt and Kontorhaus District with Chilehaus. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
- ↑ Lange 2015 ↓, s. 221.
Bibliografia
edytuj- Bernd Allenstein: 44. Station Sprinkenhof. W: Rita Bake: Verschiedene Welten: 45 historische Stationen durch das Kontorhausviertel. Hamburg: Hamburger Landeszentrale für Politische Bildung, 2010, s. 98–99. ISBN 978-3-929728-27-9. (niem.).
- Free and Hanseatic City of Hamburg. Ministry of Culture/ Department for Heritage Preservation: Speicherstadt and Kontorhaus District with Chilehaus – nomination file. [dostęp 2021-01-20]. (ang.).
- Ralf Lange: Architekturfuhrer Hamburg: Arachitercutral Guide to Hamburg. Edition Axel Menges, 1995, s. 30. ISBN 978-3-930698-58-5. [dostęp 2021-01-20]. (niem.).
- Ralf Lange. „Steigerung zum Monumentalen“ – Das Kontorhausviertel mit Chilehaus, Meßberghof, Sprinkenhof und Mohlenhof. „ICOMOS – Hefte des Deutschen Nationalkomitees”. 54 (2012), s. 215–226, 2015-06-01. DOI: 10.11588/ih.2012.0.20578. (niem.).