Sztuka infiltracji
Sztuka Infiltracji (tytuł oryginału: The Art of Intrusion: The Real Stories Behind the Exploits of Hackers, Intruders & Deceivers) – druga książka autorstwa Kevina Mitnicka i Wlliama L. Simona dotycząca hackingu oraz crackingu. Została wydana w 2005 roku. W Polsce ukazała się w czerwcu 2006 roku nakładem Wydawnictwa Albatros[1], a kilka tygodni później także Wydawnictwa Helion[2]. W obu przypadkach tłumaczem był Cezary Frąc.
| Autor |
Kevin D. Mitnick |
|---|---|
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania | |
| Wydawca |
John Wiley & Sons |
| Pierwsze wydanie polskie | |
| Data wydania polskiego | |
| Wydawca | |
| Przekład |
Cezary Frąc |
W przeciwieństwie do poprzedniej książki Mitnicka, w tej nie przyjęto socjotechnik mających na celu uzyskanie dostępu do systemów komputerowych za temat główny, wspominając tylko o nich. Poświęcono ją opisom wziętych z życia przykładów łamania zabezpieczeń sieci telefonicznych, systemów bankowych, automatów do gier hazardowych czy systemów obsługujących wielkie firmy i koncerny prasowe. Autorzy skupili się głównie na najczęściej popełnianych błędach przy projektowaniu sieci i oprogramowania oraz sposobach wykorzystania ich przy uzyskiwaniu nieautoryzowanego dostępu do tych sieci bądź systemów błędnie oprogramowanych.
Książka podzielona jest na 11 rozdziałów. Każdy z nich, poza ostatnim, zawiera inną opowieść o wyczynach hakerskich. Tekst najczęściej zakończony jest trzema sekcjami:
- "Spostrzeżenia", w której Mitnick przedstawia swoje uwagi na temat ataku i podpowiada na co czytelnik powinien zwrócić szczególną uwagę.
- "Środki zaradcze", w której autorzy przedstawiają możliwe sposoby zapobiegania podobnym atakom.
- "Podsumowanie", zawierające morał jaki powinien płynąć z danej opowieści.
Ostatni rozdział to zbiór 7 krótkich opowieści, które "niezupełnie pasują do poprzednich rozdziałów"[3], ale są według Autorów na tyle zabawne i pouczające, że postanowili je dołączyć do książki[3].
Mitnick i Simon zapewniają, że wszystkie przedstawione historie są prawdziwe i przez nich zweryfikowane. Zastrzegają jednak, że ze względu na charakter sztuki hakerskiej proces weryfikacji był bardzo trudny oraz, że[4]:
(...) możliwe – a nawet wysoce prawdopodobne – że niektórzy wzbogacili swoje opowieści, aby stały się bardziej fascynujące, lub też wymyślili je od początku do końca, ale budując swoje historie wokół wyczynów na tyle możliwych, iż zyskały wydźwięk prawdy.
Przypisy
edytuj- ↑ Sztuka infiltracji – szczegółowe informacje. [dostęp 2015-02-06].
- ↑ Sztuka infiltracji – szczegóły (Helion). [dostęp 2015-02-06]. (pol.).
- ↑ a b Kevin D. Mitnick, William L. Simon: Sztuka infiltracji, czyli jak włamywać się do sieci komputerowych. Warszawa: Wydawnictwo Albatros, 2006, s. 286. ISBN 83-7359-417-5.
- ↑ Kevin D. Mitnick, William L. Simon: Sztuka infiltracji, czyli jak włamywać się do sieci komputerowych. Warszawa: Wydawnictwo Albatros, 2006, s. 9-10. ISBN 83-7359-417-5.