Tłumica (pożarnictwo)

Ten artykuł od 2012-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tłumica – sprzęt pożarniczy do gaszenia iskier i żaru przenoszonych przez wiatr na obejścia i dachy – płaskie wiklinowe lub brzozowe miotły, obszyte nasiąkliwą tkaniną, osadzone na długich drążkach^[1]. Tłumice macza się w wiadrach lub beczkach z wodą i uderza nimi w miejsca, gdzie spadły iskry lub z których wydobywa się płomień^[1]. Obecnie tłumice metalowe (z cienkiej blachy) stosowane są przeważnie do tłumienia pożarów między innymi ściółki leśnej i trawy.

Późniejsze tłumice były robione z pasków sprężystej blachy i na to nakładano obszycie. Przy obejściach stały obowiązkowe beczki z wodą. Wiadra przeciwpożarowe natomiast miały zaokrąglone dna, w których były uchwyty ułatwiające energiczniejsze wylewanie wody na płomienie. Wiadra z wodą podawano z ręki do ręki, aby przerwy w gaszeniu były jak najkrótsze.

Przypisy

↑ ^a ^b Gąsowski 2012 ↓, s. 368.

Bibliografia

Tomasz Gąsowski: Myślenice monografia miasta. 2012.

[CITEREFGąsowski2012368-1] Gąsowski 2012 ↓, s. 368.

[1]