Vittorio Giannini
Vittorio Giannini (ur. 19 października 1903 w Filadelfii, zm. 28 listopada 1966 w Nowym Jorku[1][2][3]) – amerykański kompozytor.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys
edytujSyn Ferruccia[1], brat śpiewaczki Dusoliny Giannini[4]. W dzieciństwie uczył się gry na skrzypcach[3]. W wieku 10 lat wysłany przez rodziców do Włoch, w latach 1913–1917 był uczniem konserwatorium w Mediolanie[2][3]. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych uczył się prywatnie u E. Trucco w Nowym Jorku[1][2]. Od 1925 do 1930 roku studiował w Juilliard School, gdzie jego nauczycielami byli Rubin Goldmark (kompozycja) oraz Hans Letz (skrzypce)[1][2]. W 1932 roku zdobył American Grand Prix de Rome i od 1932 do 1936 roku przebywał w Rzymie w American Academy[1]. Odwiedził także Mediolan i Berlin[1]. Od 1939 roku wykładał kompozycję i orkiestrację w Juilliard School[2][4], uczył też w Manhattan School of Music[1]. Od 1956 roku był wykładowcą Curtis Institute of Music w Filadelfii, a w 1965 roku został dyrektorem North Carolina School of Arts w Winston-Salem[1][2].
Twórczość
edytujPoczątkowo pozostawał pod wpływem włoskiego weryzmu, z czasem zaczął tworzyć bardziej zindywidualizowane dzieła, utrzymane w ramach eklektycznych tendencji o neoromantycznym charakterze[1].
Ważniejsze kompozycje
edytuj(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Utwory orkiestrowe
- Concerto Grosso na smyczki (1931)
- Suita (1931)
- Koncert fortepianowy (1935)
- symfonia In memoriam Theodore Roosevelt (1935)
- symfonia I.B.M. (1939)
- 5 numerowanych symfonii (I 1950, II 1955, III 1958, IV 1960, V 1965)
- Koncert organowy (1937)
- Prelude, Chorale and Fugue (1939)
- Koncert skrzypcowy (1944)
- Koncert na trąbkę (1951)
- Frescobaldiana (1948)
- 3 divertimenta (1953, 1961, 1964)
- Prelude and Fugue na smyczki (1955)
- Love’s Labour Lost na orkiestrę kameralną (1958)
- Praeludium and Allegro na orkiestrę dętą (1959)
- Fantasia na orkiestrę dętą (1963)
- Psalm CXXX na kontrabas lub wiolonczelę i orkiestrę kameralną (1963)
- Variations and Fugue na orkiestrę (1964)
Utwory kameralne
- 2 sonaty skrzypcowe (1926, 1945)
- Kwartet smyczkowy (1930)
- Kwintet fortepianowy (1931)
- Trio fortepianowe (1931)
- Kwintet dęty (1933)
- Sonata na skrzypce solo (1945)
- Variations on a Cantus Firmus na fortepian (1947)
- Sonata na flet i fortepian (1964)
Utwory wokalno-instrumentalne
- Stabat Mater na chór i orkiestrę (1920)
- Madrigal na 4 głosy solowe i kwartet smyczkowy (1931)
- kantata Primavera (1933)
- Requiem na chór i orkiestrę (1937)
- kantata Lament for Adonis (1940)
- Missa „Adeste fidelis” (1943)
- Canticle of Christmas na baryton, chór i orkiestrę (1951)
- Canticle for the Martyrs na chór i orkiestrę (1956)
- The Medead na sopran i orkiestrę (1960)
- Antigone na sopran i orkiestrę (1962)
Opery
- Lucedia (wyst. Monachium 1934)
- Not all Prima Donnas are Ladies (niezachowana)
- The Scarlet Letter (1937, wyst. Hamburg 1938)
- Flora (1937)
- Beauty and the Beast (radio CBS 1938, wystawiona Hartford 1946)
- Blennerhasset (radio CBS 1939)
- Casanova (niezachowana)
- The Taming of the Shrew (1952, wyst. Cincinnati 1953 i w telewizji NBC 1954)
- Christus (1956)
- The Harvest (wyst. Chicago 1961)
- Rehearsal Call (1961, wyst. Nowy Jork 1962)
- The Servant of 2 Masters (1966, wyst. Nowy Jork 1967)
- Edipus Rex (niedokończona)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 295. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1267–1268. ISBN 0-02-865527-3.
- ↑ a b c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 305–306. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b The Hutchinson Concise Dictionary of Music. London: Routledge, 2014, s. 247. ISBN 1-57958-178-1.