Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

Widoczek

zabawa dziecięca
(Przekierowano z Widoczek (zabawa))

Widoczek (niebko, sekret, aniołek) – kreatywna zabawa dziecięca, popularna szczególnie wśród dziewcząt[1][2], w różnych regionach Polski w drugiej połowie XX w.

Widoczek – widok z góry
Schemat budowy. 1. tafla szkła; 2. kwiatki; 3. liście; 4. staniol; 5. ziemia

Zabawa polega na tworzeniu pewnego rodzaju kolażu. W ziemi, w miejscu zwykle ustronnym (np. zakątki podwórka lub boiska szkolnego) tworzone było małe zagłębienie, w którym dziecko umieszczało różne drobne przedmioty, tworząc kompozycję plastyczną, nakrywaną następnie kawałkiem szyby i przysypywaną ziemią[3]. Jako elementy używane były zwykle drobne kwiatki, listki, koraliki, kawałki staniolu lub kolorowych opakowań[4]. Widz, którym może zostać tylko osoba wtajemniczona, aby obejrzeć widoczek, musiał oczyścić fragment jego powierzchni z ziemi, niekiedy przy użyciu własnej śliny[5][6].

Pojawiająca się w zagłębieniu w ziemi kolorowa kompozycja, przypadkowo wykadrowana przy oczyszczaniu, oglądana przez cienkie szkło, daje efekt plastyczny, często zaskakujący przez kontrast z otoczeniem i pewną nieprzewidywalność. Zabawa była szczególnie popularna wśród dzieci miejskich w czasach, gdy telewizja nie była jeszcze powszechnie dostępna. Dawała dzieciom możliwość kreacji plastycznej, a jej atrakcyjność zwiększana była elementem elitarności i dostępności tylko wtajemniczonym[7].

Przypisy

edytuj
  1. Widoczki, niebka, sekrety, aniołki.
  2. Zabawa w sekrety. eszka.bloog.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-25)]..
  3. Katarzyna Anna Wiess: Gra w kapsle, czyli autolustracja dziecka PRL-u. e-bookowo, 2013-10-21, s. 58. ISBN 83-7859-228-6.
  4. Przepis na niebko.
  5. Gry podwórkowe na „W”. Gremi Business Communication, 2010-07-29. [dostęp 2014-10-14].
  6. Gry i zabawy w czasach PRL. eioba.pl, 2011-06-25. [dostęp 2014-10-14].
  7. Nasze-Wasze Niebko.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj