Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

Zofia Siemaszko

polska artystka

Zofia Alicja Siemaszko (ur. 7 maja 1907 w Grodzisku Mazowieckiem, zm. 14 maja 2009 w Warszawie) – polska artystka, grafik, rzeźbiarka, malarka i medalier. Uczestniczka powstania warszawskiego.

Zofia Siemaszko
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1907
Grodzisk Mazowiecki

Data i miejsce śmierci

14 maja 2009
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika, rzeźba

Odznaczenia
Krzyż Armii Krajowej
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Urodziła się w rodzinie Gustawa Budzyńskiego h. Dąbrowa (1882–1970) i Heleny (1880–1973)[1]. Uczyła się m.in. w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie ukończyła dyplom artystki malarki w roku 1933. Wielokrotnie współpracowała z mężem Adamem Siemaszko, m.in. przy pracach dla Pawilonu Polskiego na Wystawę Światową w Paryżu (1937), a także przy dekoracji statków MS Sobieski i MS Chrobry.

W czasie II wojny światowej była m.in. łączniczką Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej. Jako grafik brała udział w Akcji "N". Za zasługi w czasie powstania warszawskiego została odznaczona Krzyżem Armii Krajowej[2].

Większość jej przedwojennych prac malarskich została zniszczona i rozkradziona w latach 1944–1945. Po 1948, po powrocie męża z niewoli, zajęła się odbudową rodzinnego domu na Żoliborzu. Poświęciła się również pracy artystycznej, w tym szczególnie miniaturom malarskim, na których portretowała wybitne postacie historyczne, w tym wojskowych i artystów, a także członków rodziny i przyjaciół. Pracowała również jako grafik, m.in. dla czasopism Antena oraz Radio i Świat. Wykonała tablice pamiątkowe, m.in. na Bramie Straceń. Wykonała także liczne prace medalierskie oraz portrety w technice czarno-białego rysunku.

22 czerwca 1933 wyszła za rzeźbiarza Adama Siemaszkę[1].

Zmarła 14 maja 2009, pochowana w grobie rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim[2] (kwatera 155b-1-8,9)[3].

Opiekę nad spuścizną po małżeństwie Siemaszków sprawują Marianna Sankiewicz-Budzyńska i Gustaw Budzyński[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b Zofia Alicja Budzyńska h. Dąbrowa M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-09-09].
  2. a b Muzeum Prac Ocalałych Zofii Budzyńskiej-Siemaszkowej i Adama Siemaszko. Życiorys Zofii. muzeumzofiiiadama.pl. [dostęp 2013-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 października 2013)].
  3. Cmentarz Stare Powązki: ERYK BUDZYŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-22].
  4. Muzeum Prac Ocalałych Zofii Budzyńskiej-Siemaszkowej i Adama Siemaszko. muzeumzofiiiadama.pl. [dostęp 2013-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 października 2013)].

Linki zewnętrzne

edytuj