menta

menta (język węgierski)

menta (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. mięta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

menta (język włoski)

menta (1.1)

wymowa:

(1.1-3) IPA: /ˈmen.ta/

(2.1-2) IPA: /ˈmɛn.ta/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. mięta

(1.2) spoż. miętówka (likier)

(1.3) spoż. miętówka, miętus (cukierek)

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1., 2., 3. os. lp, tryb łączący czasu teraźniejszego (congiuntivo presente) od: mentire

(2.2) 3. os. lp, tryb rozkazujący (imperativo) od: mentire

odmiana:

(1.1-3) lp menta; lm mente

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mentastro m, mentina ż, mentolo m, mentone m, mentuccia ż

przym. mentolato

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) łac. mentha

uwagi:

źródła: