ryg

ryg (język duński)

wymowa:

IPA: [ˈʁœg]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) plecy

(1.2) grzbiet

odmiana:

(1) en ryg, ryggen, rygge, ryggene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. hryggr

uwagi:

źródła: