żargon

żargon (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʒarɡɔ̃n], AS: [žargõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. kult. zespół jednostek językowych właściwych dla wyodrębnionej grupy społecznej lub zawodowej; zob. też żargon w Wikipedii

(1.2) jęz. kult. specyficzne nazewnictwo powiązane z pewnym obszarem działalności (np. dyscypliną naukową), trudno zrozumiałe dla osób z zewnątrz, niekiedy przeciwstawiane terminologii oficjalnej; zob. też żargon w Wikipedii

(1.3) przest. jęz. jidysz

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żargon	żargony
dopełniacz	żargonu	żargonów
celownik	żargonowi	żargonom
biernik	żargon	żargony
narzędnik	żargonem	żargonami
miejscownik	żargonie	żargonach
wołacz	żargonie	żargony

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) żargon komputerowy / piłkarski / filmowy / młodzieżowy / uczniowski…

synonimy:

(1.1) slang, argot

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żargonowość ż

przym. żargonowy

przysł. żargonowo

skr. żarg.

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. jargon

uwagi:

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jidysz

• angielski: (1.1) jargon
• arabski: (1.1) رطانة ż
• baskijski: (1.1) jargoi
• białoruski: (1.1) жаргон m
• bułgarski: (1.1) жаргон m
• chorwacki: (1.1) žargon m
• esperanto: (1.1) ĵargono
• francuski: (1.1) jargon m, argot m
• hiszpański: (1.1) jerga ż
• interlingua: (1.1) jargon
• jidysz: (1.1) זשאַרגאָן m (żargon)
• litewski: (1.1) žargonas m
• niemiecki: (1.1) Jargon m
• nowogrecki: (1.1) αργκό n
• rosyjski: (1.1) жарго́н m
• szwedzki: (1.1) jargong w
• turecki: (1.1) argo
• włoski: (1.1) gergo m

źródła: