Jankes
Jankes (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pogard. albo żart. Amerykanin
- (1.2) hist. mieszkaniec północnej części Stanów Zjednoczonych; zob. też Jankes w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Jankes Jankesi dopełniacz Jankesa Jankesów celownik Jankesowi Jankesom biernik Jankesa Jankesów narzędnik Jankesem Jankesami miejscownik Jankesie Jankesach wołacz Jankesie Jankesi depr. M. i W. lm: (te) Jankesy
- przykłady:
- (1.1) Polacy współpracowali z Jankesami nie tylko w Iraku.
- (1.2) Przystępując do walki z Jankesami, Południe nie mogło liczyć na nasze wsparcie.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. Yankees < lm od ang. Yankee[1] → określenie mieszkańca Nowej Anglii a wcześniej prawdopodobnie osadnika o pochodzeniu holenderskim
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Yankee
- duński: (1.1) yankee w
- estoński: (1.1) jänki
- hiszpański: (1.1) yanqui m
- kataloński: (1.1) ianqui
- niderlandzki: (1.1) Yankee m
- niemiecki: (1.1) Ami m, Yankee m
- portugalski: (1.1) ianque m
- rosyjski: (1.1) янки m (ânki), пиндос m (pindós)
- słowacki: (1.1) slang. Amík m, Yankee m
- szwedzki: (1.1) jänkare w, yankee w
- węgierski: (1.1) jenki
- włoski: (1.1) yankee m
- źródła:
- ↑ Elżbieta Mańczak-Wohlfeld, Alicja Witalisz, Wpływ angielszczyzny na języki europejskie i nieeuropejskie w kontekście projektu GLAD (Global Anglicism Database), „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, z. LXXV/2019, s. 105.
- ↑ Hasło „Jankes” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ PWN, Zasady pisowni i interpunkcji