Tymon
Tymon (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tymon Tymonowie / Tymoni dopełniacz Tymona Tymonów celownik Tymonowi Tymonom biernik Tymona Tymonów narzędnik Tymonem Tymonami miejscownik Tymonie Tymonach wołacz Tymonie Tymonowie / Tymoni depr. M. i W. lm: (te) Tymony
- przykłady:
- (1.1) Tymon staje się w Polsce coraz popularniejszym imieniem.
- (1.1) Cerkiew prawosławna wspomina apostoła Tymona trzykrotnie[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Tymon • brat / kuzyn / wujek / dziadek Tymon • mężczyzna imieniem (o imieniu) Tymon • święty / błogosławiony Tymon • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Tymon • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Tymon • otrzymać / dostać / przybrać imię Tymon • dzień imienin / imieniny Tymona • na Tymona (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Timon
- francuski: (1.1) Timon m
- łaciński: (1.1) Timon m
- niemiecki: (1.1) Timon m
- portugalski: (1.1) Timão m
- rosyjski: (1.1) Тимон m
- starogrecki: (1.1) Τίμων m
- ukraiński: (1.1) Тимон m
- włoski: (1.1) Timone m
- źródła:
- ↑ Słownik imion, opr. W. Janowowa, A. Skarbek, B. Zbijowska, J. Zbinowska, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk 1975, s. 171.
- ↑ Hasło „Tymon (uczeń apostolski)” w polskiej Wikipedii