bierny

bierny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʲjɛrnɨ], AS: [bʹi ̯erny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niewykazujący inicjatywy

(1.2) chem. niebiorący udziału w reakcjach

(1.3) gram. związany ze stroną bierną

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bierny		bierna	bierne	bierni	bierne
dopełniacz	biernego		biernej	biernego	biernych
celownik	biernemu		biernej	biernemu	biernym
biernik	biernego	bierny	bierną	bierne	biernych	bierne
narzędnik	biernym		bierną	biernym	biernymi
miejscownik	biernym		biernej	biernym	biernych
wołacz	bierny		bierna	bierne	bierni	bierne

przykłady:

(1.1) Winkelriedyzm romantyczny kwestionował cierpienie i bierną mękę mesjanizmu. (z Wikipedii)

składnia:

kolokacje:

(1.1) bierna znajomość języka

(1.3) strona bierna, forma bierna

synonimy:

antonimy:

(1.1) aktywny, czynny

(1.2-3) czynny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bierność ż, biernik m

przysł. biernie

związki frazeologiczne:

bierny opór

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) passive; (1.2) passive; (1.3) passive
• arabski: (1.1) سلبي
• duński: (1.1) passiv, uvirksom; (1.3) passiv
• estoński: (1.1) passiivne; (1.2) inertne
• hiszpański: (1.1) pasivo; (1.2) inerte; (1.3) pasivo
• kataloński: (1.1) passiu
• niderlandzki: (1.1) passief, lijdzaam; (1.2) inert; (1.3) passief
• norweski (bokmål): (1.1) passiv; (1.3) passiv
• norweski (nynorsk): (1.1) passiv; (1.3) passiv
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) пассивный

źródła: