czynel
czynel (język polski)
edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) muz. perkusyjny instrument muzyczny w postaci metalowego talerza; zob. też czynel w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czynel czynele dopełniacz czynela czyneli / czynelów celownik czynelowi czynelom biernik czynel czynele narzędnik czynelem czynelami miejscownik czynelu czynelach wołacz czynelu czynele
- przykłady:
- (1.1) Dziewczyna delikatnie uderzała czynelem o czynel.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) clash cymbal
- chorwacki: (1.1) cimbalon n
- ido: (1.1) cimbalo
- luksemburski: (1.1) Jummdeckel m
- łotewski: (1.1) šķīvis m
- niderlandzki: (1.1) klankbekken n
- rosyjski: (1.1) тарелка ż
- słoweński: (1.1) cimbalon n
- węgierski: (1.1) cintányér
- wilamowski: (1.1) šȧjva ż, siajwa m
- włoski: (1.1) cinelli m lm, piatto m
- źródła: