rywal
rywal (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rywal rywale dopełniacz rywala rywali celownik rywalowi rywalom biernik rywala rywali narzędnik rywalem rywalami miejscownik rywalu rywalach wołacz rywalu rywale
- przykłady:
- (1.1) Opracujcie taktykę tak, by rywali od razu wpuścić w maliny.
- (1.1) Skład biało-czerwonych zdecydowanie odbiegał od optymalnego, natomiast rywale do Chicago przyjechali w najmocniejszym zestawieniu, z kadrą naszpikowaną medalistami ostatnich mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) adwersarz, konkurent, oponent, przeciwnik, wróg, współzawodnik
- (1.2) szwagier
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rywalizacja ż, rywalizowanie n
- czas. rywalizować ndk.
- przym. rywalizacyjny
- przysł. rywalizacyjnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) rival, corrival, competitor, contestant, contester, challenger, opponent, fellow
- arabski: (1.1) منافس
- białoruski: (1.1) супернік m
- bośniacki: (1.1) rival m
- bułgarski: (1.1) съперник m
- chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 對手, uproszczony 对手, pinjin duìshǒu
- chorwacki: (1.1) rival m
- czeski: (1.1) rival m, soupeř m
- duński: (1.1) rival w
- esperanto: (1.1) rivalo
- estoński: (1.1) rivaal
- fiński: (1.1) kilpailija
- francuski: (1.1) rival m, concurrent m, adversaire m
- galicyjski: (1.1) rival m
- gruziński: (1.1) მეტოქე, კონკურენტი
- hebrajski: (1.1) יריבה
- hindi: (1.1) प्रतिद्वंद्वी
- hiszpański: (1.1) rival m, adversario m
- japoński: (1.1) ライバル
- jidysz: (1.1) קאָנקורענט m (konkurent)
- kaszubski: (1.1) riwal m, współzawòdnik m
- kataloński: (1.1) rival m
- litewski: (1.1) konkurentas m
- łaciński: (1.1) rivalis m, adversarius m
- łotewski: (1.1) konkurents m
- macedoński: (1.1) ривал m
- niemiecki: (1.1) Rivale m, Konkurrent m, Nebenbuhler m
- norweski (bokmål): (1.1) rival m
- norweski (nynorsk): (1.1) rival m
- nowogrecki: (1.1) αντίπαλος m (antípalos)
- portugalski: (1.1) rival m
- rosyjski: (1.1) соперник m (sopernik)
- serbski: (1.1) ривал m
- słowacki: (1.1) súper m
- słoweński: (1.1) tekmec m
- suahili: (1.1) mpinzani
- szwedzki: (1.1) rival
- turecki: (1.1) rakip
- ukraiński: (1.1) суперник m (supernik)
- węgierski: (1.1) rivális, versenytárs
- włoski: (1.1) rivale m, sfidante m
- źródła:
- ↑ Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Felicja Wysocka, Mały słownik zaginionej polszczyzny, red. nauk. Felicja Wysocka, Wydawnictwo LEXIS, Kraków 2003, ISBN 83-89425-20-3, s. 295.
- ↑ z Internetu