słodko

słodko (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈswɔtkɔ], AS: [su̯otko], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) od: słodki

odmiana:

(1.1) nieodm.; st. wyższy słodziej; st. najwyższy najsłodziej

przykłady:

(1.1) Córeczka Marty i Mariana wygląda naprawdę słodko.

(1.1) Po tym torcie zrobiło mi się bardzo słodko.

składnia:

kolokacje:

(1.1) na słodko

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. słodowanie n, słód m, słodzik m, słodycz ż, słodycze nmos, słodkość ż, słodkości nmos, słodkawość ż, słodzenie n, słodownia ż

czas. słodować, słodzić ndk.

przym. słodki, słodziutki, słodziuteńki, słodkawy, słodziaśny

przysł. słodziutko, słodziuteńko, słodkawo

związki frazeologiczne:

przyjęcie na słodko • słodko się pije, gorzko płaci

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sweetly
• duński: (1.1) sødt
• niemiecki: (1.1) süß
• ukraiński: (1.1) солодко

źródła: