turecki
turecki (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) odnoszący się do Turcji, do zamieszkujących ją Turków, do ich kultury, dziejów, języka itp.
- (1.2) odnoszący się do grupy ludów zamieszkujących tereny od Syberii po Europę Wschodnią (m.in. Rosję, Kazachstan, Uzbekistan, Kirgizję, Turkmenię, Azerbejdżan, Turcję), dotyczący ich kultur, dziejów, języków itp.; zob. też ludy tureckie w Wikipedii
- (1.3) dotyczący Turku, związany z Turkiem (miastem)[1]
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik turecki turecka tureckie tureccy tureckie dopełniacz tureckiego tureckiej tureckiego tureckich celownik tureckiemu tureckiej tureckiemu tureckim biernik tureckiego turecki turecką tureckie tureckich tureckie narzędnik tureckim turecką tureckim tureckimi miejscownik tureckim tureckiej tureckim tureckich wołacz turecki turecka tureckie tureccy tureckie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) lira turecka • kawa po turecku • naród / alfabet turecki • gołąbek turecki • chomik turecki • Turecka Republika Cypru Północnego
- (1.2) języki tureckie • turecka rodzina językowa • ludy tureckie
- (1.3) powiat turecki
- antonimy:
- (1.1) antyturecki
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. turkizacja ż, turczanka ż, turczanin mos, poturczenie n, panturkizm mrz, Turcja ż, Turek m, turek m, Turczynka ż, turecczyzna ż, tureckość ż, turcyzm mrz, Turczyn m, turczenie n, sturczenie n
- czas. turczyć ndk., sturczyć dk.
- przym. turkijski, antyturecki, proturecki, przedturecki, poturecki, turski
- przysł. po turecku
- skr. tur., turec.
- związki frazeologiczne:
- siedzieć jak na tureckim kazaniu • siedzieć po turecku • goły jak święty turecki
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) turk
- angielski: (1.1) Turkish; (1.2) Turkic; (2.1) Turkish, the Turkish language
- arabski: (1.1) تركي (turkī)
- azerski: (1.1) türk
- baskijski: (1.1) turkiar; (2.1) turkiera
- baszkirski: (1.1) төрөк (török)
- białoruski: (1.1) турэцкі (turecki); (2.1) турэцкая ż (tureckaja)
- birmański: (1.1) တူရကီ (tura.ki)
- bretoński: (1.1) turk
- bułgarski: (1.1) турски (turski); (2.1) турски m (turski)
- chiński standardowy: (2.1) uproszcz. 土耳其语 / trad. 土耳其語 (tǔ’ěrqíyǔ)
- chorwacki: (1.1) turski
- czeski: (1.1) turecký; (2.1) turečtina ż
- duński: (1.1) tyrkisk; (2.1) tyrkisk n
- esperanto: (1.1) turka
- estoński: (1.1) türgi
- farerski: (1.1) turkiskur
- fiński: (1.1) turkkilainen; (2.1) turkki
- francuski: (1.1) turc
- galicyjski: (1.1) turco
- hebrajski: (1.1) טורקי (turki)
- hiszpański: (1.1) turco
- indonezyjski: (1.1) Turki
- interlingua: (1.1) turc
- irlandzki: (1.1) Turcach
- islandzki: (1.1) tyrkneskur
- japoński: (1.1) トルコの (toruko no), トルコ人の (トルコじんの, torukojin no), トルコ語の (トルコごの, torukogo no); (1.2) チュルクの (churuku no), チュルク語の (チュルクごの, churukugo no); (2.1) トルコ語 (トルコご, torukogo)
- jidysz: (1.1) טערקיש (terkisz); (1.2) טורקיש (turkisz); (2.1) טערקיש n (terkisz)
- kannada: (1.1) ತುರುಕ (turuka)
- kataloński: (1.1) turc
- kazachski: (1.1) түрік (türik)
- khmerski: (1.1) តួកគី (tuəkkii)
- kirgiski: (1.1) түрк (türk)
- koreański: (1.1) 터키의 (t’ŏk’iŭi); (2.1) 터키어 (t’ŏk’iŏ)
- litewski: (1.1) turkiškas
- łaciński: (1.1) turcicus
- łotewski: (1.1) turku, turcisks; (2.1) turku valoda ż
- macedoński: (1.1) турски (turski)
- malajski: (1.1) Turki
- malgaski: (1.1) tiorka
- maltański: (1.1) Tork
- manx: (1.1) Turkagh
- mongolski: (1.1) турк (turk)
- niderlandzki: (1.1) Turks
- niemiecki: (1.1) türkisch; (2.1) Türkisch n
- norweski (bokmål): (1.1) tyrkisk
- norweski (nynorsk): (1.1) tyrkisk
- norweski (riksmål): (1.1) tyrkisk
- nowogrecki: (1.1) τουρκικός (tourkikós), τούρκικος (toúrkikos); (2.1) τουρκικά n lm, τούρκικα n lm
- ormiański: (1.1) թուրքական (tʿurkʿakan)
- perski: (1.1) ترکی
- portugalski: (1.1) turco
- prowansalski: (1.1) turc
- rosyjski: (1.1) турецкий; (1.2) тюркский; (2.1) турецкий m
- rumuński: (1.1) turc
- serbski: (1.1) турски (turski)
- słowacki: (1.1) turecký; (2.1) turečtina ż
- słoweński: (1.1) turški; (2.1) turščina ż
- szkocki gaelicki: (1.1) Turcais
- szwedzki: (1.1) turkisk; (2.1) turkiska w
- tajski: (1.1) ตุรกี (dtù-rá-gii)
- turecki: (1.1) Türk; (2.1) Türkçe, Türk dili, Türkiye Türkçesi
- turkmeński: (1.1) türk
- ujgurski: (1.1) تۈرك (türk)
- ukraiński: (1.1) турецький; (1.2) тюркський; (2.1) турецька ż
- urdu: (1.1) ترکی (turkī)
- uzbecki: (1.1) turk; (2.1) turk tili
- walijski: (1.1) Twrcaidd
- węgierski: (1.1) török, törökországi; (2.1) török
- wietnamski: (1.1) Thổ Nhĩ Kỳ
- wilamowski: (1.1) tjyḱkiš, tjykiś
- włoski: (1.1) turchesco, turco; (2.1) turco m
- źródła:
- ↑ Porada „przymiotnik od Turek” w: Poradnia językowa PWN.