wichura

wichura (język polski)

wymowa:

IPA: [vʲiˈxura], AS: [vʹiχura], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) silny, porywisty wiatr

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wichura	wichury
dopełniacz	wichury	wichur
celownik	wichurze	wichurom
biernik	wichurę	wichury
narzędnik	wichurą	wichurami
miejscownik	wichurze	wichurach
wołacz	wichuro	wichury

przykłady:

(1.1) Wczorajsza wichura wyrywała drzewa z korzeniami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) cyklon, huragan, orkan, tajfun, tornado, trąba powietrzna

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wicher, wicherek, wichrzysko, wichrzyciel, wichrzycielka, wichrzycielstwo

przym. wichrowaty, wichrowy

czas. wichrować, wichrzyć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gale
• białoruski: (1.1) віхура ż, бура ż
• esperanto: (1.1) ventego
• fiński: (1.1) vihuri
• islandzki: (1.1) stormur m
• kaszubski: (1.1) nëkawica ż
• niderlandzki: (1.1) storm m
• niemiecki: (1.1) Sturm m, Sturmwind m, Gewitter n
• nowopruski: (1.1) wīdra ż
• szkocki gaelicki: (1.1) gèile m

źródła: