wyjeżdżać

wyjeżdżać (język polski)

pociąg wyjeżdża (1.1) z tunelu

wymowa:

IPA: [vɨˈjɛʒd͡ʒat͡ɕ], AS: [vyi ̯ežǯać] ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) opuszczać jakieś miejsce, przemieszczać się, udać się w inne miejsce

(1.2) pot. odzywać się; mówić coś niepotrzebnego lub niewłaściwego

(1.3) pot. uderzać, rozcinać, rozorać, rozchlastać, przejeżdżać

(1.4) przest. wypędzać kogoś

(1.5) przest. ulatniać się

odmiana:

koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wyjeżdżać
czas teraźniejszy		wyjeżdżam	wyjeżdżasz	wyjeżdża	wyjeżdżamy	wyjeżdżacie	wyjeżdżają
czas przeszły	m	wyjeżdżałem	wyjeżdżałeś	wyjeżdżał	wyjeżdżaliśmy	wyjeżdżaliście	wyjeżdżali
	ż	wyjeżdżałam	wyjeżdżałaś	wyjeżdżała	wyjeżdżałyśmy	wyjeżdżałyście	wyjeżdżały
	n	wyjeżdżałom	wyjeżdżałoś	wyjeżdżało
tryb rozkazujący		niech wyjeżdżam	wyjeżdżaj	niech wyjeżdża	wyjeżdżajmy	wyjeżdżajcie	niech wyjeżdżają
pozostałe formy czas przyszły m będę wyjeżdżał, będę wyjeżdżać będziesz wyjeżdżał, będziesz wyjeżdżać będzie wyjeżdżał, będzie wyjeżdżać będziemy wyjeżdżali, będziemy wyjeżdżać będziecie wyjeżdżali, będziecie wyjeżdżać będą wyjeżdżali, będą wyjeżdżać ż będę wyjeżdżała, będę wyjeżdżać będziesz wyjeżdżała, będziesz wyjeżdżać będzie wyjeżdżała, będzie wyjeżdżać będziemy wyjeżdżały, będziemy wyjeżdżać będziecie wyjeżdżały, będziecie wyjeżdżać będą wyjeżdżały, będą wyjeżdżać n będę wyjeżdżało, będę wyjeżdżać będziesz wyjeżdżało, będziesz wyjeżdżać będzie wyjeżdżało, będzie wyjeżdżać czas zaprzeszły m wyjeżdżałem był wyjeżdżałeś był wyjeżdżał był wyjeżdżaliśmy byli wyjeżdżaliście byli wyjeżdżali byli ż wyjeżdżałam była wyjeżdżałaś była wyjeżdżała była wyjeżdżałyśmy były wyjeżdżałyście były wyjeżdżały były n wyjeżdżałom było wyjeżdżałoś było wyjeżdżało było forma bezosobowa czasu przeszłego wyjeżdżano tryb przypuszczający m wyjeżdżałbym, byłbym wyjeżdżał wyjeżdżałbyś, byłbyś wyjeżdżał wyjeżdżałby, byłby wyjeżdżał wyjeżdżalibyśmy, bylibyśmy wyjeżdżali wyjeżdżalibyście, bylibyście wyjeżdżali wyjeżdżaliby, byliby wyjeżdżali ż wyjeżdżałabym, byłabym wyjeżdżała wyjeżdżałabyś, byłabyś wyjeżdżała wyjeżdżałaby, byłaby wyjeżdżała wyjeżdżałybyśmy, byłybyśmy wyjeżdżały wyjeżdżałybyście, byłybyście wyjeżdżały wyjeżdżałyby, byłyby wyjeżdżały n wyjeżdżałobym, byłobym wyjeżdżało wyjeżdżałobyś, byłobyś wyjeżdżało wyjeżdżałoby, byłoby wyjeżdżało imiesłów przymiotnikowy czynny m wyjeżdżający, niewyjeżdżający ż wyjeżdżająca, niewyjeżdżająca wyjeżdżające, niewyjeżdżające n wyjeżdżające, niewyjeżdżające imiesłów przysłówkowy współczesny wyjeżdżając, nie wyjeżdżając rzeczownik odczasownikowy wyjeżdżanie, niewyjeżdżanie

przykłady:

(1.1) Machał jej ręką na pożegnanie, gdy wyjeżdżała spod domu.

(1.2) Marcin zawsze wyjeżdża z jakimś głupim tekstem, gdy nie klei się rozmowa.

(1.3) Ciągle mam w pamięci obraz tego, jak wyjeżdżałeś tym złodziejom łopatą w ich krzywe mordy.

(1.5) Grzańca warzy się pod przykryciem, aby nie wyjeżdżał alkohol.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wyjeżdżać do (Polski / domu) • wyjeżdżać w dalekie kraje

(1.2) wyjeżdżać z pretensjami / tekstem / głupotą

(1.3) wyjeżdżać w pysk / mordę / twarz / ryj

synonimy:

(1.3) walić, uderzać, rozcinać, rozorać, rozchlastać, przejeżdżać

(1.4) wypędzać

(1.5) ulatniać się, parować, wylatywać

antonimy:

(1.1) wjeżdżać

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. jechać/wyjechać, przejeżdżać, wyjeździć, st.pol. wyjachać, gw. wyjachać, gw. wyjać

rzecz. wyjazd, wyjeżdżanie

ims. wyjeżdżony, st.pol. wyjachały, st.pol. wyjechały

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) leave
• arabski: (1.1) بعد, غادر, رحل, انصرف, بارح
• bułgarski: (1.1) заминавам
• esperanto: (1.1) forveturi
• hiszpański: (1.1) partir
• jidysz: (1.1) אַוועקפֿאָרן, אַרויספֿאָרן
• liwski: (1.1) aizbroutšõ
• niderlandzki: (1.1) buitenrijden, wegrijden, vertrekken
• niemiecki: (1.1) abreisen
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) выезжать
• szwabski: (1.1) abraißa
• ukraiński: (1.1) виїжджати
• włoski: (1.1) partire
• wolof: (1.1) dem

źródła: