Aleksandr Friedman: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.3) (Robot dodał no:Aleksandr Fridmann |
m r2.7.3) (Robot dodał sh:Aleksandar Fridman |
||
Linia 48: | Linia 48: | ||
[[sk:Alexandr Alexandrovič Fridman]] |
[[sk:Alexandr Alexandrovič Fridman]] |
||
[[sl:Aleksander Aleksandrovič Fridman]] |
[[sl:Aleksander Aleksandrovič Fridman]] |
||
[[sh:Aleksandar Fridman]] |
|||
[[fi:Aleksandr Fridman]] |
[[fi:Aleksandr Fridman]] |
||
[[sv:Aleksandr Fridman]] |
[[sv:Aleksandr Fridman]] |
Wersja z 04:14, 28 lut 2013
Aleksander Aleksandrowicz Friedmann lub Friedman (ros. Александр Александрович Фридман, ur. 16 czerwca 1888 w Sankt Petersburgu, zm. 16 września 1925 w Leningradzie – rosyjski matematyk, meteorolog, fizyk i kosmolog, profesor uniwersytetu w Permie (od roku 1918), a od 1920 w Piotrogrodzie[1].
Pierwszy artykuł naukowy o teorii liczb Bernoulliego opublikował w ostatniej klasie liceum w 1906. W tym samym roku rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie Petersburskim. Po ich zakończeniu w 1910 został wykładowcą tej uczelni oraz Instytutu Górniczego. Od 1913 zajmował się głównie meteorologią. Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do lotnictwa, gdzie za liczne loty obserwacyjne oraz za udane bombardowania przeciwnika otrzymał order św. Jerzego. Po wojnie wykładał na uczelniach w Permie i Piotrogrodzie, jednocześnie od 1920 pracował w Głównym Laboratorium Fizycznym (zajmującym się fizyką atmosfery i geofizyką) w Piotrogrodzie, a w 1925 został dyrektorem tego laboratorium. W lipcu 1925 w czasie lotu balonem badawczym osiągnął rekordową na owe czasy wysokość 7400 m. Zmarł na tyfus brzuszny.
W badaniach zajmował się problemami kosmologicznymi w ogólnej teorii względności, stał się także twórcą tzw. meteorologii dynamicznej, w ramach której badał głównie zagadnienia turbulencji w atmosferze i powstawania oraz fizyki wichrów. Był jednym z pierwszych astrofizyków postulujących model Wielkiego Wybuchu w ewolucji Wszechświata.
- ↑ A. Lightman, Światło z przeszłości. Dzieje Kosmologii współczesnej, Warszawa 2003, s. 26.