Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Balaam

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Balaam
ilustracja
Występowanie

Księga Liczb

Rodzina
Ojciec

Beor

Balaam a. Bileam, syn Beora (hebr. ‏בִּלְעָם‎) – postać biblijna ze Starego Testamentu, prorok błogosławiący naród wybrany.

Historia biblijna

Historia Balaama, syna Beora, została opisana w Księdze Liczb. Był on prorokiem z Mezopotamii, którego Balak, król Moabu, poprosił, by przeklął Izraelitów w czasie ich wędrówki po pustyni. Pokonali oni właśnie Amorytów i Balak obawiał się, że przyszła kolej na jego kraj. Początkowo Balaam odmówił spotkania się z królem (z rozkazu Bożego), lecz za drugim razem wyraził zgodę. Po drodze anioł Boga zatrzymał jego oślicę i nakazał mu powiedzieć tylko to, co kazał Bóg. Zamiast przekląć Izraelitów, pobłogosławił im trzy razy (Lb rozdz. 22 i 23[1]).

Później próbował sprowadzić na Izraelitów zgubę i zyskać w ten sposób obiecaną nagrodę za namówienie ich do kultu Baala. Został zabity w czasie ataku Izraelitów na Midianitów (Lb 31, 8[2]).

Proroctwo dotyczące Mesjasza

Według Orygenesa mieszkańcy Mezopotamii posiadali stare zapiski z przepowiedniami Balaama. Jedna z nich, zanotowana przez Mojżesza, miała dotyczyć Mesjasza[3]. Orygenes wyjaśnia, że dzięki tej przepowiedni magowie zaobserwowali gwiazdę, którą powiązali z narodzinami Jezusa, przybywając do Betlejem[4].

Inskrypcja

Prorok o tym samym imieniu, prawdopodobnie tożsamy z biblijnym, wspomniany jest w inskrypcji z Dajr Alla.

Przypisy

  1. Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - Lb 22 [online], biblia.deon.pl [dostęp 2022-12-23].
  2. Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - Lb 31 [online], biblia.deon.pl [dostęp 2022-12-23].
  3. Lb 24,17.
  4. Orygenes, Homilie o Księdze Liczb, Hom. 13,7.

Bibliografia