Ferdinand Walsin Esterhazy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Usunięto kategorię "Francuscy wojskowi"; Dodano kategorię "Francuscy oficerowie" za pomocą HotCat |
→Życiorys: komentarz: Google translator? |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Był synem generała wywodzącego się z węgierskiego rodu arystokratycznego [[Esterházy]]. Prowadził hulaszczy tryb życia, przepuszczając pieniądze rodziny i |
Był synem generała wywodzącego się z węgierskiego rodu arystokratycznego [[Esterházy]]. Prowadził hulaszczy tryb życia, przepuszczając pieniądze rodziny i majątek żony. Aby wybrnąć z kłopotów finanowych, podjął się współpracy z Niemcami. Jego działalność szpiegowska została wykryta, ale o jej dokonanie oskarżono w 1894 roku zupełnie niewinnego oficera - [[Alfred Dreyfus|Alfreda Dreyfusa]], którego w rezultacie zdegradowano i zesłano na Diabelską Wyspę w Gujanie Francuskiej. Nowo mianowany szef kontrwywiadu - [[Georges Picquart|Picquart]] - w 1895 roku wznowił śledztwo w sprawie Dreyfusa. Wszedł on w posiadanie pisma ambasady niemieckiej do Walsina-Esterhazego dotyczącego jego szpiegowskiej działalności, a ogłoszenie w prasie prywatnych listów Esterhazego potwierdziła jego autorstwo dokumentu, na podstwie którego skazano Dreyfusa. Zastępca szefa kontrwywiadu - pułkownik Hubert Joseph Henry - próbował sabotować działania Piquarta, którego zobowiązano do milczenia i przeniesiono do Tunisu. Brat poszkodowanego - Mathieu Dreyfus - walczący niestrudzenie o uwolnienie Alfreda, przekazał informacje prasie, która nadała całej sprawie jeszcze większego rozgłosu, wobec czego konieczne stało się postawienie Walsina-Esterhazy'ego przed sądem wojskowym. Został on jednak uniewinniony, co stało się przyczyną napisania przez [[Émile Zola|Emila Zolę]] listu otwartego do prezydenta Republiki Francuskiej ''[[J'Accuse...!]]'', w którym autor, domagając się natychmiastowego zwrócenia wolności Dreyfusowi, przedstawiał dowody na winę Walsina-Esterhazy'ego. Opublikowanie tego listu doprowadziło do uwięzienia Picquarta i ucieczki zarówno oskarżonego o oszczerstwo Zoli, jak i Esterhazy'ego: obydwaj przenieśli się do Londynu, by uniknąć konfrontacji z wymiarem sprawiedliwości. Będąc w Anglii, Esterhazy pisywał m.in. do antysemickiego pisma ''La Libre Parole''. Umarł poza krajem w 1923 roku. |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
Wersja z 13:42, 16 lis 2014
Charles Marie Ferdinand Walsin Esterhazy (ur. 16 grudnia 1847, zm. 21 maja 1923) – major armii francuskiej, szpiegujący na rzecz Niemiec.
Życiorys
Był synem generała wywodzącego się z węgierskiego rodu arystokratycznego Esterházy. Prowadził hulaszczy tryb życia, przepuszczając pieniądze rodziny i majątek żony. Aby wybrnąć z kłopotów finanowych, podjął się współpracy z Niemcami. Jego działalność szpiegowska została wykryta, ale o jej dokonanie oskarżono w 1894 roku zupełnie niewinnego oficera - Alfreda Dreyfusa, którego w rezultacie zdegradowano i zesłano na Diabelską Wyspę w Gujanie Francuskiej. Nowo mianowany szef kontrwywiadu - Picquart - w 1895 roku wznowił śledztwo w sprawie Dreyfusa. Wszedł on w posiadanie pisma ambasady niemieckiej do Walsina-Esterhazego dotyczącego jego szpiegowskiej działalności, a ogłoszenie w prasie prywatnych listów Esterhazego potwierdziła jego autorstwo dokumentu, na podstwie którego skazano Dreyfusa. Zastępca szefa kontrwywiadu - pułkownik Hubert Joseph Henry - próbował sabotować działania Piquarta, którego zobowiązano do milczenia i przeniesiono do Tunisu. Brat poszkodowanego - Mathieu Dreyfus - walczący niestrudzenie o uwolnienie Alfreda, przekazał informacje prasie, która nadała całej sprawie jeszcze większego rozgłosu, wobec czego konieczne stało się postawienie Walsina-Esterhazy'ego przed sądem wojskowym. Został on jednak uniewinniony, co stało się przyczyną napisania przez Emila Zolę listu otwartego do prezydenta Republiki Francuskiej J'Accuse...!, w którym autor, domagając się natychmiastowego zwrócenia wolności Dreyfusowi, przedstawiał dowody na winę Walsina-Esterhazy'ego. Opublikowanie tego listu doprowadziło do uwięzienia Picquarta i ucieczki zarówno oskarżonego o oszczerstwo Zoli, jak i Esterhazy'ego: obydwaj przenieśli się do Londynu, by uniknąć konfrontacji z wymiarem sprawiedliwości. Będąc w Anglii, Esterhazy pisywał m.in. do antysemickiego pisma La Libre Parole. Umarł poza krajem w 1923 roku.
Bibliografia
- José María López Ruiz, Tyrani i zbrodniarze. Najwięksi nikczemnicy w dziejach świata, tłum. Agata Ciastek, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006, s. 236-237.