Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Gmach Urzędu Pocztowego Poznań 9: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m merytoryczne, redakcyjne
m Usunięto kategorię "Architektura Poznania"; Dodano kategorię "Architektura w Poznaniu" za pomocą HotCat
Linia 49: Linia 49:
* ''Poznań - atlas aglomeracji 1:15.000'', wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, {{ISBN|978-83-7445-018-8}}
* ''Poznań - atlas aglomeracji 1:15.000'', wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, {{ISBN|978-83-7445-018-8}}


[[Kategoria:Architektura Poznania]]
[[Kategoria:Architektura w Poznaniu]]
[[Kategoria:Budynki pocztowe w Polsce|Poznań]]
[[Kategoria:Budynki pocztowe w Polsce|Poznań]]
[[Kategoria:Centrum (Poznań)]]
[[Kategoria:Centrum (Poznań)]]

Wersja z 17:02, 8 maj 2019

Gmach Urzędu Pocztowego
Poznań 9
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. 23 Lutego 28

Ukończenie budowy

1798

Ważniejsze przebudowy

1872-1881
1936
1995

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Urząd Pocztowy Poznań 9”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Urząd Pocztowy Poznań 9”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Urząd Pocztowy Poznań 9”
Ziemia52°24′35″N 16°55′47″E/52,409722 16,929722
Kontekst

Gmach Urzędu Pocztowego Poznań 9 – budynek pocztowy zlokalizowany na Starym Mieście w Poznaniu przy ul. 23 Lutego 28, róg Al. Marcinkowskiego, w sąsiedztwie placu Wielkopolskiego, Uniwersytetu Artystycznego, Archiwum Państwowego, Studzienki Kronthala i rzeźby Golema.

Pierwszy gmach pocztowy stanął w tym miejscu w 1798 i miał dwie kondygnacje. W latach 1872-1881 zbudowano następny – neorenesansowy z kopułą (projektant – Heinrich Koch). Mieścił on w sobie m.in. stację dyliżansów. W 1936 przebudowano wnętrza według projektu Adama Ballenstedta, rozdzielając, w nowoczesny na owe czasy sposób, działy: pocztowy i telekomunikacyjny. Prace kontynuowano w czasie II wojny światowej, nadając obiektowi obecny wygląd. Monumentalna fasada z kolumnami doryckimi w wielkim porządku jest charakterystyczna dla architektury nazistowskiej. 9 września 1945 otwarto tu zbudowaną od podstaw międzymiastową centralę telefoniczną i telegraficzną (była ona wówczas głównym węzłem łączności dla Polski zachodniej). Miała 22 łącznice międzymiastowe o pojemności dwustu obwodów, trzy łącznice badaniowe, siedem stolików do przyjmowania rozmów oraz udzielania informacji i dziesięć połączeń dalekopisowych z głównymi miastami kraju[1]. W 1995 salę operacyjną przebudowano, rezygnując ze stylistyki nazistowskiej na rzecz postmodernizmu (Toya-Design).

W 1975 dobudowano, pomiędzy gmachem poczty a przestrzenią na nowy gmach Muzeum Narodowego (oddany w 2001), awangardowy biurowiec mieszczący Wojewódzkie Centrum Telekomunikacyjne, co było odpowiedzią na dynamiczny rozwój telefonii w tamtych czasach.

Z powodu istnienia w tym miejscu poczty, ulica przy której znajduje się gmach dawniej nosiła nazwę Pocztowej i Poststrasse.

Przypisy

  1. Tadeusz Świtała, Poznań 1945. Kronika Wydarzeń, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1986, s. 283, ISBN 83-210-0607-8, OCLC 830203088.

Bibliografia