Jean-François Millet

Jean-François Millet
Data i miejsce urodzenia	4 października 1814 ; Grouchy, Gréville-Hague
Data i miejsce śmierci	20 stycznia 1875 ; Barbizon
Narodowość	Francuz
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	realizm
	Ważne dzieła
	Kobiety zbierające kłosy; Anioł Pański;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast tego użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Jean-François Millet (ur. 4 października 1814 w Grouchy, zm. 20 stycznia 1875 w Barbizon) – francuski malarz i grafik tworzący w nurcie realizmu, jeden z czołowych przedstawicieli barbizończyków.

Życie i działalność

Jean-François Millet urodził się 4 października 1814 r. w osadzie Grouchy, w pobliżu Cherbourga. Pochodził z bogatej rodziny chłopskiej, której gospodarstwo położone było na wyniosłym brzegu, tuż nad kanałem La Manche.^[1]

Wykształcenie artystyczne zdobywał najpierw w Cherbourgu (1833-1837), pod okiem miejscowego portrecisty Bon Du Mouchela^[1] a następnie w paryskiej École des Beaux-Arts, gdzie był uczniem P. Delaroche'a; uczęszczał też do pracowni Charlesa Suisse (tzw. Académie Suisse), inspirując się wówczas malarstwem dawnych mistrzów ze zbiorów Luwru. W początkach twórczości najchętniej malował sceny mitologiczne, a także portrety i pejzaże, nawiązując do malarstwa rokokowego Bouchera i Fragonarda.

Po negatywnym potraktowaniu jego prac zgłoszonych do Salonu Paryskiego 1840 udał się do Normandii, poświęcając się malarstwu portretowemu i pejzażowemu. Po powrocie (1846) i przejściowym pobycie w stolicy, w 1849 osiadł w Barbizon. W nurcie realizmu zaczął tworzyć nastrojowe kompozycje z życia wsi. Sam pochodząc z normandzkiej rodziny chłopskiej, malował głównie wiejskie sceny rodzajowe z ukazywaniem etosu pracy chłopów, w których akcentował więź człowieka z naturą oraz sferę ludowej pobożności. W kolorycie licznie tworzonych pejzaży zbliżał się do późniejszych impresjonistów. Istotne znaczenie w jego dorobku mają liczne rysunki (pastele) oraz grafiki (szczególnie akwaforty).

Utrzymywał bliskie kontakty z Theodorem Rousseau i Honoré Daumierem.