Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Joanna Senyszyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Joanna Senyszyn
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1949
Gdynia

Profesor nauk ekonomicznych
Specjalność: marketing, teoria konsumpcji, teoria potrzeb
Alma Mater

Uniwersytet Gdański

Doktorat

1975 – nauki ekonomiczne
Uniwersytet Gdański

Habilitacja

1992 – nauki ekonomiczne
Uniwersytet Gdański

Profesura

16 grudnia 1996

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Gdański

Wydział

Zarządzania

Stanowisko

profesor zwyczajny

Dziekan
Okres spraw.

1996–2002

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Joanna Senyszyn z domu Raulin (ur. 1 lutego 1949 w Gdyni) – polska ekonomistka, nauczycielka akademicka, działaczka polityczna i społeczna, publicystka.

Profesor nauk ekonomicznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Gdańskiego, w latach 1996–2002 dziekan Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego, w latach 1994–1995 rektor Wyższej Szkoły Administracji i Biznesu w Gdyni. Posłanka na Sejm IV, V, VI i IX kadencji (2001–2009, 2019–2023), deputowana do Parlamentu Europejskiego VII kadencji (2009–2014).

Życiorys

Wykształcenie, działalność naukowa i publicystyczna

Absolwentka III Liceum Ogólnokształcącego im. Marynarki Wojennej RP w Gdyni[1]. W 1972 ukończyła studia z zakresu międzynarodowych stosunków ekonomicznych na Uniwersytecie Gdańskim. W 1975 uzyskała stopień doktora na Wydziale Ekonomiki Produkcji UG, w 1992 habilitowała się na podstawie rozprawy pod tytułem Konsumpcja żywności w świetle potrzeb i uwarunkowań. W 1996 otrzymała tytuł profesora nauk ekonomicznych[2].

Po studiach została asystentką na macierzystej uczelni, na UG doszła do stanowiska profesora zwyczajnego[2]. W latach 1994–1995 była pierwszym rektorem Wyższej Szkoły Administracji i Biznesu w Gdyni. W latach 1996–2002 przez dwie kadencje pełniła funkcję dziekana Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego. Następnie objęła stanowisko kierownika Katedry Badań Rynku na Wydziale Nauk Społecznych UG.

Jest autorką i współautorką około stu pięćdziesięciu publikacji z zakresu marketingu, poziomu życia i konsumpcji. Wypromowała sześciuset magistrów i sześciu doktorów[2][3][4]. W 2019 zakończyła pracę akademicką[5][6].

Otrzymała stałą rubrykę w antyklerykalnym tygodniku „Fakty i Mity” pt. „Katedra Profesor Joanny S.”; jej teksty ukazywały się także w antyklerykalnym tygodniku „Nie” oraz lewicowych czasopismach „Przegląd” i „Trybuna”. W 2020 podjęła współpracę z tygodnikiem „Fakty po Mitach”[7].

Działalność polityczna

W latach 1975–1990 należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[8]. W 1980 wstąpiła do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, opuściła go w 1995. W latach 1998–2001 była radną sejmiku pomorskiego I kadencji z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

W wyborach parlamentarnych w 2001 dostała się do Sejmu z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej – Unii Pracy. Bezskutecznie kandydowała w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004. Od czerwca 2005 do czerwca 2008 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej SLD. W wyborach parlamentarnych w 2005 skutecznie ubiegała się o reelekcję w wyborach krajowych. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz trzeci została posłanką, kandydując z listy koalicji Lewica i Demokraci i otrzymując 25 193 głosy. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Polsko-Tajwańskiego Zespołu Parlamentarnego[9]. Posiadała honorowe członkostwo w partii Racja Polskiej Lewicy[10].

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 uzyskała mandat eurodeputowanej[11]. W Parlamencie Europejskim dołączyła do frakcji Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów[12]. Została także wybrana wiceprzewodniczącą komisji na rzecz przestrzegania świeckiej polityki i rozdziału kościoła od państwa w krajach Unii Europejskiej[13]. W grudniu 2011 bez powodzenia ubiegała się o przewodnictwo w SLD, została wówczas ponownie wiceprzewodniczącą partii; była nią do stycznia 2016.

W wyborach w 2014 bezskutecznie ubiegała się o europarlamentarną reelekcję[14]. W 2015 kandydowała natomiast bez powodzenia do Sejmu jako liderka gdańskiej listy wyborczej Zjednoczonej Lewicy[15]. W wyborach samorządowych w 2018 kandydowała bezskutecznie do sejmiku pomorskiego z listy koalicji SLD Lewica Razem[16].

W wyborach w 2019 wystartowała ponownie z listy SLD do Sejmu w okręgu gdyńskim, uzyskując 36 405 głosów i zdobywając mandat posła IX kadencji[17]. Została członkinią sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu[18], wiceprzewodniczącą Parlamentarnego Zespołu ds. Równouprawnienia Społeczności LGBT+[19] oraz Parlamentarnego Zespołu Praw Kobiet, współprzewodniczącą Parlamentarnego Zespołu Świeckie Państwo, a także członkinią Parlamentarnej Grupy Kobiet[18]. W grudniu 2021 odeszła z klubu parlamentarnego Lewicy, współtworząc Koło Parlamentarne Polskiej Partii Socjalistycznej[20]. Odeszła również z powstałej na bazie SLD Nowej Lewicy, przystępując do PPS[21], została wiceprzewodniczącą Rady Naczelnej PPS[22]. Została odwołana z tej funkcji w marcu 2023. W 2022 współtworzyła Stowarzyszenie Lewicy Demokratycznej[23]. W styczniu 2023 została przewodniczącą KP PPS[24], które w następnym miesiącu zostało przekształcone w Koło Parlamentarne Lewicy Demokratycznej[25]. W sierpniu 2023 zrezygnowała z członkostwa w PPS[26]. Ogłosiła zamiar kandydowania w wyborach w 2023 do Senatu w jednym z okręgów warszawskich; nie została jednak zarejestrowana z uwagi na niewystarczającą liczbę podpisów poparcia pod jej kandydaturą[27][28].

Działalność społeczna i medialna

Joanna Senyszyn w Sejmie (2019)

Działaczka Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami. Przez dwie kadencje zasiadała w Krajowej Komisji Etycznej ds. Doświadczeń na Zwierzętach przy Komitecie Badań Naukowych[3].

W 2011 założyła i została prezeską Stowarzyszenia „Polka Potrafi”[29][30]. W 2013 założyła Fundację prof. Joanny Senyszyn[31].

W 2010 wraz z mężem Bolesławem Senyszynem wystąpiła w programie telewizyjnym On i ona. W 2012 zdubbingowała drugoplanową postać w jednym z odcinków polskojęzycznej wersji serialu Fineasz i Ferb[32]. Na przestrzeni lat występowała w Teatrze „Groteska” w Krakowie w Reality Shopka Show, corocznym satyrycznym spektaklu z udziałem polityków[33][34][35][36].

Poglądy

Określa się jako feministka[37], ateistka[38] i osoba antyklerykalna. Uważa, że kobiety powinny dążyć do uzyskania niezależności, przede wszystkim w sferze ekonomicznej. W 2013 stwierdziła, że kobieta zależna finansowo od męża i rodziny nie może układać swojego życia tak, jak by chciała[39].

W 2016 powiedziała, że „kobieta ma prawo sama decydować o aborcji, ale przede wszystkim powinna być wyedukowana seksualnie, dzięki czemu częściej będzie zachodzić w planowane ciąże i mieć dostęp do taniej antykoncepcji. Takie zmiany mogłyby sprawić, że liczba aborcji w kraju zmniejszy się z obecnych 100 tys. do ok. 30 tys. rocznie. (…) Ponieważ wiadomo, że do 3. miesiąca ciąży płód nie ma zdolności do samodzielnego przetrwania poza organizmem matki, w związku z czym w większości cywilizowanych krajów do tego momentu można dokonywać aborcji”[40]. Wyraziła uznanie za odwagę dla Natalii Przybysz, która publicznie opowiedziała o swojej aborcji[41].

Opowiada się za równouprawnieniem osób LGBT[42].

Życie prywatne

Jest córką Danuty i Ryszarda[43].

Jej mężem jest adwokat, a wcześniej sędzia[44], Bolesław Senyszyn[45]. Jest bezdzietna[46].

Publikacje

Monografie
  • Konsumpcja żywności w świetle potrzeb i uwarunkowań (Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 1992).
  • Elementy teorii konsumpcji (wraz z Marianną Daszkowską; Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 1994).
  • Potrzeby konsumpcyjne: wstęp do ekonomicznej teorii potrzeb (Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 1995).
Redakcja prac zbiorowych
  • Równouprawnienie kobiet (Wydawnictwo Akademii Morskiej, 2011).
  • Prawa zwierząt (Stowarzyszenie „Polka Potrafi”, 2014).
  • Zdeptana tęcza: o dyskryminacji społeczności LGBT+ (Stowarzyszenie „Polka Potrafi”, 2019).

Odznaczenia i wyróżnienia

Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1994)[47] oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej[48].

W 2006 i 2009 wyróżniona „Lustrem Szkła Kontaktowego”, nagrodą widzów programu TVN24 Szkło kontaktowe. W 2018 otrzymała od Koalicji Ateistycznej tytuł „Ateisty Roku”[4].

Przypisy

  1. ↑ Magia najlepszych liceów. rp.pl, 12 stycznia 2011. [dostęp 2022-01-11].
  2. ↑ a b c Prof. dr hab. Joanna Senyszyn, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-09-23].
  3. ↑ a b Joanna Senyszyn. gazetapodatnika.pl, 10 grudnia 2007. [dostęp 2014-05-19].
  4. ↑ a b Małgorzata I. Niemczyńska: Joanna Senyszyn: Zabrałam się do książki. Będzie inteligentna, dowcipna, interesująca, czyli taka jak ja!. wyborcza.pl, 9 kwietnia 2018. [dostęp 2019-09-24].
  5. ↑ Prof. Joanna Senyszyn kończy aktywność zawodową – podziękowanie. Wydział Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego, 17 czerwca 2019. [dostęp 2020-12-08].
  6. ↑ Ostatni wykład prof. Joanny Senyszyn. Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego, 17 maja 2019. [dostęp 2020-12-08].
  7. ↑ Byli dziennikarze „Faktów i Mitów” tworzą tygodnik „Fakty po Mitach”. press.pl, 11 września 2020. [dostęp 2020-09-11].
  8. ↑ Nota biograficzna na stronie SLD. [dostęp 2015-10-25].
  9. ↑ Współpraca międzynarodowa Sejmu. Grupy bilateralne. Polsko-Tajwański Zespół Parlamentarny (VI kadencja). sejm.gov.pl. [dostęp 2014-05-19].
  10. ↑ Wywiad z naszym Przewodniczącym R. Dąbrowskim dla Onet.pl. racjapolskiejlewicy.org, 13 lipca 2011. [dostęp 2014-05-19].
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2015-10-25].
  12. ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2019-10-14].
  13. ↑ Senyszyn będzie walczyć o świecką politykę w Europie. wp.pl, 12 listopada 2009. [dostęp 2014-05-19].
  14. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-10-25].
  15. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-25].
  16. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2019-05-09].
  17. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  18. ↑ a b Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2019-12-19].
  19. ↑ Jakub Chełmiński: LGBT, bezpieczeństwo pieszych i nordic walking – sprawdzamy, czym chcą się zajmować posłowie w nowym Sejmie. wyborcza.pl, 24 listopada 2019. [dostęp 2019-12-19].
  20. ↑ Pięcioro parlamentarzystów odchodzi z Lewicy i tworzy koło PPS. gazetaprawna.pl, 14 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-14].
  21. ↑ Morawska-Stanecka, Konieczny, Kwiatkowski, Senyszyn i Rozenek odchodzą z Lewicy i tworzą koło PPS. wnp.pl, 14 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-14].
  22. ↑ Organy statutowe i komitety. ppspl.eu. [dostęp 2022-04-03].
  23. ↑ Sebastian Przybył: Powstało Stowarzyszenie Lewicy Demokratycznej. Nazwa i skrót budzą kontrowersje. interia.pl, 3 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-16].
  24. ↑ Piotr Śmiłowicz: Zmiany na czele koła parlamentarnego PPS. Senyszyn z nową funkcją. pap.pl, 12 stycznia 2023. [dostęp 2023-01-14].
  25. ↑ Powstało nowe Koło Lewicy Demokratycznej. wnp.pl, 6 lutego 2023. [dostęp 2023-02-06].
  26. ↑ Komunikat z posiedzenia PRN PPS ws. rezygnacji Joanny Senyszyn. ppspl.eu, 23 sierpnia 2023. [dostęp 2023-08-24].
  27. ↑ Marcin Kozłowski: Joanna Senyszyn nie wystartuje w wyborach. PKW odmówiła rejestracji. gazeta.pl, 8 września 2023. [dostęp 2023-09-09].
  28. ↑ Ryszarda Wojciechowska, Przez brak podpisów Joanna Senyszyn nie wystartuje jednak do Senatu? [online], zawszepomorze.pl, 8 września 2023 [dostęp 2023-09-09].
  29. ↑ Stowarzyszenia „Polka Potrafi”. rejestr.io. [dostęp 2023-11-17].
  30. ↑ Polka potrafi. senyszyn.eu. [dostęp 2019-12-19].
  31. ↑ Fundacja prof. Joanny Senyszyn (KRS: 0000465298). Krajowy Rejestr Sądowy. [dostęp 2023-11-17].
  32. ↑ Dorota Karaś: Joanna Senyszyn już nie skrzeczy. Podkłada głos w kreskówce Disneya!. wyborcza.pl, 15 grudnia 2012. [dostęp 2019-12-01].
  33. ↑ Renata Radłowska. Kraków. Reality Shopka Show w Grotesce. „Gazeta Wyborcza”. Kraków, 5 stycznia 2008. [dostęp 2020-12-27]. 
  34. ↑ Biedroń śpiewa o uczuciu do Hofmana, Senyszyn chce palić Senyszyn – 14. Reality Szopka Szoł. wprost.pl, 14 lutego 2014. [dostęp 2020-12-27].
  35. ↑ Politycy i przyjaciele w 15. Reality Shopka Show na scenie Teatru Groteska w Krakowie. onet.pl, 1 lutego 2015. [dostęp 2020-12-27].
  36. ↑ „Podsłuchani są wśród nas, nagrywani już nie raz”. Politycy na scenie. tvn24.pl, 1 lutego 2015. [dostęp 2020-12-27].
  37. ↑ Mam przycisk do zatrzymywania czasu. Nie widać?. gazeta.pl. [dostęp 2019-12-19].
  38. ↑ Maciej Sandecki: Ateistka Joanna Senyszyn: w święta świętuję, nie sprzątam i nie gotuję. wyborcza.pl, 25 grudnia 2016. [dostęp 2019-09-24].
  39. ↑ Prof. Joanna Senyszyn w 20m2 Łukasza. youtube.com, 9 lutego 2013. [dostęp 2019-12-19].
  40. ↑ Terlikowski szokuje. „Traktuje kobiety jak inkubatory”. fakt.pl, 31 marca 2016. [dostęp 2019-12-19].
  41. ↑ Senyszyn: Natalia Przybysz dokonała rzeczy wspaniałej!. telewizjarepublika.pl, 27 października 2016. [dostęp 2019-12-19].
  42. ↑ Senyszyn o homomałżeństwach w PE. queer.pl, 8 września 2010. [dostęp 2019-12-19].
  43. ↑ Dane osoby z wykazu osób publicznych. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2014-05-19].
  44. ↑ Tomasz Słomczyński: Bolesław Senyszyn: Skazywałem na śmierć. I nigdy tego nie żałowałem. dziennikbaltycki.pl, 9 kwietnia 2015. [dostęp 2019-12-30].
  45. ↑ Senyszyn pokazała męża w TV!. fakt.pl, 14 maja 2014. [dostęp 2014-05-19].
  46. ↑ Dlaczego Joanna Senyszyn nie ma dzieci? Prawda wyszła na jaw. se.pl, 1 lutego 2020. [dostęp 2021-06-18].
  47. ↑ M.P. z 1994 r. nr 61, poz. 537.
  48. ↑ Sylwetka kandydata: Joanna Senyszyn. rp.pl, 18 kwietnia 2014. [dostęp 2020-05-24].

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Joanna_Senyszyn&oldid=74557626”