Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Katarzyna Kuropatnicka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
miejsce urodzenia, źródła/przypisy
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Szlachcic infobox
''' Katarzyna Kuropatnicka ''' z Łętowskich, herbu [[Ogończyk (herb szlachecki)|Ogończyk]] z [[Łętów|Łętowa]] (ur. w [[1732]] w [[Koszyce Małe|Koszycach Małych]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Polona |data dostępu = 2020-07-26 |opublikowany = polona.pl |url = https://polona.pl/item/pamietnik-galicyjski-pismo-poswiecone-historii-literaturze-i-przemyslowi-krajowemu,NDcwOTk0NDg/2/#info:metadata}}</ref>, zm. [[13 października]] [[1797]] w [[Kraków|Krakowie]]) – polska pisarka, działaczka kulturalna i społeczna, fundatorka kościołów, dziedziczka, m.in. [[Tarnowiec (województwo podkarpackie)|Tarnowca]] i [[Lipinki|Lipinek]].
|imię = Katarzyna Kuropatnicka
|wszystkie imiona =
|imię oryginalne =
|grafika =
|opis grafiki =
|herb = POL COA Ogończyk.svg
|opis herbu = Ogończyk
|tytuł =
|dynastia =
|rodzina = Łętowscy herbu Ogończyk
|data urodzenia = [[1732]]
|miejsce urodzenia = [[Koszyce Małe]]
|data śmierci = [[17 października]] [[1797]]
|miejsce śmierci = [[Kraków]]
|ojciec = [[Stanisław Łętowski (zm. 1786)|Stanisław Łętowski]]
|matka = Konstancja Jordan
|mąż = [[Ewaryst Andrzej Kuropatnicki]]
|żona =
|dzieci = Józef Ksawery Kuropatnicki, Agata Konstancja Kuropatnicka
|rodzeństwo =
|faksymile =
|opis faksymile =
|odznaczenia = {{order|OGK}}
|commons =
}}
''' Katarzyna Kuropatnicka ''' z Łętowskich, herbu [[Ogończyk (herb szlachecki)|Ogończyk]] z [[Łętów|Łętowa]] (ur. w [[1732]] w [[Koszyce Małe|Koszycach Małych]]<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Polona |data dostępu = 2020-07-26 |opublikowany = polona.pl |url = https://polona.pl/item/pamietnik-galicyjski-pismo-poswiecone-historii-literaturze-i-przemyslowi-krajowemu,NDcwOTk0NDg/2/#info:metadata}}</ref>, zm. [[13 października]] [[1797]] w [[Kraków|Krakowie]]) – polska pisarka, działaczka kulturalna i społeczna, fundatorka kościołów, dziedziczka, m.in. [[Tarnowiec (województwo podkarpackie)|Tarnowca]] i [[Lipinki|Lipinek]].


== Pochodzenie ==
== Pochodzenie ==
Jej ojcem był [[Stanisław Łętowski (zm. 1786)]], [[podstoli]], [[podkomorzy]] krakowski, [[poseł]], dziedzic, m.in. (od 1740 r.) miejscowości [[Bobowa]] i [[Bączal Dolny|Bączala]].
Jej ojcem był [[Stanisław Łętowski (zm. 1786)]], [[podstoli]], [[podkomorzy]] krakowski, [[poseł]], dziedzic, m.in. (od 1740 r.) miejscowości [[Bobowa]] i [[Bączal Dolny|Bączala]].


Matką jej była Jordanówna - wojewodzianka [[bracław]]ską, której dziadkiem był [[Michał Stefan Jordan]] h. [[Trąby (herb szlachecki)|Trąby]] (zm. 1739) wojewoda bracławski.
Matką jej była Jordanówna - wojewodzianka [[bracław]]ską, której dziadkiem był [[Michał Stefan Jordan]] h. [[Trąby (herb szlachecki)|Trąby]] (zm. 1739) wojewoda bracławski.


Miała brata [[Franciszek Łętowski|Franciszka Łętowskiego]] z Łętowa (zm. 17 kwietnia 1811 r.) kawalera Orderu św. Stanisława, męża Teresy z Balickich - Łętowskiej herbu [[Ostoja (herb szlachecki)|Ostoja]].
Miała brata [[Franciszek Łętowski|Franciszka Łętowskiego]] z Łętowa (zm. 17 kwietnia 1811 r.) kawalera Orderu św. Stanisława, męża Teresy z Balickich - Łętowskiej herbu [[Ostoja (herb szlachecki)|Ostoja]].

== Życie rodzinne ==
== Życie rodzinne ==
Została poślubioną 25 stycznia 1756 r. przez [[Ewaryst Andrzej Kuropatnicki|Ewarysta Andrzeja Kuropatnickiego]] (1734-1788) [[kasztelan]]a [[Busko-Zdrój|buskiego]], bełskiego, zamiłowanego geografa amatora, heraldyka i bibliofila. Po ślubie, z powodu zagrożenia niepodległości Polski, prowadził czynne życie patriotyczne, a w 1767 r. po przeprowadzeniu się do w [[Tarnowiec (województwo podkarpackie)|Tarnowca]], zajął się prowadzeniem gospodarstwa i gromadzeniem książek.
Została poślubioną 25 stycznia 1756 r. przez [[Ewaryst Andrzej Kuropatnicki|Ewarysta Andrzeja Kuropatnickiego]] (1734-1788) [[kasztelan]]a [[Busko-Zdrój|buskiego]], bełskiego, zamiłowanego geografa amatora, heraldyka i bibliofila. Po ślubie, z powodu zagrożenia niepodległości Polski, prowadził czynne życie patriotyczne, a w 1767 r. po przeprowadzeniu się do [[Tarnowiec (województwo podkarpackie)|Tarnowca]], zajął się prowadzeniem gospodarstwa i gromadzeniem książek.


Katarzyna natomiast często przebywała w Neledwi, by być bliżej Zamościa i Puław oraz zgodnie z zainteresowaniami męża, gromadziła zbiory. Z pięciorga dzieci które urodziła, wszystkie zmarły w dzieciństwie oprócz córki Agaty Konstancji i najmłodszego syna [[Józef Ksawery Kuropatnicki|Józefa Ksawerego Kuropatnickiego]], który przekazał bibliotekę Kuropatnickich w 1811 r. Towarzystwu Warszawskiemu Przyjaciół Nauk.
Katarzyna natomiast często przebywała w Neledwi, by być bliżej Zamościa i Puław oraz zgodnie z zainteresowaniami męża, gromadziła zbiory. Z pięciorga dzieci które urodziła, wszystkie zmarły w dzieciństwie oprócz córki Agaty Konstancji i najmłodszego syna [[Józef Ksawery Kuropatnicki|Józefa Ksawerego Kuropatnickiego]], który przekazał bibliotekę Kuropatnickich w 1811 r. Towarzystwu Warszawskiemu Przyjaciół Nauk.


== Działalność literacka ==
== Działalność literacka ==
Katarzyna Kuropatnicka wydała tłumaczenia z francuskiego, np. ''Listy Jeymość Pani du Montier zebrane przez Jeymość Panią le Prince de Beaumont''( wyd. 2 T. Warszawa i Lwów 1780 r .) o treści pedagogicznej i religijnej. Przetłumaczyła też z francuskiego ''Odę do matek'' i wydała dzieła: „Ascetyzm” oraz „Homilie”. Pisała wiersze , które współcześni porównywali do poezji Drużbackiej.
Katarzyna Kuropatnicka wydała tłumaczenia z francuskiego, np. ''Listy Jeymość Pani du Montier zebrane przez Jeymość Panią le Prince de Beaumont''( wyd. 2 T. Warszawa i Lwów 1780 r.) o treści pedagogicznej i religijnej. Przetłumaczyła też z francuskiego ''Odę do matek'' i wydała dzieła: „Ascetyzm” oraz „Homilie”. Pisała wiersze, które współcześni porównywali do poezji Drużbackiej.

Wraz z mężem utrzymywała kontakty z czołowymi twórcami literackimi. Dwór w Tarnowcu uczyniła ważnym ośrodkiem życia kulturalnego Galicji, organizując przyjęcia i spotkania towarzyskie, podczas których grywano sztuki teatralne, np. komedie Tadeusza Lipskiego słuchano występów dworskiej kapeli, dyskutowano na tematy patriotyczne i naukowe, np. z [[Antoni Wacław Stadnicki|Antonim Stadnickim]] - bibliofilem i historykiem.


Wraz z mężem utrzymywała kontakty z czołowymi twórcami literackimi. Dwór w Tarnowcu uczyniła ważnym ośrodkiem życia kulturalnego Galicji, organizując przyjęcia i spotkania towarzyskie, podczas których grywano sztuki teatralne, np. komedie Tadeusza Lipskiego słuchano występów dworskiej kapeli, dyskutowano na tematy patriotyczne i naukowe, np. z [[Antoni Wacław Stadnicki|Antonim Stadnickim]] - bibliofilem i historykiem.
== Kuropatnicka jako fundatorka ==
== Kuropatnicka jako fundatorka ==
W 1789 r. hrabina Katarzyna Kuropatnicka, po śmierci męża Ewarysta Andrzeja Kurapatnickiego, właścicielka Tarnowca wniosła do Gubernium Lwowskiego przez konsystorz biskupi - tarnowski podanie, w którym powołując się na zasługi swego ojca Stanisława Łętowskiego, dla dworu cesarskiego, prosiła by statua została sprzedana kościołowi w Tarnowcu.
W 1789 r. hrabina Katarzyna Kuropatnicka, po śmierci męża Ewarysta Andrzeja Kurapatnickiego, właścicielka Tarnowca wniosła do Gubernium Lwowskiego przez konsystorz biskupi - tarnowski podanie, w którym powołując się na zasługi swego ojca Stanisława Łętowskiego, dla dworu cesarskiego, prosiła by statua została sprzedana kościołowi w Tarnowcu.
W 1789 r. zakupiła cudowną (według wiernych) figurkę do kościoła w [[Tarnowiec (województwo podkarpackie)|Tarnowcu]].
W 1789 r. zakupiła cudowną (według wiernych) figurkę do kościoła w [[Tarnowiec (województwo podkarpackie)|Tarnowcu]].
Utrzymywała wraz z mężem fundację szpitala dla ubogich w Jaśle, łożyła na odnawianie i budowę kościołów Tarnowcu, w [[Lipinki|Lipinkach]] oraz klasztorów jezuickich i dominikańskiego w Lublinie, gdzie zamieściła z mężem tablicę nagrobną;
Utrzymywała wraz z mężem fundację szpitala dla ubogich w Jaśle, łożyła na odnawianie i budowę kościołów Tarnowcu, w [[Lipinki|Lipinkach]] oraz klasztorów jezuickich i dominikańskiego w Lublinie, gdzie zamieściła z mężem tablicę nagrobną;


''D. O. M. Józef Kuropatnicki kasztelanic Bieski zmarły 2 stycznia 1742 r. Teressa Zuzanna z Kurdwanowskich zmarła 17 września R 1759, Małżonkowie. W tym kościele OO. Dominikanów, do którego wystawienia pomocą byli. Oboje pogrzebani. W odległą potomności pamięć tym kamieniem czci uwiecznia kochanych Rodziców oraz przy nichże maleńkie pogrzebane dziatki swoie Michała syna y Teresę córkę Ewaryst Andrzej hrabia Kuropatnicki kasztelan wprzód Buski potym Bełzki kawaler orderu Orła Białego y S. Stanisława polecając duszę kochanych Rodziców wszystkich wiernych modlitwom do Boga oraz siebie z Katarzyną z Łętowskich małżonką z hrabią Józefem synem y z Konszacia hrabianką córą M.DCC.LXXXII''.
''D. O. M. Józef Kuropatnicki kasztelanic Bieski zmarły 2 stycznia 1742 r. Teressa Zuzanna z Kurdwanowskich zmarła 17 września R 1759, Małżonkowie. W tym kościele OO. Dominikanów, do którego wystawienia pomocą byli. Oboje pogrzebani. W odległą potomności pamięć tym kamieniem czci uwiecznia kochanych Rodziców oraz przy nichże maleńkie pogrzebane dziatki swoie Michała syna y Teresę córkę Ewaryst Andrzej hrabia Kuropatnicki kasztelan wprzód Buski potym Bełzki kawaler orderu Orła Białego y S. Stanisława polecając duszę kochanych Rodziców wszystkich wiernych modlitwom do Boga oraz siebie z Katarzyną z Łętowskich małżonką z hrabią Józefem synem y z Konszacia hrabianką córą M.DCC.LXXXII''.


Zmarła w 1797 r.W kaplicy kościoła w Tarnowcu znajduje się marmurowy pomnik wystawiony przez jej dzieci; Józefa i Konstancję Kuropatnickich. Nagrobek składa się z piramidy, na której umieszczono jej trumienkę opartą na lwich nogach.
Zmarła w 1797 r. W kaplicy kościoła w Tarnowcu znajduje się marmurowy pomnik wystawiony przez jej dzieci; Józefa i Konstancję Kuropatnickich. Nagrobek składa się z piramidy, na której umieszczono jej trumienkę opartą na lwich nogach.

== Odznaczenia ==
[[Order Krzyża Gwiaździstego|Dama Orderu Krzyża Gwiaździstego]]<ref name=":0" />.

== Przypisy ==
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* [[Polski Słownik Biograficzny]] (t. 18 s. 365, t. 16 s. 251)
* [[Polski Słownik Biograficzny]] (t. 18 s. 365, t. 16 s. 251)
* Chłędowski K.: J.M. państwo Kuropatniccy. Z Przeszłości naszej i obcej. - Lwów, 1935.
* Chłędowski K.: J.M. państwo Kuropatniccy. Z Przeszłości naszej i obcej. - Lwów, 1935.
* Cynarski Stanisław: ''Na dworze Kuropatnickich w Tarnowcu''. Kwart. Rzesz. 1967 nr 2, s. 83
* Cynarski Stanisław: ''Na dworze Kuropatnickich w Tarnowcu''. Kwart. Rzesz. 1967 nr 2, s. 83
* [[Władysław Sarna|Sarna Władysław]]: ''Opis powiatu jasielskiego''. - Jasło, 1908
* [[Władysław Sarna|Sarna Władysław]]: ''Opis powiatu jasielskiego''. - Jasło, 1908
* ''Studia z dziejów Jasła i powiatu jasielskiego'', pod red. Józefa Garbacika. - Kraków : Państ. Wydaw. Nauk., 1964
* ''Studia z dziejów Jasła i powiatu jasielskiego'', pod red. Józefa Garbacika. - Kraków : Państ. Wydaw. Nauk., 1964
* ''Wiadomości o życiu i pismach Katarzyny Kuropatnickiej''. Pamiętnik Galicyjski 1821 nr 5, s. 72-78.
* ''Wiadomości o życiu i pismach Katarzyny Kuropatnickiej''. Pamiętnik Galicyjski 1821 nr 5, s. 72-78.

{{Kontrola autorytatywna}}


{{SORTUJ:Kuropatnicka, Katarzyna}}
{{SORTUJ:Kuropatnicka, Katarzyna}}
Linia 39: Linia 75:
[[Kategoria:Urodzeni w 1732]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1732]]
[[Kategoria:Zmarli w 1797]]
[[Kategoria:Zmarli w 1797]]
[[Kategoria:Polki odznaczone Orderem Krzyża Gwiaździstego]]

Aktualna wersja na dzień 16:09, 31 sie 2023

Katarzyna Kuropatnicka
Herb
Ogończyk
Rodzina

Łętowscy herbu Ogończyk

Data i miejsce urodzenia

1732
Koszyce Małe

Data i miejsce śmierci

17 października 1797
Kraków

Ojciec

Stanisław Łętowski

Matka

Konstancja Jordan

Mąż

Ewaryst Andrzej Kuropatnicki

Dzieci

Józef Ksawery Kuropatnicki, Agata Konstancja Kuropatnicka

Odznaczenia
Order Krzyża Gwiaździstego

Katarzyna Kuropatnicka z Łętowskich, herbu Ogończyk z Łętowa (ur. w 1732 w Koszycach Małych[1], zm. 13 października 1797 w Krakowie) – polska pisarka, działaczka kulturalna i społeczna, fundatorka kościołów, dziedziczka, m.in. Tarnowca i Lipinek.

Pochodzenie

[edytuj | edytuj kod]

Jej ojcem był Stanisław Łętowski (zm. 1786), podstoli, podkomorzy krakowski, poseł, dziedzic, m.in. (od 1740 r.) miejscowości Bobowa i Bączala.

Matką jej była Jordanówna - wojewodzianka bracławską, której dziadkiem był Michał Stefan Jordan h. Trąby (zm. 1739) wojewoda bracławski.

Miała brata Franciszka Łętowskiego z Łętowa (zm. 17 kwietnia 1811 r.) kawalera Orderu św. Stanisława, męża Teresy z Balickich - Łętowskiej herbu Ostoja.

Życie rodzinne

[edytuj | edytuj kod]

Została poślubioną 25 stycznia 1756 r. przez Ewarysta Andrzeja Kuropatnickiego (1734-1788) kasztelana buskiego, bełskiego, zamiłowanego geografa amatora, heraldyka i bibliofila. Po ślubie, z powodu zagrożenia niepodległości Polski, prowadził czynne życie patriotyczne, a w 1767 r. po przeprowadzeniu się do Tarnowca, zajął się prowadzeniem gospodarstwa i gromadzeniem książek.

Katarzyna natomiast często przebywała w Neledwi, by być bliżej Zamościa i Puław oraz zgodnie z zainteresowaniami męża, gromadziła zbiory. Z pięciorga dzieci które urodziła, wszystkie zmarły w dzieciństwie oprócz córki Agaty Konstancji i najmłodszego syna Józefa Ksawerego Kuropatnickiego, który przekazał bibliotekę Kuropatnickich w 1811 r. Towarzystwu Warszawskiemu Przyjaciół Nauk.

Działalność literacka

[edytuj | edytuj kod]

Katarzyna Kuropatnicka wydała tłumaczenia z francuskiego, np. Listy Jeymość Pani du Montier zebrane przez Jeymość Panią le Prince de Beaumont( wyd. 2 T. Warszawa i Lwów 1780 r.) o treści pedagogicznej i religijnej. Przetłumaczyła też z francuskiego Odę do matek i wydała dzieła: „Ascetyzm” oraz „Homilie”. Pisała wiersze, które współcześni porównywali do poezji Drużbackiej.

Wraz z mężem utrzymywała kontakty z czołowymi twórcami literackimi. Dwór w Tarnowcu uczyniła ważnym ośrodkiem życia kulturalnego Galicji, organizując przyjęcia i spotkania towarzyskie, podczas których grywano sztuki teatralne, np. komedie Tadeusza Lipskiego słuchano występów dworskiej kapeli, dyskutowano na tematy patriotyczne i naukowe, np. z Antonim Stadnickim - bibliofilem i historykiem.

Kuropatnicka jako fundatorka

[edytuj | edytuj kod]

W 1789 r. hrabina Katarzyna Kuropatnicka, po śmierci męża Ewarysta Andrzeja Kurapatnickiego, właścicielka Tarnowca wniosła do Gubernium Lwowskiego przez konsystorz biskupi - tarnowski podanie, w którym powołując się na zasługi swego ojca Stanisława Łętowskiego, dla dworu cesarskiego, prosiła by statua została sprzedana kościołowi w Tarnowcu. W 1789 r. zakupiła cudowną (według wiernych) figurkę do kościoła w Tarnowcu. Utrzymywała wraz z mężem fundację szpitala dla ubogich w Jaśle, łożyła na odnawianie i budowę kościołów Tarnowcu, w Lipinkach oraz klasztorów jezuickich i dominikańskiego w Lublinie, gdzie zamieściła z mężem tablicę nagrobną;

D. O. M. Józef Kuropatnicki kasztelanic Bieski zmarły 2 stycznia 1742 r. Teressa Zuzanna z Kurdwanowskich zmarła 17 września R 1759, Małżonkowie. W tym kościele OO. Dominikanów, do którego wystawienia pomocą byli. Oboje pogrzebani. W odległą potomności pamięć tym kamieniem czci uwiecznia kochanych Rodziców oraz przy nichże maleńkie pogrzebane dziatki swoie Michała syna y Teresę córkę Ewaryst Andrzej hrabia Kuropatnicki kasztelan wprzód Buski potym Bełzki kawaler orderu Orła Białego y S. Stanisława polecając duszę kochanych Rodziców wszystkich wiernych modlitwom do Boga oraz siebie z Katarzyną z Łętowskich małżonką z hrabią Józefem synem y z Konszacia hrabianką córą M.DCC.LXXXII.

Zmarła w 1797 r. W kaplicy kościoła w Tarnowcu znajduje się marmurowy pomnik wystawiony przez jej dzieci; Józefa i Konstancję Kuropatnickich. Nagrobek składa się z piramidy, na której umieszczono jej trumienkę opartą na lwich nogach.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Dama Orderu Krzyża Gwiaździstego[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Polona [online], polona.pl [dostęp 2020-07-26].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Polski Słownik Biograficzny (t. 18 s. 365, t. 16 s. 251)
  • Chłędowski K.: J.M. państwo Kuropatniccy. Z Przeszłości naszej i obcej. - Lwów, 1935.
  • Cynarski Stanisław: Na dworze Kuropatnickich w Tarnowcu. Kwart. Rzesz. 1967 nr 2, s. 83
  • Sarna Władysław: Opis powiatu jasielskiego. - Jasło, 1908
  • Studia z dziejów Jasła i powiatu jasielskiego, pod red. Józefa Garbacika. - Kraków : Państ. Wydaw. Nauk., 1964
  • Wiadomości o życiu i pismach Katarzyny Kuropatnickiej. Pamiętnik Galicyjski 1821 nr 5, s. 72-78.