Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Kinematografia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Kinematografia (z gr. κινημα dop. κινηματος „ruch” i γραφω „pisać”) – dziedzina działalności człowieka związana z produkcją filmów oraz ich rozpowszechnianiem i wyświetlaniem w kinach.

Według definicji Bataille’a kinematografia jest sztuką poprawnego przekazywania idei drogą następstwa ożywionych obrazów[1].

Kinematografia obejmuje twórczość filmową, produkcję filmów, usługi filmowe, dystrybucję i rozpowszechnianie filmów, w tym działalność kin, upowszechnianie kultury filmowej, promocję twórczości filmowej oraz gromadzenie, ochronę i upowszechnianie zasobów sztuki filmowej[2].

Do niedawna największą kinematografią narodową była amerykańska związana z wytwórniami w Hollywood[potrzebny przypis].

Obecnie najwięcej filmów na świecie powstaje w Indiach[potrzebny przypis]. Ośrodek kinematograficzny w Bombaju określany jest często jako Bollywood. Produkuje się tam nie tylko najwięcej filmów, lecz także najdłuższe[potrzebny przypis]. Średnio indyjski film trwa około 3 godzin[potrzebny przypis].

Trzecią wielką potęgą filmową staje się obecnie[kiedy?] kinematografia chińska z ośrodkami produkcyjnymi w Hongkongu, Pekinie i Szanghaju[potrzebny przypis].

Tylko te trzy kinematografie – amerykańska, indyjska i chińska, posiadające ogromne obszary dystrybucji, są samowystarczalne, tzn. nie potrzebują dotacji mecenasów państwowych i prywatnych[potrzebny przypis].

Inne kinematografie narodowe, ze względu na małe obszary dystrybucji kinowej i telewizyjnej, są najczęściej dofinansowywane przez rządy, fundacje i organizacje społeczne lub telewizje publiczne. Tak się dzieje w Polsce, gdzie istnienie kinematografii narodowej jest uzależnione od dotacji Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, a czasem publicznej telewizji[potrzebny przypis]. Zdecydowanie rzadziej produkcja jest finansowana przez telewizje prywatne lub sponsorów[potrzebny przypis].

Zobacz też

Przypisy

  1. Bogumiła Malinowska: Media – wielcy zdobywcy umysłów. Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 w Pile, 2003-04-17. [dostęp 2011-08-24].
  2. Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 grudnia 2022 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o kinematografii (Dz.U. z 2023 r. poz. 130).