Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Równanie charakterystyczne: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Dodano Zobacz też
mNie podano opisu zmian
Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Linia 25: Linia 25:
: <math>(r - 3)(r^2 + 2r + 2)^2 = 0</math>
: <math>(r - 3)(r^2 + 2r + 2)^2 = 0</math>


Stąd otrzymuje się rozwiązania: jeden
którego ma rozwiązania: ''<math>r_1=3</math>'' - pierwiastek pojedynczy oraz cztery pierwiastki podwójne, zespolone ''<math>r_{2,3,4,5}=1\pm i.</math>'' Ogólne rozwiązanie równania różniczkowego ma postać:


ma rozwiąz:jedynczy, rzeczywisty z<math>c_1, c_2, c_3, c_4, c_5</math>lżne od [[Zagadnienie Cauchy’ego|warunków początkowych]].
: <math> x(t) = c_1 e^{3t} + e^t(c_2 \cos t + c_3 \sin t) + te^t(c_4 \cos t + c_5 \sin t),</math>

gdzie <math>c_1, c_2, c_3, c_4, c_5</math> - stałe liczby, zależne od [[Zagadnienie Cauchy’ego|warunków początkowych]].


== Równanie charakterystyczne w teorii sterowania ==
== Równanie charakterystyczne w teorii sterowania ==

Wersja z 12:58, 25 cze 2024

Równanie charakterystyczne – termin używany w teorii równań różniczkowych oraz w teorii sterowania.

Równanie charakterystyczne równania różniczkowego

Niech dane jest równanie różniczkowe liniowe rzędu -tego o stałych współczynnikach

w którym oznacza -tą pochodną funkcji po zmiennej

Zgodnie z metodą podaną przez Eulera poszukuje się rozwiązania tego równania w postaci gdzie jest pewną stałą. Podstawiając to rozwiązanie do danego równania różniczkowego otrzymuje się równanie

które nazywa się równaniem charakterystycznym równania różniczkowego. Rozwiązując równanie charakterystyczne otrzymuje się możliwe, różne rozwiązania szczególne dla odpowiedniego równania różniczkowego.

Przykład

Równanie liniowe jednorodne o stałych współczynnikach

ma równanie charakterystyczne

Równanie to sprowadza się do postaci iloczynowej

Stąd otrzymuje się rozwiązania: jeden

ma rozwiąz:jedynczy, rzeczywisty zlżne od warunków początkowych.

Równanie charakterystyczne w teorii sterowania

W teorii sterowania, gdzie rozważania prowadzi się na płaszczyźnie zespolonej S, równaniem charakterystycznym nazywa się równanie algebraiczne powstające z przyrównania mianownika transmitancji operatorowej do zera. Jeśli transmitancję układu określimy wzorem:

to równanie charakterystyczne[1]układu, określonego tą transmitancją, będzie miało postać:

Zobacz też

Przypisy

  1. Andrzej Markowski: Automatyka w pytaniach i odpowiedziach. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1979, s. 30–31. ISBN 83-204-0110-0.