Skeet
Skeet to dziedzina strzelectwa sportowego, w której z gładkolufowych strzelb śrutowych oddaje się strzały do ceramicznych rzutków wyrzucanych z maszyn umieszczonych w dwóch budkach (niskiej i wysokiej), umieszczonych po bokach pola pod różnym kątem. W skeecie strzela się z ośmiu stanowisk, z których siedem jest rozmieszczonych po łuku łączącym obie budki a ósme w centralnym punkcie między budkami na osi pola. Maszyny wyrzucające rzutki powinny być tak ustawione, by przecięcie się dróg rzutków nastąpiło na osi pola. Cały cykl zawodów składa się z 125 (mężczyźni) lub 75 (kobiety) strzałów w seriach po 25 strzałów oraz 16 strzałów w finale dla najlepszych sześciu zawodników. Dozwolony kaliber broni w trapie to 12/76, przy maksymalnej naważce 24,5 grama kulistego śrutu o maksymalnej średnicy 2,6 mm, zwykle dla skeet jest to 2,0 mm i 24 gramy.
Historia
Charles Davis i William Harnden Foster z Andover, Massachusetts, wynaleźli strzelanie do rzutków. W 1920 roku Davis, zapalony myśliwy zajmujący się kuropatwami, a Foster, miłośnik łowiectwa, malarz, ilustrator i autor książki "New England Grouse Hunting", opracowali grę, którą nieformalnie nazywano "Strzelanie wokół zegara".[1][2] Oryginalny tor miał postać koła o promieniu 25 jardów, z obwodem oznaczonym jak tarcza zegara i wyrzutnią ustawioną na pozycji "12". Praktyka strzelania z różnych kierunków musiała zostać przerwana, gdy obok otwarto fermę drobiu. Gra ewoluowała do obecnej formy do 1923 roku, gdy jeden z uczestników, William Harnden Foster, rozwiązał problem, umieszczając drugą wyrzutnię na pozycji "6" i dzieląc tor na pół. Foster szybko dostrzegł atrakcyjność tego rodzaju rywalizacji strzeleckiej i podjął się zadania uczynienia z niej narodowego sportu.
Gra została przedstawiona w lutym 1926 roku w magazynach National Sportsman i Hunting and Fishing, a nagroda w wysokości 100 dolarów została zaoferowana każdemu, kto wymyśli nazwę dla nowego sportu. Zwycięska propozycja brzmiała "skeet" i została wybrana przez Gertrude Hurlbutt.[3] Słowo to rzekomo wywodzi się od norweskiego słowa oznaczającego "strzelać" (skyte). Pierwsze Mistrzostwa Narodowe w Strzelaniu do Rzutków odbyły się w 1926 roku.[1] Wkrótce potem powstało Narodowe Stowarzyszenie Strzelców do Rzutków.[1] W trakcie II wojny światowej amerykańskie wojsko wykorzystywało strzelanie do rzutków, aby nauczyć strzelców zasad prowadzenia i pomiaru czasu na latającym celu.
Za swoją rolę w doskonaleniu i rozwijaniu tej dyscypliny, William "Bill" Foster został nazwany jednym z pierwszych członków Galerii Sław Narodowego Stowarzyszenia Strzelców do Rzutków w 1970 roku i jest obecnie znany jako "Ojciec Strzelania do Rzutków".[4]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Shotgun games autorstwa Jeffa Johnstona, redaktora naczelnego magazynu American Hunter, lipiec 2013, strony 40, 41.
- ↑ "The History of Skeet" - The National Skeet Shooting Association (NSSA.org) - http://mynssa.nssa-nsca.org/wp-content/uploads/sites/10/2010/08/GCMSect-C-2002.pdf
- ↑ "Skeet Shooting". Claytargetsonline.com. Retrieved 2013-09-18.
- ↑ Neilson, Larz F. (2017-07-01). "History: William Harnden Foster, illustrator, writer and 'the father of skeet'". Wilmington Town Crier. Retrieved 2022-03-16.
Bibliografia
- Sport strzelecki - charakterystyka dyscyplin [online], pzss.org.pl [dostęp 2012-02-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-16] (pol.).
- Przepisy i regulaminy [online], pzss.org.pl [dostęp 2012-02-15] (pol.).