Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Suchy lód: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 15: Linia 15:


== Występowanie w warunkach naturalnych ==
== Występowanie w warunkach naturalnych ==
W [[1966]] po przelocie sondy kosmicznej [[Mariner 4]] naukowcy stwierdzili, że marsjańskie czapy polarne - [[Planum Boreum]] i [[Planum Australe]] składają się wyłącznie z suchego lodu. Ustalenia dokonane przez pracowników [[California Institute of Technology]] w [[2003]] wykazały, że bieguny polarne na [[Mars]]ie są jednak z większości zbudowane w [[Lód|lodu wodnego]], a suchy lód stanowi cienką warstwę powierzchniową całej pokrywy. Na biegunach Marsa pojawiają się cyklicznie także burze suchego lodu. Są one porównywalne z burzami ziemskimi, ale zawierają [[dwutlenek węgla]], który zastępuje wodę w chmurach. W [[2012]] [[sonda kosmiczna]] o nazwie [[Venus Express]] [[Europejska Agencja Kosmiczna|Europejskiej Agencji Kosmicznej]] odkryła zimne warstwy w atmosferze [[Wenus]]. Prawdopodobnie mogą tam osadzać się płatki suchego lodu.
W [[1966]] po przelocie sondy kosmicznej [[Mariner 4]] naukowcy stwierdzili, że marsjańskie czapy polarne - [[Planum Boreum]] i [[Planum Australe]] składają się wyłącznie z suchego lodu. Ustalenia dokonane przez pracowników [[California Institute of Technology]] w [[2003]] wykazały, że bieguny polarne na [[Mars]]ie są jednak w większości zbudowane z [[Lód|lodu wodnego]], a suchy lód stanowi cienką warstwę powierzchniową całej pokrywy. Na biegunach Marsa pojawiają się cyklicznie także burze suchego lodu. Są one porównywalne z burzami ziemskimi, ale zawierają [[dwutlenek węgla]], który zastępuje wodę w chmurach. W [[2012]] [[sonda kosmiczna]] o nazwie [[Venus Express]] [[Europejska Agencja Kosmiczna|Europejskiej Agencji Kosmicznej]] odkryła zimne warstwy w atmosferze [[Wenus]]. Prawdopodobnie mogą tam osadzać się płatki suchego lodu.


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==

Wersja z 12:38, 5 maj 2015

Sublimujący suchy lód

Suchy lód – zestalony dwutlenek węgla. Jest stosowany w chłodnictwie[1], samodzielnie lub jako składnik mieszanin oziębiających. Otrzymywany przez rozprężanie ciekłego dwutlenku węgla, następnie może zostać formowany przez prasowanie. W warunkach normalnych suchy lód nie topi się, lecz sublimuje.

Właściwości

  • temperatura sublimacji: −78,5 °C
  • gęstość: 1,1–1,4 g/cm3

Suchy lód wykorzystuje się jako środek chłodzący w laboratoriach, chłodniach przemysłowych i przy transportowaniu szybko psujących się produktów spożywczych. Suchy lód w blokach można stosunkowo długo przechowywać w pojemnikach izolowanych termicznie, bez konieczności dodatkowego ich chłodzenia, np. w opakowaniach styropianowych umieszczonych w specjalnych kontenerach. Straty suchego lodu wynoszą około 4% na dobę.

Nieizolowane duże bloki suchego lodu sublimują dość powoli. Np. blok o objętości 1 dm³ sublimuje w temperaturze pokojowej w zamkniętym pomieszczeniu ok. 2–3 godzin. Sublimację można przyspieszyć poprzez rozdrobnienie bloków.

W łaźniach laboratoryjnych suchy lód stosuje się zazwyczaj w postaci mieszaniny oziębiającej, składającej się z rozdrobnionego suchego lodu i rozpuszczalnika organicznego o niskiej temperaturze krzepnięcia (< −80° C), np. acetonu lub etanolu.

Innym zastosowaniem suchego lodu jest czyszczenie powierzchni, analogiczne do piaskowania[2].

Występowanie w warunkach naturalnych

W 1966 po przelocie sondy kosmicznej Mariner 4 naukowcy stwierdzili, że marsjańskie czapy polarne - Planum Boreum i Planum Australe składają się wyłącznie z suchego lodu. Ustalenia dokonane przez pracowników California Institute of Technology w 2003 wykazały, że bieguny polarne na Marsie są jednak w większości zbudowane z lodu wodnego, a suchy lód stanowi cienką warstwę powierzchniową całej pokrywy. Na biegunach Marsa pojawiają się cyklicznie także burze suchego lodu. Są one porównywalne z burzami ziemskimi, ale zawierają dwutlenek węgla, który zastępuje wodę w chmurach. W 2012 sonda kosmiczna o nazwie Venus Express Europejskiej Agencji Kosmicznej odkryła zimne warstwy w atmosferze Wenus. Prawdopodobnie mogą tam osadzać się płatki suchego lodu.

Zobacz też

  1. Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 384, ISBN 83-7183-240-0.
  2. Profesjonalne czyszczenie suchym lodem. APW Tech. [dostęp 2014-02-16].

Linki zewnętrzne