Prajagradź
25°27′N 81°51′E/25,450000 81,850000
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Stan | |
| Dystrykt | |
| Burmistrz |
Jitendra Nath Singh |
| Powierzchnia |
113 km² |
| Wysokość |
98 m n.p.m. |
| Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
0532 |
| Kod pocztowy |
211001 |
Położenie na mapie Indii  | |
| 25°27′N 81°51′E/25,450000 81,850000
| |
| Strona internetowa | |
Prajagradź (hindi प्रयागराज; ang. Prayagraj; do 2018 roku Allahabad) – miasto w Indiach w stanie Uttar Pradeś, gdzie łączą się rzeki Ganges i Jamuna.
Miasto jest ośrodkiem usługowym (handel, turystyka, finanse) i przemysłowym (branża maszynowa, bawełniana, tytoniowa), węzłem komunikacyjnym na szlaku Delhi-Kolkata. Posiada port lotniczy i uniwersytet założony w 1887. W mieście znajdują się muzea oraz zabytki: kolumna Aśoki i pałac Akbara.
Prajagradź jest często określany miastem premierów. Siedmiu premierów Indii, od czasów odzyskania niepodległości, urodziło się albo jest mocno związanych z Prajagradźem[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Prajagradź jest jednym z najstarszych miast w Indiach. Wspomina się go w Wedach jako Prayag, czyli Miejsce ofiar[2]. Jego obecna nazwa ma pochodzenie perskie i oznacza Miejsce Boga[3]. Miasto weszło w skład sułtanatu delhijskiego po aneksji w 1193[4]. W 1750 roku zostało złupione przez Pasztunów z Farrukhabad[5]. W latach 1735–1750 było pod panowaniem Imperium Marathów[5]. 23 września 1887 roku założono czwartą najstarszą uczelnię w kraju[6]. W latach 1902–1920 Allahabad był stolicą zjednoczonych prowincji, które powstały z połączenia prowincji północno-zachodnich i Oudhu[7]. W 1919 roku wybudowano port lotniczy[8].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]W 2011 Prajagradź był siódmym pod względem liczby ludności miastem w stanie[9], najludniejszym w dystrykcie[10]. Zamieszkiwały go 1 112 544 osoby, co stanowiło ok. 18,7% ludności dystryktu[10][11]. Mężczyźni stanowili ok. 53,97% populacji, kobiety 46,03%. Umiejętność pisania posiadało 84,76% mieszkańców w przedziale od siedmiu lat wzwyż, przy czym odsetek ten był wyższy u mężczyzn – 88,37%. Wśród kobiet wynosił 80,53%. Dzieci do lat sześciu stanowiły 10,3% ogółu mieszkańców miasta. W strukturze wyznaniowej przeważali hinduiści – 76,03%. Islam deklarowało 21,94%; 0,68% liczyła społeczność chrześcijan, 0,28% sikhów, 0,10% dźinistów, 0,05% buddystów. Około 7,85% mieszkańców miasta i terenów bezpośrednio do niego przylegających (out growths) żyło w slumsach. Prajagradź tworzy również obszar metropolitarny, który zamieszkuje 1 212 395 osób[11].
W 2001 miasto liczyło 1 042 229 mieszkańców[12].
Kultura, religia, sport i rekreacja
[edytuj | edytuj kod]W mieście znajduje się muzeum narodowe i twierdza Allahabad.
Miasto jest ośrodkiem religijnym wyznawców hinduizmu. Co 12 lat obchodzi się święto Kumbhamela[13] i co 6 lat Ardh Kumbhmela[14].
Krykiet i hokej na trawie należą do najpopularniejszych sportów w mieście[15].
Urodzeni w Prajagradźu
[edytuj | edytuj kod]- Indira Gandhi – indyjska polityk, premier Indii w latach 1966–1977 oraz 1980–1984;
- Jawaharlal Nehru – indyjski polityk, przywódca socjalistycznego skrzydła Indyjskiego Kongresu Narodowego w okresie walki o niepodległość przeciwko dominacji brytyjskiej, pierwszy premier Indii;
- Dharmawir Bharati - indyjski pisarz, poeta i dramaturg;
- Vishwanath Pratap Singh – indyjski polityk, premier Indii w latach 1989–1990[1].
- Vikas Swarup – indyjski pisarz i dyplomata; na podstawie jego powieści „Q & A”, powstał film Slumdog. Milioner z ulicy
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]
Holguín, Kuba
Tsuyama, Japonia
Hidalgo del Parral, Meksyk- Zacatecas, Meksyk
Buchara, Uzbekistan
Santa Fe, Stany Zjednoczone
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b History of Allahabad. allahabad.nic.in. [dostęp 2017-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-06)]. (ang.).
- ↑ Shiva Kumar Dubey: Kumbh city Prayag. Centre for Cultural Resources and Training, s. 31–41. (ang.).
- ↑ Stephen Meredyth Edwardes, Herbert Leonard Offley Garrett: Mughal Rule in India. Atlantic Publishers, s. 279–281. ISBN 978-81-7156-551-1. (ang.).
- ↑ Surinder Kaur, Tapan Kumar Sanyal: The Secular Emperor Babar: A victim of Indian partition. Lokgeet Parkashan, s. 78. ISBN 978-81-85220-07-9. (ang.).
- ↑ a b H.S. Bhatia: Military History of British India, 1607-1947. Deep and Deep Publications, 2008, s. 96. ISBN 978-81-8450-079-0. (ang.).
- ↑ Ameeta Gupta, Ashish Kumar: Handbook of Universities, Volume 1. Atlantic Publishers & Dist, 2006, s. 17. ISBN 81-269-0607-3. (ang.).
- ↑ Kerry Ward: Networks of Empire: Forced Migration in the Dutch East India Company. Cambridge University Press, s. 340. ISBN 978-0-521-88586-7. (ang.).
- ↑ Ashutosh Joshi: Town Planning Regeneration of Cities. New India Publishing, 2008, s. 121. ISBN 81-89422-82-0. (ang.).
- ↑ Uttar Pradesh Population Census data 2011. [dostęp 2017-06-21]. (ang.).
- ↑ a b Allahabad District: Census 2011 data. [dostęp 2017-06-21]. (ang.).
- ↑ a b Allahabad City Census 2011 data. [dostęp 2017-06-21]. (ang.).
- ↑ Uttar Pradesh. List of Towns and Their Population. [dostęp 2017-06-21]. (ang.).
- ↑ Mythological Significance. Embassy of India. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-03)]. (ang.).
- ↑ Pilgrims visiting the Kumbh mela. ndtv, 2012-06-13. (ang.).
- ↑ All sporting activities. Eastern Uttar Pradesh Tourism. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-09)]. (ang.).