Buttler II
Buttler III (Butler) − polski herb hrabiowski, odmiana herbu Butler.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
Tarcza dzielona w krzyż z tarczą sercową, na której w polu złotem orzeł czarny na którego piersiach, na małej tarczy kosz srebrny z obręczami złotymi. Na głównej tarczy w polu I, czarnym, schody złote o czterech stopniach; W polach II i III, czerwonych, dwa trójzęby na krzyż, żeleźcem w górę; W polu IV, czarnym, okrągłe zwierciadło; Nad tarczą trzy hełmy, każdy z klejnotem:
- Klejnot I: kolumna czerwona na srebrnej podstawie z trąbką i trzema piórami strusimi, z których środkowe czerwone;
- Klejnot II: w koronie połowa psa czarnego bez nóg o dwóch białych skrzydłach, głowa w lewo, w srebrnej obroży, z okrągłym zwierciadłem na piersiach;
- Klejnot III: na hełmie lewym w koronie dwa orle skrzydła, prawe złote, lewe czarne.
Labry: na każdym hełmie z prawej czarne, podbite srebrem, z lewej czarne, podbite złote.
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Nadany z tytułem hrabiowskim Jakubowi Butlerowi, herbu Butler w 1651 przez Ferdynanda II[2]. Potomkowie Jakuba zostali wylegitymowani ze szlachectwa z tym herbem w roku 1824, a pięciopolowy herb Butler zamieścił w swoim herbarzu Pawliszczew[3].
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Butler (Buttler).
Znani herbowni
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 39.
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Herb Butler III z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Butler III w Baltisches Wappenbuch
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 2. Warszawa. s. 263.
- ↑ Nikołaj Aleksandrowicz Pawliszczew: Herbarz rodzin szlacheckich Królestwa Polskiego najwyżej zatwierdzony. T. 1. Warszawa: 1853, s. 111.