Giuseppe Sacconi
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 września 1905 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
Giuseppe Sacconi (ur. 5 lipca 1854 w Montalto delle Marche, zm. 23 września 1905 w Collegigliato, Pistoi) − włoski architekt, autor projektu rzymskiego pomnika Wiktora Emanuela II[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Sacconi ukończył Królewski Instytut Techniczny w Fermo, gdzie zetknął się ze znanymi przedstawicielami stylu neoklasycystycznego w Marche: Gianbattistę Carducciego i Emidio Paciego. Następnie rozpoczął studia architektury w Instytucie Sztuk Pięknych w Rzymie. W stolicy przebywał w tym samym czasie wuj Giuseppe kard. Carlo Sacconi. Młody architekt otrzymał w 1874 stypendium przyznane mu przez organizację regionalną z Marchii, zajmującą się udzielaniem pomocy ubogiej młodzieży studiującej poza regionem − Pio Sodalizio dei Piceni. Przyjacielem ze studiów Sacconiego był inny architekt z Marchii Manfredo Manfredi. Pierwsze szlify brali w pracowni architekta Luca Cariminiego[2].
W 1871 Sacconiemu zostało powierzone zadanie wzniesienia probostwa i odrestaurowania XVI-wiecznego kościoła Santa Maria di Loreto przy Forum Trajana. Architekt zasłynął jednak z monumentalnego pomnika pomnika Wiktora Emanuela II, wzniesionego w Rzymie w latach 1885-1935. Gdy go ukończono architekt już nie żył. Ważnymi jego dziełami były też Kaplica Ekspiacyjna w Monzy, ukończona pośmiertnie w 1910 oraz prace restauracyjne w bazylice w Loreto.
W latach 1884–1902 Sacconi był posłem do Izby Deputowanych.
Ważniejsze dzieła
[edytuj | edytuj kod]
- Pomnik Wiktora Emanuela II w Rzymie (1885-1935)
- probostwo i prace restauracyjne w kościele Santa Maria di Loreto w Rzymie (po 1871)
- kaplica ekspiacyjna w Monzy (ukończona przez Guido Cirilliego)
- ołtarz papieski w katedrze w Ascoli Piceno (1892)
- budynek Assicurazioni Generali na placu Weneckim w Rzymie (1902-1907)
- prace restauracyjne w bazylice św. Pawła za Murami (1890-1910, wraz z G. Calderinim)
- prace restauracyjne w katedrze w Ankonie (1883)
- prace restauracyjne w bazylice w Loreto (kaplica św. Józefa, witraż w kaplicy niemieckiej)
- groby Humberta I i Małgorzaty Sabaudzkiej w Panteonie[3]
- prace restauracyjne w kościele Santa Maria di Portonovo w Ankonie (1894, dokończył L. Serra)[4]
- kościół San Francesco w Force
- ratusz w Comiso[5]
- prace restauracyjne w bazylice św. Franciszka w Asyżu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Giuseppe Saccóni. www.treccani.it. [dostęp 2014-11-20]. (wł.).
- ↑ Fabio Mariano: L'Età dell'Eclettismo. Florencja: Edizioni Nerbini, 2004. (wł.).
- ↑ Opere di Giuseppe Sacconi. abcroma.com. [dostęp 2014-11-20]. (wł.).
- ↑ La Chiesa di Santa Maria di Portonovo di Ancona. www.musan.it. [dostęp 2014-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)]. (wł.).
- ↑ Antonello Lauretta: Municipio di Comiso. Palazzo Municipale. www.comune.comiso.rg.it. [dostęp 2014-11-20]. (wł.).