Helga Niessen Masthoff
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
11 listopada 1941 |
Wzrost |
183 cm |
Gra |
praworęczna, jednoręczny backhand |
Status profesjonalny |
1968 |
Zakończenie kariery |
1979 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
50 |
Najwyżej w rankingu |
6 (1970) |
Australian Open |
QF (1976) |
Roland Garros |
F (1970) |
Wimbledon |
QF (1970, 1974) |
US Open |
SF (1973) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
33 |
Australian Open |
2R (1976) |
Roland Garros |
F (1976) |
Wimbledon |
QF (1968, 1971) |
Helga Niessen Masthoff (ur. 11 listopada 1941 w Essen) – niemiecka tenisistka. Podwójna mistrzyni olimpijska w singlu i deblu z 1968 roku z pokazowego turnieju w Meksyku, srebrna medalistka w mikście. Finalistka wielkoszlemowego French Open 1970 w grze pojedynczej i 1976 w podwójnej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji i finalistka tych rozgrywek w 1966 i 1970 roku. Mistrzostwa Niemiec wygrała jedenastokrotnie w latach 1965–1966, 1968–1969, 1971–1972, 1975–1978 (w 1976 roku wygrała dwukrotnie, gdyż dodatkowo halową edycję rywalizacji[a])[1].
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Karierę na arenie światowej rozpoczęła na początku lat 60. Pierwszy finał międzynarodowego turnieju osiągnęła w marcu 1962 roku, kiedy to przegrała w Cannes z Almut Sturm 5:7, 1:6. Pierwszy triumf odniosła półtora roku później w Palermo, ogrywając w decydującym meczu Marię Teresę Riedl 7:5, 6:2. W rozgrywkach wielkoszlemowych zadebiutowała w lipcu 1963 roku na kortach Wimbledonu. W pierwszej rundzie pokonała Carol Newman 6:3, 4:6, 6:4, a w drugiej nie sprostała Lornie Cawthorn 2:6, 5:7.
W kwietniu 1965 roku wygrała drugi turniej singlowy – w Katanii pokonała w finale Madonnę Schacht 6:1, 7:5. Dwa miesiące później wygrała pierwsze zawody w grze podwójnej, a we wrześniu sięgnęła po podwójną koronę. W Brunszwiku indywidualnie pokonała Heide Schildknecht 6:4, 5:7, 6:0, u boku Almut Sturm okazała się lepsza ponownie od Schildknecht, grającej w parze z Giselą Helmes 6:2, 6:3. Taki wyczyn w całej karierze powtórzyła jeszcze piętnaście razy, w tym dwanaście w Erze Open (Brunszwik 1968, igrzyska olimpijskie 1968, Bielefeld 1969, Travemünde 1969, Santiago 1969, São Paulo 1969, Nicea 1970, Båstad 1971, Hamburg 1972 i 1973, Düsseldorf 1973 i Monte Carlo 1977). Podczas turnieju w Brunszwiku miała okazję wygrać we wszystkich trzech konkurencjach, lecz finał gry mieszanej przegrała (w parze z Lotharem Pawlikiem przeciwko mikstowi Heide Schildknecht–Dieter Ecklebe 4:6, 4:6).
Helga Niessen zdobyła dwa złote medale olimpijskie podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich rozgrywanych w Meksyku w 1968 roku. Podczas tej imprezy były rozgrywane dwa turnieje tenisowe[2]: gra demonstracyjna (Demonstration) oraz gra pokazowa (Exhibition). Turniej demonstracyjny trwał od 14 do 20 października 1968 roku, a Niessen straciła w nim zaledwie jednego seta – w półfinale pokonała Julie Heldman wynikiem 6:3, 1:6, 6:3. W meczu mistrzowskim pokonała rozstawioną z numerem pierwszym Peaches Bartkowicz 6:4, 6:3. W grze podwójnej wystąpiła wspólnie z Eddą Buding i w meczu o złoto pokonały Rosie Darmon i Julie Heldman 6:3, 6:4. Miała drugą okazję w karierze, aby zdobyć potrójną koronę turnieju, lecz w parze z Jürgenem Fassbenderem przegrała z duetem Julie Heldman–Herb Fitzgibbon 1:6, 3:6.
Kolejnym znakomitym rokiem dla niemieckiej tenisistki był sezon 1970. W lutym w Moskwie pokonała w finale reprezentantkę gospodarzy Olgę Morozową 7:5, 2:6, 6:3. Miesiąc później w decydującym meczu w Monte Carlo ograła Gail Sherriff Chanfreau 9:7, 6:3. W kwietniu w Nicei w półfinale ponownie powstrzymała Sherriff Chanfreau 6:4, 7:5, by w meczu mistrzowskim triumfować nad Julie Heldman 6:2, 8:6. Tydzień później ponownie wygrała turniej w Monte Carlo, tym razem po finale z Kerry Melville 6:4, 6:1. W ćwierćfinale wyeliminowała wówczas Virginię Wade 6:0, 6:2, a rundę później Françoise Durr 8:10, 6:2, 6:2. W maju podczas zawodów w Berlinie w ćwierćfinale pokonała Judy Tegart Dalton 6:3, 6:3, a w walce o finał wyeliminowała jedynkę turnieju Billie Jean King 7:5, 6:3. W decydującym meczu Wade zrewanżowała się za ćwierćfinał z Monte Carlo i ograła Niemkę 8:10, 1:6. Największe singlowe osiągnięcie Niessen miało miejsce podczas French Open w 1970 roku. W trzeciej rundzie okazała się ponownie lepsza od Gail Sherriff Chanfreau 6:3, 6:3, w ćwierćfinale, po raz drugi w ciągu miesiąca, pokonała King 2:6, 8:6, 6:1. W walce o decydujący mecz nie dała szans Karen Krantzcke 6:3, 6:1. W meczu mistrzowskim nie zdołała jednak pokonać, będącej w życiowej formie (w tym roku Australijka zdobyła wszystkie cztery tytuły wielkoszlemowe), Margaret Smith Court, której uległa 2:6, 4:6. W lipcu 1970 roku, po osiągniętym finale wielkoszlemowym, otrzymała najwyższe wyróżnienie przyznawane niemieckim sportowcom Srebrny Liść Laurowy[3]. Miesiąc później, podczas Wimbledonu osiągnęła ćwierćfinał, w którym ponownie musiała uznać wyższość Smith Court, ale tym razem „urywając” jej seta – 8:6, 0:6, 0:6.
Do bardziej znaczących osiągnięć Helgi Niessen Masthoff należą jeszcze trzy półfinały wielkoszlemowe: French Open 1972 i 1974 oraz US Open 1973, a także finał paryskiej imprezy w 1976 roku w grze podwójnej. W deblu w półfinale wyeliminowała wówczas jedną z najlepszych par sezonu Linky Boshoff i Ilanę Kloss 6:2, 3:6, 10:8.
Przez sześć kolejnych lat (1969–1974) występowała w finale dużego turnieju German Championships rozgrywanego na ziemnych kortach w Hamburgu. Trzy ostatnie występy zakończyły się jej zwycięstwami, a w ostatnim z nich pokonała Martinę Navrátilovą 6:4, 5:7, 6:3. W grze podwójnej wystąpiła w finale tej imprezy pięciokrotnie, odnosząc trzy zwycięstwa.
Ostatni raz wystąpiła w turnieju wielkoszlemowym w Paryżu w 1978 roku. W wieku ponad 36 lat z powodu zbyt małej liczby występów nie była sklasyfikowana w rankingu WTA. Przeszła przez trzystopniowe eliminacje, tracąc tylko jednego seta i awansowała do turnieju głównego. W nim również odniosła trzy zwycięstwa, lecz ostatecznie została powstrzymana w ćwierćfinale przez rozstawioną z numerem trzecim Reginę Maršíkovą 3:6, 3:6. Karierę zakończyła na koniec lat siedemdziesiątych. Ostatni raz w singlu triumfowała w lipcu 1979 roku w Erlangen w wieku 37 lat 7 miesięcy i 29 dni, a w deblu w Nicei (u boku Gail Lovery) w marcu 1980 roku w wieku 38 lat 5 miesięcy 20 dni.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Helga Niessen wyszła za mąż 25 sierpnia 1970 roku za Hansa Masthoffa, właściciela agencji reklamowej w Düsseldorfie. W 1976 roku na Wyspach Kanaryjskich otworzyła hotel wraz z całym kompleksem sportowym. W 2007 roku kompleks spłonął, a małżeństwo przeniosło się do Düsseldorfu.
Historia występów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.
Początek Ery Open
Występy w grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | Tytuły (w EO) | Z–P (w EO) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | QF | A | A | A | A | 0 / 2 (0 / 1) | 2 – 2 (2 – 1) | |||||
French Open | A | A | A | 2R | 1R | 2R | A | A | A | F | 1R | SF | QF | SF | 2R | QF | 3R | QF | A | 0 / 12 (0 / 9) | 25 – 10 (24 – 8) | ||||||
Wimbledon | A | A | 2R | 3R | 2R | 1R | A | 2R | A | QF | 3R | 2R | A | QF | A | A | 2R | A | A | 0 / 10 (0 / 6) | 11 – 10 (9 – 6) | ||||||
US Open | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | SF | A | A | A | A | A | A | 0 / 2 (0 / 1) | 4 – 2 (4 – 1) | ||||||
Ranking na koniec roku[b] | 416 | 82 | 63 | 49 | 42 | 13 | 16 | 24 | 19 | 6 | 8 | 20 | 10 | 18 | 58 | 24 | –[c] | –[c] | –[c] | 0 / 26 (0 / 17) | 42 – 24 (39 – 16) |
Występy w grze podwójnej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | Tytuły (w EO) | Z–P (w EO) | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | 0 / 2 (0 / 1) | 0 – 2 (0 – 1) | |||||||||||||||
French Open | A | A | A | 2R | 2R | A | A | A | A | QF | A | QF | QF | QF | A | F | 2R | 1R | A | 0 / 9 (0 / 7) | 12 – 8 (11 – 7) | ||||||||||||||||
Wimbledon | A | A | 3R | 3R | A | 1R | A | QF | A | 2R | QF | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 6 (0 / 3) | 8 – 6 (5 – 3) | ||||||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||
Ranking na koniec roku | Ranking nie był publikowany | 0 / 17 (0 / 11) | 20 – 16 (16 – 11) |
Występy w grze mieszanej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | Tytuły (w EO) | Z–P (w EO) | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | turnieju nie rozgrywano | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||||||||||||||||||
French Open | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 0 | ||||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||
0 / 3 | 0 – 2 |
Finały turniejów WTA[d]
[edytuj | edytuj kod]Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1971 – 1987 |
|
Virginia Slims Circuit | |
Grand Prix Series | |
Colgate Series |
Gra pojedyncza 81 (50–31)
[edytuj | edytuj kod]Przed Erą Open 28 (17–11)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 18 marca 1962 | Cannes | Ceglana | Almut Sturm | 5:7, 1:6[4] |
Finalistka | 2. | 14 maja 1963 | Essen | Ceglana | Jill Blackman | 5:7, 1:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 6 października 1963 | Palermo | Ceglana | Maria Teresa Riedl | 7:5, 6:2[4] |
Finalistka | 3. | 26 stycznia 1964 | Kopenhaga | Twarda (hala) | Christine Truman | 4:6, 4:6 |
Finalistka | 4. | 26 lipca 1964 | Brunszwik | Ceglana | Helga Schultze | 6:3, 6:8, 2:6 |
Finalistka | 5. | 30 sierpnia 1964 | Pörtschach am Wörther See | Ceglana | Elizabeth Starkie | 6:8, 4:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 18 kwietnia 1965 | Katania | Ceglana | Madonna Schacht | 6:1, 7:5 |
Zwyciężczyni | 3. | 19 września 1965 | Brunszwik | Ceglana | Heide Schildknecht | 6:4, 5:7, 6:0 |
Zwyciężczyni | 4. | 13 lutego 1966 | Oslo | Twarda (hala) | Birgitta Lindström | 6:4, 6:1 |
Finalistka | 6. | 20 lutego 1966 | Brema | Twarda (hala) | Ann Haydon-Jones | 9:7, 5:7, 3:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 1 marca 1966 | Monachium | Twarda (hala) | Sonja Pachta | 6:1, 7:5 |
Zwyciężczyni | 6. | 13 marca 1966 | Kair | Ceglana | Carole Prosen | 6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 7. | 11 kwietnia 1966 | Monte Carlo | Ceglana | Lea Pericoli | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 8. | 18 kwietnia 1966 | Katania | Ceglana | Ulla Sandulf | 6:1, 6:1 |
Zwyciężczyni | 9. | 24 kwietnia 1966 | Neapol | Ceglana | Christiane Spinoza | 6:2, 6:3 |
Finalistka | 7. | 2 maja 1966 | Kalabria | Ceglana | Julie Heldman | 4:6, 6:1, 2:6 |
Zwyciężczyni | 10. | 6 czerwca 1966 | Bielefeld | Ceglana | Heide Schildknecht Orth | 6:1, 6:4 |
Zwyciężczyni | 11. | 4 lipca 1966 | Travemünde | Ceglana | Sonja Pachta | 8:6, 6:0 |
Zwyciężczyni | 12. | 24 lipca 1966 | Brunszwik | Ceglana | Edda Buding | 6:3, 4:6, 8:6 |
Finalistka | 8. | 1 sierpnia 1966 | Baden-Baden | Ceglana | Helga Schultze | 3:6, 6:3, 5:7 |
Zwyciężczyni | 13. | 15 sierpnia 1966 | Monachium | Ceglana | Helga Schultze | brak danych |
Zwyciężczyni | 14. | 15 maja 1967 | Leverkusen | Ceglana | Faye Toyne | 7:5, 6:3 |
Zwyciężczyni | 15. | 23 maja 1967 | Essen | Ceglana | Esmé Emmanuel | 6:3, 6:0 |
Finalistka | 9. | 12 lipca 1967 | Travemünde | Ceglana | Helga Schultze | 6:4, 5:7, 3:6 |
Finalistka | 10. | 28 sierpnia 1967 | Pörtschach am Wörther See | Ceglana | Helga Schultze | 4:6, 2:6 |
Finalistka | 11. | 1 lutego 1968 | Brema | Twarda (hala) | Joyce Barclay-Williams | 2:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 16. | 14 kwietnia 1968 | Tampa | Ceglana | Judy Tegart | 2:6, 6:4, 6:1 |
Zwyciężczyni | 17. | 21 kwietnia 1968 | Madryt | Ceglana | Frances MacLennan | 6:1, 6:3 |
W Erze Open 53 (33–20)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 14 lipca 1968 | Düsseldorf | Ceglana | Gail Sherriff | 4:6, 6:1, 2:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 20 lipca 1968 | Ingolstadt | Ceglana | Helga Schultze-Hösl | 6:1, 13:15, 6:3 |
Finalistka | 2. | 5 sierpnia 1968 | Monachium | Ceglana | Julie Heldman | 6:4, 3:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 1 września 1968 | Brunszwik | Ceglana | Katja Ebbinghaus | 6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 3. | 20 października 1968 | Guadalajara | Ceglana (hala) | Peaches Bartkowicz | 6:4, 6:3 |
Finalistka | 3. | 4 maja 1969 | Stuttgart | Ceglana | Peaches Bartkowicz | 4:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 19 maja 1969 | Leverkusen | Ceglana | Alena Palmeová | 6:2, 7:5 |
Finalistka | 4. | 1 czerwca 1969 | Brema | Ceglana | Heide Orth | 6:0, 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 8 czerwca 1969 | Bielefeld | Ceglana | Laura Rossouw | 6:3, 6:0 |
Zwyciężczyni | 6. | 6 lipca 1969 | Travemünde | Ceglana | Kora Schediwy | 7:5, 6:2 |
Zwyciężczyni | 7. | 13 lipca 1969 | Düsseldorf | Ceglana | Edda Buding | 6:1, 8:6 |
Finalistka | 5. | 4 sierpnia 1969 | Bad Neuenahr-Ahrweiler | Ceglana | Helga Schultze-Hösl | 7:5, 5:7, 4:6 |
Finalistka | 6. | 10 sierpnia 1969 | Hamburg | Ceglana | Judy Tegart | 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 8. | 25 sierpnia 1969 | Stuttgart | Ceglana | Almut Sturm | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 9. | 31 sierpnia 1969 | Pörtschach am Wörther See | Ceglana | Helen Gourlay | 6:4, 4:6, 6:3 |
Zwyciężczyni | 10. | 16 listopada 1969 | Buenos Aires | Ceglana | Rosie Casals | 3:6, 6:3, 2:6 |
Zwyciężczyni | 11. | 24 listopada 1969 | Santiago | Ceglana | Carmen Ibarra | 6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 12. | 7 grudnia 1969 | São Paulo | Ceglana | Kora Schediwy | 6:4, 8:6 |
Zwyciężczyni | 13. | 22 lutego 1970 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Olga Morozowa | 7:5, 2:6, 6:3 |
Zwyciężczyni | 14. | 30 marca 1970 | Monte Carlo | Ceglana | Gail Sherriff Chanfreau | 9:7, 6:3 |
Zwyciężczyni | 15. | 12 kwietnia 1970 | Nicea | Ceglana | Julie Heldman | 6:2, 8:6 |
Zwyciężczyni | 16. | 19 kwietnia 1970 | Monte Carlo | Ceglana | Kerry Melville | 6:4, 6:1 |
Finalistka | 7. | 18 maja 1970 | Berlin | Ceglana | Virginia Wade | 8:10, 1:6 |
Finalistka | 8. | 7 czerwca 1970 | French Open | Ceglana | Margaret Smith Court | 2:6, 4:6 |
Finalistka | 9. | 5 lipca 1970 | Fulda | Ceglana | Ameli Ring | 0:6, 2:6 |
Finalistka | 10. | 12 lipca 1970 | Düsseldorf | Ceglana | Helga Schultze-Hösl | 1:6, 3:6 |
Finalistka | 11. | 16 sierpnia 1970 | Hamburg | Ceglana | Helga Schultze-Hösl | 3:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 17. | 24 sierpnia 1970 | Kitzbühel | Ceglana | Evonne Goolagong | 7:5, 6:3 |
Finalistka | 12. | 30 sierpnia 1970 | Brunszwik | Ceglana | Helga Schultze-Hösl | 3:6, 6:2, 2:6 |
Finalistka | 13. | 10 maja 1971 | Rzym | Ceglana | Virginia Wade | 4:6, 4:6 |
Finalistka | 14. | 23 maja 1971 | Hamburg | Ceglana | Billie Jean King | 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 18. | 11 lipca 1971 | Båstad | Ceglana | Ingrid Löfdahl | 4:6, 6:1, 6:3 |
Zwyciężczyni | 19. | 2 sierpnia 1971 | Wenecja | Ceglana | Rosie Casals | 3:6, 6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 20. | 8 sierpnia 1971 | Düsseldorf | Ceglana | Betty Stöve | 4:6, 6:3, 6:3 |
Finalistka | 15. | 14 maja 1972 | Bournemouth | Ceglana | Evonne Goolagong | 0:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 21. | 11 czerwca 1972 | Hamburg | Ceglana | Linda Tuero | 6:3, 3:6, 8:6 |
Zwyciężczyni | 22. | 17 czerwca 1973 | Hamburg | Ceglana | Pat Walkden-Pretorius | 6:4, 6:1 |
Zwyciężczyni | 23. | 15 lipca 1973 | Düsseldorf | Ceglana | Evonne Goolagong | 6:4, 6:4 |
Finalistka | 16. | 22 lipca 1973 | Hilversum | Ceglana | Betty Stöve | 5:7, 2:6 |
Finalistka | 17. | 26 sierpnia 1973 | Toronto | Ceglana | Evonne Goolagong | 6:7(2), 4:6 |
Finalistka | 18. | 17 października 1973 | Tokio | Dywanowa (hala) | Evonne Goolagong | 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 24. | 26 maja 1974 | Hamburg | Ceglana | Martina Navrátilová | 6:4, 5:7, 6:3 |
Zwyciężczyni | 25. | 13 października 1974 | Madryt | Ceglana | Tine Zwaan | 6:2, 6:4 |
Finalistka | 19. | 13 lipca 1975 | Båstad | Ceglana | Sue Barker | 4:6, 0:6 |
Finalistka | 20. | 7 grudnia 1975 | Adelaide | Trawiasta | Sue Barker | 2:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 26. | 14 grudnia 1975 | Perth | Trawiasta | Lesley Turner Bowrey | 6:2, 3:6, 6:4 |
Zwyciężczyni | 27. | 16 maja 1976 | Bournemouth | Ceglana | Sue Barker | 5:7, 6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 28. | 9 stycznia 1977 | Brema | Dywanowa (hala) | Sylvia Hanika | 6:2, 6:4 |
Zwyciężczyni | 29. | 18 kwietnia 1977 | Monte Carlo | Ceglana | Fiorella Bonicelli | 6:3, 7:5 |
Zwyciężczyni | 30. | 14 sierpnia 1977 | Stuttgart | Ceglana | Ameli Ring | 6:2, 7:6 |
Zwyciężczyni | 31. | 8 kwietnia 1979 | Nicea | Ceglana | Frédérique Thibault | 6:1, 6:1 |
Zwyciężczyni | 32. | 15 kwietnia 1979 | Monte Carlo | Ceglana | Sabina Simmonds | 6:3, 6:1 |
Zwyciężczyni | 33. | 9 lipca 1979 | Erlangen | Ceglana | Nina Bohm | brak danych |
Gra podwójna 63 (33–30)
[edytuj | edytuj kod]Przed Erą Open 19 (7–12)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 11 maja 1962 | Beaulieu | Ceglana | Heide Schildknecht | Lucia Bassi Roberta Beltrame |
2:6, 8:6, 2:6 |
Finalistka | 2. | 18 maja 1962 | Cannes | Ceglana | Heide Schildknecht | Rita Bentley Deidre Catt |
1:6, 3:6[d] |
Finalistka | 3. | 14 maja 1963 | Essen | Ceglana | Heide Schildknecht | Rita Bentley Jill Blackman |
2:6, 7:9[d] |
Finalistka | 4. | 26 stycznia 1964 | Kopenhaga | Twarda (hala) | Heide Schildknecht | Carol Rosser Christine Truman |
6:3, 4:6, 7:5[d] |
Finalistka | 5. | 26 lipca 1964 | Brunszwik | Ceglana | Renate Ostermann | Helga Schultze Heide Schildknecht |
1:6, 6:1, 2:6 |
Finalistka | 6. | 7 czerwca 1965 | Berlin | Ceglana | Almut Sturm | Francesca Gordigiani Maria Teresa Riedl |
1:6, 6:2, 0:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 27 czerwca 1965 | Brema | Ceglana | Almut Sturm | Renate Stollberg Freya Weiland |
6:4, 7:5 |
Zwyciężczyni | 2. | 19 września 1965 | Brunszwik | Ceglana | Almut Sturm | Heide Schildknecht Gisela Helmes |
6:2, 6:3 |
Finalistka | 7. | 13 lutego 1966 | Oslo | Twarda (hala) | Kirsten Robsahm | Elizabeth Starkie Winnie Shaw |
3:6, 7:9 |
Finalistka | 8. | 20 lutego 1966 | Brema | Twarda (hala) | Heide Schildknecht Orth | Ann Haydon-Jones Elizabeth Starkie |
0:6, 6:8 |
Zwyciężczyni | 3. | 6 czerwca 1966 | Bielefeld | Ceglana | Kristen Seelbach | Leena Ahonen Almut Sturm |
3:6, 6:3, 6:3 |
Finalistka | 9. | 10 lipca 1966 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Schildknecht Orth | Glenda Swan Pat Walkden |
4:6, 3:6 |
Finalistka | 10. | 24 lipca 1966 | Brunszwik | Ceglana | Heide Schildknecht Orth | Edda Buding Helga Schultze |
0:6, 0:6 |
Finalistka | 11. | 15 sierpnia 1966 | Monachium | Ceglana | Heide Schildknecht Orth | Maria Bueno Margaret Smith Court |
6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 4. | 18 lipca 1967 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Orth | Edda Buding Helga Schultze |
8:6, 6:3 |
Zwyciężczyni | 5. | 1 lutego 1968 | Brema | Twarda (hala) | Heide Orth | Joyce Barclay-Williams Frances MacLennen |
1:6, 6:3, 8:6 |
Finalistka | 12. | 22 marca 1968 | Curaçao | Ceglana | Faye Urban | Nancy Richey Valerie Ziegenfuss |
2:6, 9:7, 3:6 |
Zwyciężczyni | 6. | 14 kwietnia 1968 | Tampa | Ceglana | Faye Urban | Judy Tegart Valerie Ziegenfuss |
6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 7. | 21 kwietnia 1968 | Madryt | Ceglana | Edda Buding | Ana-Maria Estalella-Manso Carmen Mandarino |
6:3, 3:6, 6:3 |
W Erze Open 44 (26–18)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 3 czerwca 1968 | Berlin | Ceglana | Helga Schultze | Margaret Smith Court Virginia Wade |
4:6, 3:6 |
Finalistka | 2. | 16 czerwca 1968 | Lugano | Ceglana | Edda Buding | Annette Du Plooy Lesley Turner Bowrey |
4:6, 3:6 |
Finalistka | 3. | 14 lipca 1968 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Orth | Rosie Darmon Evelyne Terras |
5:7, 4:6 |
Nierozstrzygnięte | 4. | 20 lipca 1968 | Ingolstadt | Ceglana | Almut Sturm | Edda Buding Helga Schultze-Hösl |
mecz nie odbył się z powodu ciemności |
Zwyciężczyni | 1. | 1 września 1968 | Brunszwik | Ceglana | Heide Orth | Katja Ebbinghaus Edith Winkens |
6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 2. | 20 października 1968 | Guadalajara | Ceglana (hala) | Edda Buding | Rosie Darmon Julie Heldman |
6:3, 6:4 |
Zwyciężczyni | 3. | 26 stycznia 1969 | Kolonia | Twarda (hala) | Heide Orth | Joyce Barclay-Williams Christine Truman-Janes |
6:4, 6:4 |
Zwyciężczyni | 4. | 4 maja 1969 | Stuttgart | Ceglana | Heide Orth | Marilyn Aschner Peaches Bartkowicz |
6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 5. | 1 czerwca 1969 | Brema | Ceglana | Heide Orth | Jean Evans Edith Winkens |
7:5, 6:4 |
Zwyciężczyni | 6. | 8 czerwca 1969 | Bielefeld | Ceglana | Heide Orth | Helen Amos Laura Rossouw |
7:5, 6:2 |
Zwyciężczyni | 7. | 6 lipca 1969 | Travemünde | Ceglana | Almut Sturm | Katja Ebbinghaus Edith Winkens |
6:4, 9:7 |
Zwyciężczyni | 8. | 20 lipca 1969 | Norymberga | Ceglana | Inge Pohmann | Edda Buding Kube |
7:5, 6:2 |
Finalistka | 5. | 27 lipca 1969 | Monachium | Ceglana | Almut Sturm | Karen Krantzcke Kerry Melville |
4:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 9. | 10 sierpnia 1969 | Hamburg | Ceglana | Judy Tegart | Edda Buding Helga Schultze-Hösl |
6:1, 6:4 |
Finalistka | 6. | 16 listopada 1969 | Buenos Aires | Ceglana | Kora Schediwy | Rosie Casals Billie Jean King |
1:6, 5:7 |
Zwyciężczyni | 10. | 24 listopada 1969 | Santiago | Ceglana | Kora Schediwy | Ana María Arias María Guzmán |
6:3, 9:7 |
Zwyciężczyni | 11. | 7 grudnia 1969 | São Paulo | Ceglana | Kora Schediwy | Ana María Arias Suzana Petersen |
6:1, 0:6, 6:4 |
Finalistka | 7. | 26 stycznia 1970 | Monachium | Ceglana | Kora Schediwy | Ingrid Bentzer Eva Lundqvist |
4:6, 6:1, 4:6 |
Zwyciężczyni | 12. | 12 kwietnia 1970 | Nicea | Ceglana | Gail Sherriff Chanfreau | Marilyn Aschner Julie Heldman |
6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 13. | 12 lipca 1970 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Orth | Helga Schultze-Hösl Betty Stöve |
6:4, 4:6, 16:14 |
Finalistka | 8. | 19 lipca 1970 | Gstaad | Ceglana | Betty Stöve | Rosie Casals Françoise Durr |
2:6, 2:6 |
Finalistka | 9. | 2 sierpnia 1970 | Hilversum | Ceglana | Margaret Smith Court | Karen Krantzcke Kerry Melville |
6:3, 7:9, 5:7 |
Finalistka | 10. | 24 sierpnia 1970 | Kitzbühel | Ceglana | Winnie Shaw | Annette Du Plooy Brenda Kirk |
4:6, 7:5, 3:6 |
Zwyciężczyni | 14. | 30 sierpnia 1970 | Brunszwik | Ceglana | Heide Orth | Katja Ebbinghaus Helga Schultze-Hösl |
6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 15. | 10 maja 1971 | Rzym | Ceglana | Virginia Wade | Helen Gourlay Lesley Turner Bowrey |
5:7, 6:2, 6:2 |
Finalistka | 11. | 23 maja 1971 | Hamburg | Ceglana | Heide Orth | Rosie Casals Billie Jean King |
2:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 16. | 11 lipca 1971 | Båstad | Ceglana | Heide Schildknecht | Ana María Arias Linda Tuero |
6:2, 6:1 |
Finalistka | 12. | 25 lipca 1971 | Kitzbühel | Ceglana | Heide Orth | Rosie Casals Billie Jean King |
2:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 17. | 8 sierpnia 1971 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Orth | Helga Schultze-Hösl Betty Stöve |
6:2, 6:4 |
Zwyciężczyni | 18. | 11 czerwca 1972 | Hamburg | Ceglana | Heide Schildknecht | Wendy Overton Valerie Ziegenfuss |
6:3, 2:6, 6:0 |
Zwyciężczyni | 19. | 1 grudnia 1972 | Buenos Aires | Ceglana | Pam Teeguarden | Ana María Arias Virginia Wade |
7:5, 6:2 |
Zwyciężczyni | 20. | 17 czerwca 1973 | Hamburg | Ceglana | Heide Orth | Kristien Kemmer Laura Rossouw |
6:1, 6:2 |
Zwyciężczyni | 21. | 15 lipca 1973 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Orth | Evonne Goolagong Janet Young |
tytuł wspólny, mecz nie odbył się |
Zwyciężczyni | 22. | 22 lipca 1973 | Hilversum | Ceglana | Betty Stöve | Brigitte Cuypers Trudy Waldhof |
6:2, 7:6 |
Finalistka | 13. | 26 sierpnia 1973 | Toronto | Ceglana | Martina Navrátilová | Evonne Goolagong Peggy Michel |
3:6, 2:6 |
Finalistka | 14. | 2 czerwca 1974 | Rzym | Ceglana | Heide Orth | Chris Evert Olga Morozowa |
walkower |
Finalistka | 15. | 13 października 1974 | Madryt | Ceglana | Kora Schediwy | Lesley Charles Sue Mappin |
2:6, krecz |
Zwyciężczyni | 23. | 24 listopada 1974 | Buenos Aires | Ceglana | Katja Ebbinghaus | Beatriz Araujo Raquel Giscafré |
6:0, 6:1 |
Finalistka | 16. | 21 grudnia 1975 | Sydney | Trawiasta | Heidi Eisterlehner | Evonne Goolagong Cawley Helen Gourlay Cawley |
3:6, 6:4, 3:6 |
Finalistka | 17. | 14 czerwca 1976 | French Open | Ceglana | Kathleen Harter | Fiorella Bonicelli Gail Chanfreau Lovera |
4:6, 6:1, 3:6 |
Zwyciężczyni | 24. | 18 kwietnia 1977 | Monte Carlo | Ceglana | Katja Ebbinghaus | Gail Chanfreau Lovera Rosie Darmon |
6:3, 7:5 |
Finalistka | 18. | 21 maja 1978 | Hamburg | Ceglana | Katja Ebbinghaus | Mima Jaušovec Virginia Ruzici |
4:6, 7:5, 0:6 |
Zwyciężczyni | 25. | 12 sierpnia 1979 | Norymberga | Ceglana | Katja Ebbinghaus | Heidi Eisterlehner Iris Riedel |
7:5, 7:6 |
Zwyciężczyni | 26. | 30 marca 1980 | Nicea | Ceglana | Gail Lovera | Petra Delhees Christiane Jolissaint |
6:4, 6:4 |
Gra mieszana 10 (6–4)
[edytuj | edytuj kod]Przed Erą Open 7 (4–3)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 26 lipca 1964 | Brunszwik | Ceglana | Gunther Sanders | Renate Ostermann Peter Scholl |
1:6, 6:3, 6:1 |
Zwyciężczyni | 2. | 18 kwietnia 1965 | Katania | Ceglana | Giordano Maioli | Carmen Coronado José Edison Mandarino |
8:6, 3:6, 7:5 |
Zwyciężczyni | 3. | 25 kwietnia 1965 | Neapol | Ceglana | Giordano Maioli | Madonna Schacht Ion Țiriac |
4:6, 6:4, 12:10 |
Finalistka | 1. | 19 września 1965 | Brunszwik | Ceglana | Lothar Pawlik | Heide Schildknecht Dieter Ecklebe |
4:6, 4:6 |
Finalistka | 2. | 13 marca 1966 | Kair | Ceglana | Ion Țiriac | Carole Caldwell Graebner Clark Graebner |
7:9, 6:4, 5:7 |
Finalistka | 3. | 18 kwietnia 1966 | Katania | Ceglana | Ion Țiriac | Helen Gourlay Marty Riessen |
3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 2 maja 1966 | Kalabria | Ceglana | Ion Țiriac | Karen Krantzcke Owen Davidson |
7:5, 6:4 |
W Erze Open 3 (2–1)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 20 października 1968 | Guadalajara | Ceglana (hala) | Jürgen Fassbender | Julie Heldman Herb Fitzgibbon |
1:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 19 maja 1969 | Leverkusen | Ceglana | Hans-Jürgen Pohmann | Faye Urban Ray Keldie |
6:2, 3:6, 6:4 |
Zwyciężczyni | 2. | 30 sierpnia 1970 | Brunszwik | Ceglana | Hans-Jürgen Pohmann | Heide Orth Dieter Ecklebe |
6:1, 6:3 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra demonstracyjna, reprezentując państwo RFN [2] | |||
I runda | wolny los | ||
Ćwierćfinał | Meksyk: Cecilia Rosado | 6:1, 6:1 | |
Półfinał | Stany Zjednoczone: Julie Heldman | 6:3, 1:6, 6:3 | |
O złoty medal | Stany Zjednoczone: Peaches Bartkowicz [1] | 6:4, 6:3 | |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo RFN [2] | |||
I runda | wolny los | ||
Ćwierćfinał | Ekwador: María Eugenia Guzmán | walkower |
Gra podwójna
[edytuj | edytuj kod]Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra demonstracyjna, reprezentując państwo RFN | |||
I runda | Edda Buding [2] | wolny los | |
Półfinał | Meksyk: Lourdes Gongora / Patricia Montano | 6:4, 6:1 | |
O złoty medal | Francja: Rosie Darmon / Stany Zjednoczone: Julie Heldman | 6:3, 6:4 |
Gra mieszana
[edytuj | edytuj kod]Runda | Partner | Przeciwnicy | Wynik |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo RFN | |||
I runda | Jürgen Fassbender | Meksyk: Susana Zenes / Szwecja: Hans Nerell | |
Ćwierćfinał | Stany Zjednoczone: Valerie Ziegenfuss / Jim McManus [1] | 3:6, 6:1, 7:5 | |
Półfinał | Francja Rosie Darmon / Pierre Darmon [4] | 3:6, 6:3, 6:4 | |
O złoty medal | Stany Zjednoczone Julie Heldman / Herb Fitzgibbon | 1:6, 3:6 | |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo RFN | |||
I runda | Jürgen Fassbender [2] | wolny los | |
Ćwierćfinał | Stany Zjednoczone: Peaches Bartkowicz / RFN: Ingo Buding | walkower |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Halowe mistrzostwa Niemiec były rozgrywane od 1961 roku, równolegle z rywalizacją na kortach otwartych. Od 1996 roku imprezy zostały połączone i odbywały się już tylko w hali.
- ↑ Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017 oraz Danych zawartych na tennisforum.com.
- ↑ a b c Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą ilość punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.
- ↑ a b c d Brak jest szczegółowych danych na temat turniejów tenisowych rozgrywanych w latach 60., lecz podsumowania każdego poszczególnego sezonu na tennisforum.com podają wszystkie rozegrane turnieje, a wśród nich zwycięstwa Helgi Niessen.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Deutscher Tennis Bund: Lista triumfatorek Mistrzostw Niemiec. dtb-tennis.de. [dostęp 2020-04-15]. (niem.).
- ↑ Official Report of the 1968 Olympic Games. Digital Library Collections, 1969. s. 387. [dostęp 2020-09-17]. (ang.).
- ↑ Deutscher Bundestag: Sportbericht der Bundesregierung. bundestag.de, 1973-09-26. s. 80. [dostęp 2020-04-08]. (niem.).
- ↑ a b Informacja na temat pierwszego i ostatniego wygranego i przegranego finału w karierze tenisistki na over-blog.com.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2020-09-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-09-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2020-09-21] (ang.).
- Artykuł podsumowujący karierę sportową tenisistki
- Wywiad z tenisistką „Legacy Spotlight: Helga Niessen Masthoff” opublikowany na wtatennis.com
- Sylwetka na stronie grandslamhistory.com
- Sylwetka na stronie over-blog.com
- Fragment książki „Tennis in Deutschland. Von den Anfängen bis 2002. Zum 100-jährigen Bestehen des Deutschen Tennis Bundes” wydanej z okazji 100-lecia niemieckiego związku tenisowego; opublikowany na formu www.tennisforum.com
- Artykuł o tenisistce na portalu express.de
- Artykuł „Willkommen im Klub” z dnia 29 stycznia 2016 r.