Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Jakubowski (herb baronowski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Jakubowski Baron)
Herb Jakubowski Baron według dyplomu z 1831
Herb Jakubowski Baron według Ostrowskiego

Jakubowski Baron polski herb baronowski, nadany wraz z tytułem w Galicji.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

Opis stworzony zgodnie z klasycznymi zasadami blazonowania:

Na tarczy czterodzielnej: w pierwszej części srebrnej, mur czerwony o trzech rzędach cegieł, na murze pół orła dwugłowego czarnego. W drugiej części czerwonej topór srebrny z drzewcem naturalnym w pas, ptak wzlatujący srebrny z łapami i dziobem czerwonym, a za nim gwiazda złota. W trzeciej części czerwonej topór srebrny z drzewcem naturalnym w pas. W czwartej części błękitem srebrna rzeka w lewo skos z krzyżem srebrnym u góry. Nad tarczą dwa hełmy z klejnotami, na prawym w koronie dwa skrzydła orle czarne, na lewym w koronie trzy pióra strusie.

Tak wyglądał herb według nadania z 1831 roku. Juliusz Karol Ostrowski podał inne klejnoty: prawy pół orła czarnego, lewy topór jakby wbity w koronę. Wedle Ostrowskiego jest to odmiana powstała przy przelaniu tytułu na inną linię rodziny[1].

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Nadany 20 czerwca 1809, następnie powtórnie 9 sierpnia 1810. Dyplom nie został jednak wydany; nastąpiło to dopiero 11 lutego 1831. O nadanie wystąpili Wincenty i Czesław von Jakubowscy, ale w międzyczasie zmarł Czesław. Wincenty był synem Felicjana, nobilitowanego w 1764 z herbem Topór odmienny.

Symbolika

[edytuj | edytuj kod]

Pole I ma upamiętniać zasługi dla cesarza, pole II i III - zasługi na polu chwały rodu Jakubowskich, pole IV - zasługi na polu chwały rodu matki.

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Jedna rodzina herbownych:

Baron Austrii, freiherr von Jakubowski. Wraz z nadaniem obdarowany zyskał zgodę na zmianę nazwiska na Ostrowiec und Jakubowitze-Jakubowski.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 116.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]