Karol Piro
Karol Piro jako biegły podczas procesu sądowego Rity Gorgonowej | |
kapitan | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
5 Pułk Piechoty Legionów Polskich |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Karol Piro (ur. 3 listopada 1890 w Budyłowie, zm. 30 maja 1973 we Lwowie) – kapitan lekarz Wojska Polskiego, specjalista medycyny sądowej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 3 listopada 1890 we Budyłowie, w ówczesnym powiecie brzeżańskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Mieczysława i Julii[1][2] . Był starszym bratem Stanisława (1892–1956), majora artylerii Wojska Polskiego, kawalera Orderu Virtuti Militari.
24 marca 1916 został mianowany chorążym sanitarnym w 5 Pułku Piechoty Legionów Polskich[3]. W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego i został przydzielony do 1 Pułku Artylerii na stanowisko zastępcy lekarza I dywizjonu haubic[2] . Po bitwie pod Rarańczą (15-16 lutego 1918) został internowany przez Austriaków w Száldobos. Należał do grupy legionistów oskarżonych w procesie w Marmaros-Sziget (8 czerwca – 2 października 1918). Po cesarskiej abolicji uwolniony[2] .
7 lipca 1919 został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem stopnia podporucznika podlekarza i przydziału do Szpitala Załogi we Lwowie[4]. 1 czerwca 1921, w stopniu kapitana, pełnił służbę w Szpitalu Okręgowym we Lwowie, a jego oddziałem macierzystym była Kompania Zapasowa Sanitarna Nr 6[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 51. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, medyków[6]. W 1923 pełnił służbę w 51 Pułku Piechoty w Brzeżanach na stanowisku starszego lekarza pułku, pozostając oficerem nadetatowym 6 Batalionu Sanitarnego we Lwowie[7]. W następnym roku został przeniesiony do 10 Batalionu Sanitarnego w Przemyślu i przydzielony do 3 Pułku Piechoty Legionów w Jarosławiu[8]. Później został przeniesiony do rezerwy. W latach 1927–1933 był asystentem profesora Włodzimierza Sieradzkiego w Zakładzie Medycyny Sądowej Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W 1932 występował w charakterze biegłego w procesie Rity Gorgonowej. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Łódź Miasto II. Posiadał przydział w rezerwie do Kadry Zapasowej 10 Szpitala Okręgowego w Przemyślu[9].
Zmarł 30 maja 1973 we Lwowie. Został pochowany na Cmentarzu Janowskim we Lwowie.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych dwukrotnie[10][11]
- Krzyż Niepodległości – 9 października 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[12]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-06-16]..
- ↑ a b c Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 59.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 77 z 16 lipca 1919, poz. 2511, 2535.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 464, 819.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 321.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 270, 1157, 1201.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1073, 1083.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 799.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 270, 1157.
- ↑ Lista odznaczonych 1935 ↓, s. 56, jako Piro Karol chorąży sanitarny, Komenda Legionów Polskich.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 235, poz. 255.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Lista odznaczonych Krzyżem Walecznych o nieznanych adresach. Warszawa: Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1935.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Żołnierze Niepodległości : Piro Karol. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-06-20].
- Internowani w Syhocie Marmaroskim
- Internowani w Száldobos
- Kapitanowie lekarze II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni we Lwowie
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Oficerowie 6 Batalionu Sanitarnego
- Oficerowie 10 Batalionu Sanitarnego
- Oficerowie 51 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych
- Oficerowie Polskiego Korpusu Posiłkowego
- Oficerowie sanitarni Legionów Polskich 1914–1918
- Pochowani na Cmentarzu Janowskim we Lwowie
- Polscy specjaliści medycyny sądowej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-ukraińskiej (strona polska)
- Urodzeni w 1890
- Zmarli w 1973
- Żołnierze I Brygady Legionów Polskich