Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Karol Piro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Piro
Ilustracja
Karol Piro jako biegły podczas procesu sądowego Rity Gorgonowej
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1890
Budyłów

Data i miejsce śmierci

30 maja 1973
Lwów

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie
Polski Korpus Posiłkowy

Jednostki

5 Pułk Piechoty Legionów Polskich
1 Pułk Artylerii
51 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych
3 Pułk Piechoty Legionów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)
Grób Karola Piro

Karol Piro (ur. 3 listopada 1890 w Budyłowie, zm. 30 maja 1973 we Lwowie) – kapitan lekarz Wojska Polskiego, specjalista medycyny sądowej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 3 listopada 1890 we Budyłowie, w ówczesnym powiecie brzeżańskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Mieczysława i Julii[1][2]. Był starszym bratem Stanisława (1892–1956), majora artylerii Wojska Polskiego, kawalera Orderu Virtuti Militari.

24 marca 1916 został mianowany chorążym sanitarnym w 5 Pułku Piechoty Legionów Polskich[3]. W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego i został przydzielony do 1 Pułku Artylerii na stanowisko zastępcy lekarza I dywizjonu haubic[2]. Po bitwie pod Rarańczą (15-16 lutego 1918) został internowany przez Austriaków w Száldobos. Należał do grupy legionistów oskarżonych w procesie w Marmaros-Sziget (8 czerwca – 2 października 1918). Po cesarskiej abolicji uwolniony[2].

7 lipca 1919 został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem stopnia podporucznika podlekarza i przydziału do Szpitala Załogi we Lwowie[4]. 1 czerwca 1921, w stopniu kapitana, pełnił służbę w Szpitalu Okręgowym we Lwowie, a jego oddziałem macierzystym była Kompania Zapasowa Sanitarna Nr 6[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 51. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, medyków[6]. W 1923 pełnił służbę w 51 Pułku Piechoty w Brzeżanach na stanowisku starszego lekarza pułku, pozostając oficerem nadetatowym 6 Batalionu Sanitarnego we Lwowie[7]. W następnym roku został przeniesiony do 10 Batalionu Sanitarnego w Przemyślu i przydzielony do 3 Pułku Piechoty Legionów w Jarosławiu[8]. Później został przeniesiony do rezerwy. W latach 1927–1933 był asystentem profesora Włodzimierza Sieradzkiego w Zakładzie Medycyny Sądowej Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W 1932 występował w charakterze biegłego w procesie Rity Gorgonowej. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Łódź Miasto II. Posiadał przydział w rezerwie do Kadry Zapasowej 10 Szpitala Okręgowego w Przemyślu[9].

Zmarł 30 maja 1973 we Lwowie. Został pochowany na Cmentarzu Janowskim we Lwowie.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-06-16]..
  2. a b c Żołnierze Niepodległości ↓.
  3. Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 59.
  4. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 77 z 16 lipca 1919, poz. 2511, 2535.
  5. Spis oficerów 1921 ↓, s. 464, 819.
  6. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 321.
  7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 270, 1157, 1201.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1073, 1083.
  9. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 799.
  10. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 270, 1157.
  11. Lista odznaczonych 1935 ↓, s. 56, jako Piro Karol chorąży sanitarny, Komenda Legionów Polskich.
  12. M.P. z 1933 r. nr 235, poz. 255.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]