Lech Garlicki

Lech Garlicki
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	23 sierpnia 1946 ; Warszawa
	Profesor nauk prawnych
	Specjalność: prawo konstytucyjne
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1973
Habilitacja	1978
Profesura	1987
	Doktor honoris causa; Uniwersytet Gdański – 2017
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
	Sędzia Trybunału Konstytucyjnego
Okres spraw.	1 grudnia 1993–1 grudnia 2001
	Polski sędzia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Okres spraw.	2002–2012
Poprzednik	Jerzy Makarczyk
Następca	Krzysztof Wojtyczek
	Odznaczenia

Lech (Leszek) Garlicki^[a] (ur. 23 sierpnia 1946 w Warszawie) – polski prawnik, specjalista w dziedzinie prawa konstytucyjnego, profesor nauk prawnych, sędzia Trybunału Konstytucyjnego (1993–2001) i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (2002–2012).

Życiorys

Syn Stanisława Garlickiego i brat Andrzeja Garlickiego. W 1968 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, w 1973 obronił rozprawę doktorską, a w 1978 habilitacyjną^[4]. W 1987 został profesorem nauk prawnych^[5], stając się najmłodszym wówczas w Polsce profesorem w tej dziedzinie^[6]. Jako naukowiec związany z Uniwersytetem Warszawskim, pracując na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 1981–1987 zajmował stanowisko dyrektora Instytutu Nauk o Państwie i Prawie na tej uczelni, od 1987 do 1989 kierował Zakładem Prawa Konstytucyjnego. Prowadził wykłady także na uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych, RFN, Francji i Japonii^[7] (m.in. Uniwersytet Telawiwski, Uniwersytet Hongkoński, Uniwersytet Nowojorski, Washington University in St. Louis i Uniwersytet Yale)^[6]. W latach 1980–1993 praktykował równocześnie jako adwokat^[4].

W latach 80. brał udział w pracach nad projektami ustawy o Trybunale Konstytucyjnym i ustawy o Rzeczniku Praw Obywatelskich, uczestniczył jako ekspert w pracach Okrągłego Stołu^[6].

W 1993 Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wybrał go na członka Trybunału Konstytucyjnego^[1]. Jego kadencja upłynęła w 2001^[4]. Dwukrotnie był członkiem Rady Legislacyjnej działającej przy prezesie Rady Ministrów (1987–1992 i w 2002). W latach 2001–2002 pełnił funkcję prezesa zarządu Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego^[7]. Został też członkiem założycielem Europejskiego Instytutu Prawa^[8] oraz członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Konstytucyjnego i wiceprzewodniczącym Sekcji Polskiej tej organizacji, a także członkiem redakcji prawniczych periodyków (takich jak „Państwo i Prawo”, „Przegląd Sejmowy”, „Przegląd Sądowy” i inne)^[4]. 26 czerwca 2002 podjął obowiązki sędziego Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. W trakcie drugiej kadencji 4 listopada 2011 został przewodniczącym IV Sekcji ETPC^[9].

Autor ponad 500 publikacji (2017), w tym ponad 150 w językach obcych. Włada biegle językami: angielskim, rosyjskim, francuskim i niemieckim^[6].

Wyróżniony tytułem doctora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego (2017)^[6].

Odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2001)^[10]
Odznaka Honorowa „Bene Merito” (2013)^[11]

Wybrane publikacje

Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych Ameryki: konstytucja – polityka – prawa obywatelskie, Ossolineum, Wrocław 1982.
Ewolucja polskiego prawa państwowego w latach 1980–1982 (naczelne organy państwowe), IOZiDK, Warszawa 1983.
Ustrój polityczny Republiki Federalnej Niemiec, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1985.
Sądownictwo konstytucyjne w Europie Zachodniej, PWN, Warszawa 1987.
Trybunał Konstytucyjny. Ustawa o Trybunale Konstytucyjnym. Komentarz (współautor), Wyd. Sejmowe, Warszawa 1996.
Polskie prawo konstytucyjne. Zarys wykładu, Liber, Warszawa 1997 (wielokrotnie wznawiane).
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz (redaktor i współautor), Wyd. Sejmowe, Warszawa 1999 (wielokrotnie wznawiane).

Uwagi

↑ Źródła urzędowe podają imię Lech^[1]. Imieniem tym sygnowane były orzeczenia TK, w których wydawaniu brał udział^[2]. W publikacjach książkowych widnieje z reguły pod imieniem Leszek^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 listopada 1993 r. w sprawie wyboru członków Trybunału Konstytucyjnego (M.P. z 1993 r. nr 62, poz. 557).
↑ Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 września 1999 r. sygn. akt K. 11/99 (M.P. z 1999 r. nr 30, poz. 459).
↑ Wykaz publikacji w katalogu Biblioteki Narodowej. [dostęp 2012-04-19].).
↑ ^a ^b ^c ^d Nota biograficzna na stronie Trybunału Konstytucyjnego. [dostęp 2014-08-31].
↑ Prof. dr hab. Lech Garlicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-04-19] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Prof. Lech Garlicki doktorem honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego. naukawpolsce.pap.pl, 23 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-23].
↑ ^a ^b Prof. dr hab. Leszek Garlicki. uw.edu.pl. [dostęp 2012-04-19].
↑ Judge Lech Garlicki. WashULaw. [dostęp 2020-10-09]. (ang.).
↑ Composition of the Court. echr.coe.int. [dostęp 2012-04-19]. (ang.).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 listopada 2001 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2002 r. nr 8, poz. 148).
↑ Odznaka Honorowa „Bene merito” dla Lecha Garlickiego. msz.gov.pl, 10 stycznia 2013. [dostęp 2013-07-06].

[u1-4] Źródła urzędowe podają imię Lech^[1]. Imieniem tym sygnowane były orzeczenia TK, w których wydawaniu brał udział^[2]. W publikacjach książkowych widnieje z reguły pod imieniem Leszek^[3].

[mp557-1] Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 listopada 1993 r. w sprawie wyboru członków Trybunału Konstytucyjnego (M.P. z 1993 r. nr 62, poz. 557).

[2] Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 września 1999 r. sygn. akt K. 11/99 (M.P. z 1999 r. nr 30, poz. 459).

[3] Wykaz publikacji w katalogu Biblioteki Narodowej. [dostęp 2012-04-19].).

[tk-5] Nota biograficzna na stronie Trybunału Konstytucyjnego. [dostęp 2014-08-31].

[ln-6] Prof. dr hab. Lech Garlicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-04-19] .

[:0-7] Prof. Lech Garlicki doktorem honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego. naukawpolsce.pap.pl, 23 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-23].

[uw-8] Prof. dr hab. Leszek Garlicki. uw.edu.pl. [dostęp 2012-04-19].

[9] Judge Lech Garlicki. WashULaw. [dostęp 2020-10-09]. (ang.).

[10] Composition of the Court. echr.coe.int. [dostęp 2012-04-19]. (ang.).

[11] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 listopada 2001 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2002 r. nr 8, poz. 148).

[12] Odznaka Honorowa „Bene merito” dla Lecha Garlickiego. msz.gov.pl, 10 stycznia 2013. [dostęp 2013-07-06].

[a]

[4]

[5]

[6]

[7]

[1]

[8]

[9]

[10]

[11]

[2]

[3]