Papirus 122
Data powstania |
IV/V wiek |
---|---|
Rodzaj |
Kodeks papirusowy |
Numer |
(GA) |
Zawartość |
Ewangelia Jana 21 † |
Język |
grecki |
Rozmiary |
[28] × [12] cm |
Odkrywca |
Oksyrynchos |
Miejsce przechowywania |
Ashmolean Museum |
Papirus 122 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na IV albo V wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Jana.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Zachowały się dwa fragmenty jednej karty Ewangelii Jana (21,11-14.22-24). Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę. Oryginalna karta miała 44 linijek tekstu na stronę. Zachowany fragment zawiera 11 linijek[1].
Nomina sacra pisane są skrótami (ΙΗΣ, liczba 153 zapisana skrótem ΡΝΓ).
Tekst fragmentu jest zgodny z Kodeksem Waszyngtońskim. W J 21,14 brak ο Ιησους (Jezus), w czym jest zgodny tylko z Kodeksem Waszyngtońskim.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos umieszczony został na pozycji 4806. Tekst rękopisu opublikowany został w 2007 roku[2]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 122[1].
Rękopis datowany jest przez Instytut Badań Tekstu Nowego Testamentu na IV lub V wiek[1].
Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (Papyrology Rooms, P. Oxy. 4806) w Oksfordzie[1][3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d INTF, Papirus 122 (GA), [w:] Liste Handschriften, Münster [dostęp 2011-08-15] .
- ↑ R. Hatzilambrou, P. J. Parsons, J. Chapa, The Oxyrhynchus Papyri LXXI (London: 2007), ss. 11–14.
- ↑ „Continuation of the Manuscript List” Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- R. Hatzilambrou, P. J. Parsons, J. Chapa The Oxyrhynchus Papyri LXXI (London: 2007), pp. 11–14.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Liste Handschriften, Münster: Institute for New Testament Textual Research [dostęp 2011-08-15] .
- P. Oxy.LXIV 4806 from Papyrology at Oxford's "POxy: Oxyrhynchus Online"