Thorbjörn Fälldin
 Thorbjörn Fälldin (1967) | |
| Pełne imię i nazwisko |
Nils Olof Thorbjörn Fälldin |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 kwietnia 1926 |
| Data i miejsce śmierci |
23 lipca 2016 |
| Premier Szwecji | |
| Okres |
od 8 października 1976 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Szwecji | |
| Okres |
od 12 października 1979 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
Nils Olof Thorbjörn Fälldin (ur. 24 kwietnia 1926 w Västby w gminie Härnösand, zm. 23 lipca 2016 w Ramviku[1][2]) – szwedzki polityk i rolnik, poseł do Riksdagu, w latach 1971–1985 lider Partii Centrum, w latach 1976–1978 i 1979–1982 premier Szwecji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1945 ukończył szkołę średnią[1]. Zajmował się rolnictwem w Ångermanlandzie[2]. Dołączył do wywodzącej się ze środowisk agrarnych Partii Centrum, w pierwszej połowie lat 50. kierował jej organizacją młodzieżową w regionie[1]. W 1958 wybrany do Riksdagu, mandat poselski utracił w 1964. Do szwedzkiego parlamentu powrócił do 1967 i zasiadał w nim do 1985[1][3]. W drugiej połowie lat 60. dołączył do władzy wykonawczych Partii Centrum. Stał się politykiem znanym z głoszenia potrzeby ochrony środowiska[1] i z negatywnego podejścia do energii jądrowej[2].
W 1971 został nowym przewodniczącym centrystów, zastępując Gunnara Hedlunda[4]. W 1976 trzy centroprawicowe ugrupowania uzyskały większość w Riksdagu, przez co rządząca od 40 lat Szwedzka Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza musiała przejść do opozycji. W październiku 1976 Thorbjörn Fälldin objął urząd premiera, stając na czele gabinetu tworzonego przez centrystów, Umiarkowaną Partię Koalicyjną i Ludową Partię Liberałów[5]. Koalicja rozpadła się na tle sporów dotyczących energii jądrowej. W październiku 1978 na czele nowego mniejszościowego rządu stanął Ola Ullsten[6]. Po kolejnych wyborach, w których partie centroprawicy zachowały parlamentarną większość, Thorbjörn Fälldin w październiku 1979 powrócił na urząd premiera. Sprawował go do października 1982, kiedy to do władzy ponownie doszli socjaldemokraci. Wcześniej w maju 1981 trójpartyjną koalicję opuściła Umiarkowana Partia Koalicyjna[5].
W 1985 ustąpił z funkcji lidera Partii Centrum, powracając do pracy w rolnictwie[2]. Pełnił też kierownicze funkcje w różnych przedsiębiorstwach, m.in. w firmie telekomunikacyjnej Televerket[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Thorbjörn Fälldin. munzinger.de. [dostęp 2020-09-23]. (niem.).
- ↑ a b c d Förre statsministern Thorbjörn Fälldin är död. aftonbladet.se, 24 lipca 2016. [dostęp 2020-09-23]. (szw.).
- ↑ a b Fälldin, Thorbjörn. W: Vem är det: Svensk biografisk handbok: 1993. Hans Uddling, Katrin Paabo (red.). Sztokholm: Norstedts, 1992, s. 362. ISBN 91-1-914072-X. [dostęp 2021-07-11]. (szw.).
- ↑ Leaders of Sweden. zarate.eu. [dostęp 2020-09-23]. (ang.).
- ↑ a b Members of the Swedish Government 1946–. sweden.gov.se. [dostęp 2020-09-23]. (ang.).
- ↑ Ullsten, Ola. rulers.org. [dostęp 2020-09-23]. (ang.).
