Korelatywy

W zasadzie korelatywy nie są osobną częścią mowy (wszystkie są zaimkami), mimo to tworzą pewną grupę słów powiązanych ze sobą.

	Pytania KI-	Wskazania TI-	Nieokreślenia I-	Grupy ĈI-	Zaprzeczenia NENI-
Osoby -U*	kiu – kto?	tiu – tamten	iu – ktoś	ĉiu – wszyscy	neniu – nikt
Przedmiotu -O*	kio – co?	tio – tamto	io – coś	ĉio – wszystko	nenio – nic, żaden przedmiot
Miejsca -E	kie – gdzie?	tie – tam	ie – gdzieś	ĉie – wszędzie	nenie – nigdzie
Kierunku -EN	kien – dokąd?	tien – w tamtą stronę / tam	ien – dokądś	ĉien – w każdą stronę	nenien – w żadną stronę
Czasu -AM	kiam – kiedy?	tiam – wtedy	iam – kiedyś	ĉiam – zawsze	neniam – nigdy
Sposobu -EL	kiel – jak?	tiel – tak (w ten sposób)	iel – jakoś	ĉiel – w/na każdy sposób	neniel – nijak, w/na żaden sposób
Ilości -OM	kiom – ile?	tiom – tyle	iom – ileś	ĉiom – wszystko	neniom – nic
Przyczyny -AL	kial – dlaczego?	tial – dlatego	ial – z jakiegoś powodu	ĉial – z każdego powodu	nenial – bez powodu (z żadnego powodu)
Posiadania -ES	kies – czyj?	ties – tego	ies – czyjś	ĉies – wszystkich, każdego	nenies – nikogo
Cechy -A*	kia – jaki,a,e	tia – taki	ia – jakiś	ĉia – każdy	nenia – żaden

*odmienia się przez liczby i przypadki

Do niektórych korelatyw można dodać małe słówka modyfikujące ich znaczenie, np.: