nastolatka

nastolatka (język polski)

nastolatki (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌnastɔˈlatka], AS: [nastolatka], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dziewczyna w wieku od jedenastu do dziewiętnastu lat

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od: nastolatek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nastolatka	nastolatki
dopełniacz	nastolatki	nastolatek
celownik	nastolatce	nastolatkom
biernik	nastolatkę	nastolatki
narzędnik	nastolatką	nastolatkami
miejscownik	nastolatce	nastolatkach
wołacz	nastolatko	nastolatki

przykłady:

(1.1) Kiedy ci się wreszcie znudzi bajerowanie nastolatek?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) jedenastolatka, dwunastolatka, trzynastolatka, czternastolatka, piętnastolatka, szesnastolatka, siedemnastolatka, osiemnastolatka, dziewiętnastolatka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nastolatek m

przym. nastoletni, nastolatkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: nastolatek

• bułgarski: (1.1) тийнейджърка ż
• duński: (1.1) teenagepige w
• esperanto: (1.1) dekkelkjarulino
• szwedzki: (1.1) tonårsflicka w, tonårstjej w, tonåring w
• ukraiński: (1.1) підліток m

źródła: