trwonić

trwonić (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. strwonić)

(1.1) tracić coś na byle co, zbytecznie

odmiana:

przykłady:

(1.1) Trwonić pieniądze, zwłaszcza nie swoje, to czysta przyjemność.

składnia:

kolokacje:

(1.1) trwonić czas

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trwonienie n

czas. roztrwonić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) waste, squander
• hiszpański: (1.1) derrochar, malgastar
• niemiecki: (1.1) verschwenden, vergeuden
• włoski: (1.1) dilapidare, dissipare, sciupare, sperperare

źródła: