Gornje Selo (Prizren)
Koordinate: 42° 10′ 40" SGŠ, 20° 55′ 51" IGD
Gornje Selo je naselje u opštini Prizren u Metohiji, na Kosovu i deo je Sredačke župe. Udaljeno je 18 kilometara istočno od Prizrena. Selo ima oko 300 stanovnika. Selo je relativno razbijenog tipa.
Gornje Selo | |
---|---|
Osnovni podaci | |
Država | Srbija |
Upravni okrug | Prizrenski |
Opština | Prizren |
Stanovništvo | |
Stanovništvo (2022) | 320 |
Geografija | |
Koordinate | 42°10′40″N 20°55′51″E / 42.17778°N 20.93083°E |
Nadmorska visina | 1290 m |
Istorija
urediGornje Selo se prvi put pominje u svetoarhanđelskoj povelji srpskog cara Stefana Dušana iz 1348. godine.
U selu se nalazi grobljanska crkva Svetog Đorđa. Delom očuvane freske rad su prizrenskih majstora iz 16. i 17. veka. Sačuvano je i nekoliko dosta oštećenih ikona iz 17. veka. Zanimljiv je timpanon nad južnim vratima. Rađen je u jednom komadu kamena, na kome su u plitkom reljefu uklesani rascvetali krst i dve simetrično postavljene ptice. Ovaj timpanon predstavlja daleki i pozni odsjaj nekada bogato skulptovanih srednjovekovnih portala.
Interesanatno za ovo selo, kao i za celu Sredačku župu da je muško stanovništvo od perioda kada je selo potpalo pod Tursku vlast pa do oslobođenja 1912. godine odlazilo na pečalbu u prekookeanske zemlje.
Geografija
urediOkruženo je planinskim vencem Šar planine. Južno uz graničnu liniju sa Mekedonijom, izdiže se masiv Gužibaba, jugoistočno je potez Peskovi, a istočno je planinska kosa Devedenica. Severoistočno je planinski prevoj Prevalac, Sa severne strane sela prostire se planinski masiv Ošljak. Kroz selo protiče Prizrenska Bistrica.
Poreklo stanovništva
urediSelo je 1947. godine imalo 100 kuća: Srbi pravoslavci (29 kuća) i Muslimani (71 kuća ).[1][n 1] Preci svih rodova su stari doseljenici iz okoline Prizrena, sa Kosova, iz Kičeva i okoline Skoplja.
Do 1999. godine srpsko stanovništvo je uglavnom živelo u Gornjoj mahali, dok su na ulazu u selo, u Donjoj mahali većinom živeli muslimani. Sada, u donekle obnovljenim kućama živi samo sedam srpskih porodica, sa po jednim ili dva člana, uglavnom starijih ljudi. Većinski živalj čine Muslimani.[2]
Napomene
uredi- ↑ podaci iz 1947. godine
Povezano
urediReference
uredi- ↑ Podaci : „Naselja“ (dr. T. Vukanović: Sredačka Župa
- ↑ Pravoslavlje.ru: Usamljene svetinje i usamljeni ljudi čekaju bolje vreme, Olivera Radić, 30. 9. 2012., Pristupljeno 26. 1. 2013.