Republika Kina (1912–1949)
Republika Kina je bivša država u istočnoj Aziji koja je postojala od 1912. do 1949. Obuhvatala je današnje teritorije Kopnene Kine, Mongolije i Republike Kine (Tajvan). Republika Kina je nastala nakon zbacivanja poslednje carske dinastije Ćing a njenom kraju je prethodio Kineski građanski rat, iz kog se poraženi Kuomintang povukao na Tajvan i osnovao modernu Republiku Kinu, dok je pobednik Komunistička partija Kine osnovala Narodnu Republiku Kinu na kopnenom delu Kine.
Upozorenje: Specificirana vrijednost za "kontinent" | |||||||||||||||||||||||||
|
Prvi predsednik Republike bio je Sun Jat Sen. Njegova partija, na čelu sa Songom Điaorenom, pobedila je na parlamentarnim izborima u decembru 1912. godine. Međutim, vojska je, na čelu sa predsednikom Juanom Šikajem, zadržala kontrolu nad nacionalnom vladom u Pekingu. Kina je nakon Juanove smrti 1916. godine potpala pod kontrolu regionalnih vojnih komandanata, a najjače frakcije su vodile česte ratove (Džilsko-anhujski rat, Prvi džilsko-fengtijenski rat i Drugi džilsko-fengtijenski rat) da bi preuzeli vlast nad Pekingom.
U 1925. godini Kuomintang je započeo uspostavljanje nove vlade u južnom gradu Guangdžou. Ekonomija na severu, preopterećena velikim troškovima koje su iziskivali stalni sukobi vojnih komandanata, doživela je krah u periodu 1927–1928 godine. General Čang Kaj Šek, postaje vođa Kuomintanga, pokreće Severnu ekspediciju protiv gospodara za ujedinjenje Kine, i pobedio je 1928. postavši vođa cele Republike Kine.
Bilo je pokušaja industrijalizacije i modernizacije, ali to su znatno usporavali stalni sukobi Nacionalne vlade u Nankingu, Komunističke partije Kine, preostalih gospodara rata, i Japanskog carstva. Tokom Drugog kinesko-japanskog rata Japan je izvršio okupaciju Kine 1937. godine. Nakon japanske bezuslovne kapitulacije 1945. godine, saveznici su konačno ostvarili pobedu, ali Hladni rat između SAD i Sovjetskog Saveza dovodi do novih sukoba Kuomintanga i komunista. 1947. godine donesen je Ustav Republike Kine koji je zamenio Organski Zakonik iz 1928. godine kao osnovni državni zakon. Komunisti osnivaju Narodnu Republiku Kinu 1949. godine, a poraženi Kuomintang se potom preselio na Tajvan.
Istorija
urediHistorija Kine | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
DREVNA | |||||||
3 Suverena & 5 Careva | |||||||
Dinastija Xia 2100–1600 pne. | |||||||
Dinastija Shang 1600–1046 pne. | |||||||
Dinastija Zhou 1045–256 pne. | |||||||
Zapadni Zhou | |||||||
Istočni Zhou | |||||||
Period Proljeća i Jeseni | |||||||
Period Zaraćenih država | |||||||
CARSKA | |||||||
Dinastija Qin 221 pne.–206 pne. | |||||||
Dinastija Han 206 pne.–220 n.e. | |||||||
Zapadni Han | |||||||
Dinastija Xin | |||||||
Istočni Han | |||||||
Tri kraljevstva 220–280 | |||||||
Wei, Shu & Wu | |||||||
Dinastija Jin 265–420 | |||||||
Zapadni Jin | 16 kraljevstava 304–439 | ||||||
Istočni Jin | |||||||
Južne & Sjeverne dinastije 420–589 | |||||||
Dinastija Sui 581–618 | |||||||
Dinastija Tang 618–907 | |||||||
( Drugi Zhou 690–705 ) | |||||||
5 dinastija & 10 kraljevstava 907–960 |
Dinastija Liao 907–1125 | ||||||
Dinastija Song 960–1279 |
|||||||
Sjeverni Song | Z. Xia | ||||||
Južni Song | Jin | ||||||
Dinastija Yuan 1271–1368 | |||||||
Dinastija Ming 1368–1644 | |||||||
Dinastija Qing 1644–1911 | |||||||
MODERNA | |||||||
Republika Kina 1912–1949 | |||||||
Narodna Republika Kina 1949– |
Republika Kina (Tajvan) 1945– | ||||||
Republika je zvanično osnovana 1. januara 1912. godine, nakon završetka revolucije koja je počela 10. oktobra 1911. godine, zbacivanjem dinastije Ćing čime je završena dve hiljade godina duga dinastijska vladavina u Kini. Centralna vlast je jačala i slabila u zavisnosti od gospodara rata (1915–1928), Japanske invazije (1937–1945), i građanskog rata (1927–1949). Centralna vlast je najača bila za vreme Nanking dekade (1927–1937), kada je većina Kine bila pod kontrolom Kuomintanga (KMT) koji je sprovodio autoritarnost u jednopartijskoj državi.[1] Nakon završetka Drugog svetskog rata 1945. godine, Japansko carstvo je predalo kontrolu nad Tajvanom sa okolnim ostrvima Savezničkim snagama, i Tajvan je stavljen pod administrativnom kontrolom Republike Kine. Legitimnost ovog transfera je sporna a i drugi aspekti osporavaju suverenitet Kine nad Tajvanom.
Komunističko preuzimanje kopnene Kine u građanskom ratu 1949. godine a kasnije i Hainan, Dačenskim ostrvima i još nekoliko drugih ostrva ranih 1950-ih godina pod kontrolom Kuomintanga (KMT) su ostali samo Tajvan, Penhu, Kinmen, Macu i još nekoliko manja ostrva. Kuomintang je nakon poraza 1949. godine preselio vladu na Tajvanu i proglasio je Tajpej za privremenu prestonicu.[2] Komunistička partija Kine je preuzela kontrolu nad kopnenom Kinom[3][4] i osnovala je Narodnu Republiku Kinu sa prestonicom u Pekingu, i smatra se državom naslednicom Republike Kine i jedinom legitimnom vlašću svih "Kina" – tome se protive vlasti Republike Kine koji se nalaze u Tajpeju, iako više aktivno ne osporavaju legitimnost vlasti u kopnenoj Kini. Republiku Kinu na Tajvanu trenutno priznaju 22 države a ima neformalne odnose sa mnogo više njih, međutim zbog veta Narodne Republike Kine ona nije član Ujedinjenih nacija.
Izvori
uredi- ↑ Roy 2003: str. 55, 56
- ↑ „Taiwan Timeline – Retreat to Taiwan”. BBC News. 2000. Pristupljeno 21. 6. 2009.
- ↑ China: U.S. policy since 1945. Congressional Quarterly. 1980. ISBN 978-0-87187-188-6. »the city of Taipei became the temporary capital of the Republic of China«
- ↑ Introduction to Sovereignty: A Case Study of Taiwan. Stanford Program on International and Cross-Cultural Education. 2004. Pristupljeno 25. 2. 2010
Literatura
uredi- Roy, Denny (2003). Taiwan: A Political History. Ithaca, New York: Cornell University Press. str. 55,56. ISBN 978-0-8014-8805-4.