Rumelija

Rumelija ili Vilajet Rumelija (turski: Rumeli) je ime koje se od 15. st. koristilo u Otomanskom carstvu da označi njegov zapadni (evropski - balkanski) dio, u odnosu na istočni (anatolski maloazijski) dio.

Karta Vilajeta Rumelija iz 1801.

To je zapravo značilo Rimska zemlja od staroturski Rūm = "rimljanin", i el - ili= "zemlja"Građani Bizanta svoje carstvo su zvali Romanija (grčki: Ρωμανία) a ne Bizant, osmanlije su to ime uzeli kao oznaku za njih.

Historija

Tokom 11. st. i 12. stoljeća, termin Rumelija se koristio kao naziv za Anatoliju zapravo za sve krajeve koje su otomani netom zauzeli od Bizanta. Tokom naredna dva stoljeća termin Rumelija se je širio i na sve zauzete zemlje Bizanta; krajeve oko Konstantinopolisa, Soluna; Trakiju, Makedoniju Meziju i Albaniju. Do 1864. Rumelijom su se zvali svi otomanski evropski posjedi, osim Bosne, Mađarske i Moreje.

Nakon administrativnih reformi Otomanskog carstva 1870 i 1875. prestao se upotrebljavati naziv Rumelija osim u slučaju Istočne Rumelije koja je oformljena kao autonomna provincija u okviru carstva nakon Berlinskog kongresa 1878 god., no ona se ubrzo 1885 ujedinila sa Bugarskom.

Uprava

Prvi beglerbeg Rumelije bio je Lala Šahin Paša, za vrijeme vladavine sultana Murata I., on je svoje sjedište smjestio u Plovdiv 1362. No već 1382 sjedište Rumelije premješteno je u Sofiju.

Literatura

• Halil İnalcık: Encyclopaedia of Islam (članak o Rumeliji)