Quinto Vicentino
- العربية
- تۆرکجه
- Български
- Brezhoneg
- Нохчийн
- Cebuano
- Dansk
- Deutsch
- Ελληνικά
- English
- Esperanto
- Español
- Euskara
- فارسی
- Français
- Magyar
- Հայերեն
- Interlingua
- Italiano
- 日本語
- Қазақша
- Kurdî
- Latina
- Ladin
- Lombard
- Bahasa Melayu
- Napulitano
- Nederlands
- Norsk bokmål
- Polski
- Piemontèis
- Português
- Română
- Tarandíne
- Русский
- Sicilianu
- Српски / srpski
- Svenska
- Tagalog
- Татарча / tatarça
- Українська
- Oʻzbekcha / ўзбекча
- Vèneto
- Tiếng Việt
- Volapük
- Winaray
- 中文
- 閩南語 / Bân-lâm-gú
Quinto Vicentino
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 45°40′N 11°34′E / 45.667°N 11.567°E / 45.667; 11.567 | |
| Država |  Italija
|
| Regija | Veneto |
| Provincija | Vicenza |
| Frazione | Lanzè, Valproto, Villaggio Monte Grappa |
| Vlast | |
| - Sindaco | Renzo Segato |
| Površina | |
| - Ukupna | 17.4 km²[1] |
| Visina | 37 metara[1] |
| Stanovništvo (2017.) | |
| - Grad | 5,815[1] |
| - Gustoća | 333.6 stan / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 0444 |
| Pozivni broj | 36050 |
| Karta | |
  Quinto Vicentino Pozicija Quinta Vicentina u Italiji | |
Quinto Vicentino je naselje i općina (comune) od 5815 stanovnika[1] u proviciji Vicenzi na sjeveru talijanske regije Veneto.
Quinto Vicentino je danas poznat po Palladijevoj Vili Thiene koja je 1996. uvrštena na UNESCO-vu Listu mjesta svjetske baštine u Evropi, kao jedan od objekata lokaliteta Historijski centar Vicenze i Palladijeve vile.[2]
Quinto Vicentino leži u dolini rijeke Tèsina i udaljen je 7,4 km sjeveroistočno od centra Vicenze.
Ime je dobio jer se nalazio na 5 (quinto) rimskom miljokazu od Vicenze, na važnom rimskom putu zvanom Via Postumia. Izgleda da je za ranog srednjeg vijeka na tlu današnjeg kvarta Lanzè, postojao zamak koji je razrušen u 12. vijeku. Od polovice 14. vijeka je pod vlašću Vicenze, a od 1404. do 1797. Mletačke Republike.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Italy: Veneto” (engleski). City population. Pristupljeno 6. 2. 2019.
- ↑ „City of Vicenza and the Palladian Villas of the Veneto” (engleski). UNESCO. Pristupljeno 6. 2. 2019.
